تبعات رقابت درون‌جریانی اصولگریان

گروه سیاست سایت فردا: انتخابات در پیش است و هم اصلاح‌طلبان و هم اصولگرایان مشغول نهایی‌کردن آرایش انتخاباتی‌شان هستند. اصلاح‌طلبان که هنوز چراغ‌خاموش در عرصه انتخابات حرکت می‌کنند بر اساس شنیده‌ها آخرین رایزنی‌های درون‌تشکیلاتی خود را انجام می‌دهند تا به لیست واحد برسند. از آن سو گرچه طیف‌های اصیل اصولگرایی بر ضرورت رسیدن به لیست واحد تأکید دارند اما در این زمینه هنوز اختلافاتی وجود دارد؛ به نحوی که برخی طیف‌ها بنا دارند تا رقابت را درون‌جریانی کنند؛ به این معنی که با دیگر اصولگرایان به رقابت بردازند اما عدم دستیابی به لیست واحد می‌تواند مشکلاتی را به همراه داشته باشد.

آن دسته از اصولگرایان که بر رقابت درون‌جریانی تأکید دارند، تصور می‌کنند اصلاح‌طلبان در هر شرایطی پایگاه رأیی نخواهند داشت؛ در صورتی که تجربه تاریخی نشان داده است هر انتخابات مختصات خود را دارد و چندان قابل پیش‌بینی نیست و هیچ بعید نیست اصلاح‌طلبان با لیست احتمالی‌شان بتوانند در شرایطی که اصولگرایان در تفرق به سر می‌برند، کرسی‌هایی از مجلس را تحت اختیار خود بگیرند.

نکته دوم آن است که اگر اصولگرایان با چند لیست وارد انتخابات شوند، عملا سبد رأی خود را پراکنده کرده‌اند زیرا با اضافه‌شدن لیست میزان رأی‌دهندگان بیشتر نمی‌شود و در بهترین حالت سبد رأی میان چندین لیست پخش می‌شود. حالا تصور کنیم که جناح رقیب سرمایه اجتماعی خود را بر یک لیست متمرکز کرده باشد که در این صورت ممکن است برای اصولگرایان دست‌ِکم در شهرهای بزرگ مشکلاتی به وجود آید.

از طرفی وقتی اصولگرایان نتوانند با یکدیگر به توافق و وحدت برسند، سرمایه اجتماعی‌شان ممکن است مأیوس شود. در واقع نه‌تنها چندلیستی شدن اصولگرایان باعث افزایش سبد رأی‌شان نمی‌شود بلکه ممکن است کاهش آراء را در پی داشته باشد.

نکته دیگر آن وقتی اصولگرایان در مبانی مشترک‌اند و صرفا در مصادیق اختلاف نظر وجود دارد، دلیلی برای به دست نیامدن وحدت وجود ندارد و اگر احیانا به هر دلیلی وحدت یکپارچه حاصل نشود، آن طیف‌هایی که سر ناسازگاری زده‌اند در معرض این پرسش عمومی قرار می‌گیرند که آیا سهم‌خواهی از قدرت باعث شد که تن به لیست واحد ندهید تا سهم طیف خودتان از مجلس آینده بیشتر شود و آیا منافع ملی، استقرار مجلسی انقلابی و عقلانی و البته یکپارچگی جبه اصولگرایی را فدای منافع گروهی خود کردید؟