۳۳ روز؛ اولین گام برای بسط سینمای مهاجم/ دولت باید به سینمای مقاومت کمک کند
اساسا تولید کارهای سینمایی با مضامین دینی و مقاومت در کشور ما جز با کمک و مساعدت نهادهای دولتی امکان پذیر نیست، شاید در کشورهای دیگر سرمایه‌گزارهای خصوصی هزینه‌های ساخت چنین فیلم‌هایی که با موضوعاتی مانند مقاومت، تاریخ اسلام و شخصیت‌های دینی است را تقبل کنند، به نظر من یکی از ویژگی‌های ساخت فیلم‌های دینی، مذهبی، ملی و مقاومت این است که دولت با ارائه سوبسیددر تولید چنین فیلم‌هایی کمک کند.
سرویس فرهنگی «فردا»؛ جمال شورجه، کارگردان فیلم ۳۳ روز در خصوص این فیلم و رویکرد سفارشی سازی در آن می گوید: اساسا کار من سفارشی سازی است و ساخت سی و سه روز هم به من سفارش شده بود، بنده هم از آن جهت که دیدم این فیلم با با تعلقات روحی من همگرا است، ساخت آن را قبول کردم. 
سفارشی سازی در سینما به دلیل هزینه‌های بالائی که در تولید دارد با سفارشی نویسی در حوزه‌های ادبی فرق می‌کند، در حوزه ادبیات یا حتی حوزه هنرهای تجسمی نویسنده‌ای دست به قلم است و شعری می‌سراید یا هنرمندی اثری تجسمی خلق می‌کند، در این حوزه‌ها امکانات و ظرفیت‌های کمی برای خلق اثر هنری لازم است اما در حوزه سینما امکانات و بودجه فراوانی باید فراهم شود. شورجه در ادامه در گفتگو با «فردا» با تاکید بر هزینه‌های بالای تهیه یک اثر سینمایی در مقایسه با تهیه یک اثر هنری در ژانرهای دیگر خاطرنشان کرد: اساسا تولید کارهای سینمایی با مضامین دینی و مقاومت در کشور ما جز با کمک و مساعدت نهادهای دولتی امکان پذیر نیست، شاید در کشورهای دیگر سرمایه‌گزارهای خصوصی هزینه‌های ساخت چنین فیلم‌هایی که با
موضوعاتی مانند مقاومت، تاریخ اسلام و شخصیت‌های دینی است را تقبل کنند، به نظر من یکی از ویژگی‌های ساخت فیلم‌های دینی، مذهبی، ملی و مقاومت این است که دولت با ارائه سوبسیددر تولید چنین فیلم‌هایی کمک کند. کارگردان فیلم سی و سه روز تصریح کرد: این کار‌ها باید توسط دولت حمایت شود، مفاهیمی مانند مقاومت، مذهب و... جز افتخارات یک کشور است و باید ثبت و ماندگار شود، فیلم‌هایی که مانند باد می‌آیند و مانند برگ می‌ریزند در همه جای دنیا ساخته می‌شود، مثلا در آمریکا و فرانسه هر ساله تعداد بسیار زیادی فیلم ساخته می‌شود اما ما تنها چند کارگردان مطرح آن‌ها را می‌شناسیم، اساسا گونه‌های مختلف سینمایی در کنار هم تعریف می‌شوند و هویت خودشان را پیدا می‌کنند. لزوم وجود گونه‌های مختلف سینمایی این کارگردان سینمای مقاومت با تاکید بر لزوم وجود گونه‌های مختلف سینمایی در بدنه سینمای هر کشوری گفت: فیلم‌هایی که اینجا تولید می‌شود فیلم‌های بدنه است، این فیلم‌ها باید کار خودشان را بکنند، اینطور نیست که بخواهیم این فیلم‌ها را یکدست کنیم و اصلا هم این امکان پذیر نیست. فیلم‌هایی مانند سی و سه روز باید در کنار فیلم‌های عامه پسند و تجاری نمایش
داده شود تا ارزش آن مشخص شود وگرنه دیده نمی‌شوند. 
وی 33روز را پر کننده خلاء سینمای مهاجم در کشور دانست و تصریح کرد: این فیلم باید خلاء سینمای ما را در حوزه سینمای مهاجم پر کند، اساسا این فیلم‌ها تولید می‌شود تا این خلاء پر شود، ما با تولید این فیلم شاهکاری خلق نکرده‌ایم اما به هر روی، ۳۳ روز مقدمه و شروعی است بر حرکت سینمای مهاجم در ساخت فیلم‌های دیگری در حوزه سینمای مهاجم. جمال شورجه ادامه داد: روند فیلم‌هایی مانند سی و سه روز باید استمرار پیدا کند، نقاط ضعف این فیلم و امثال آن باید برطرف شود تا رفته رفته بتوانیم خلاء وجود سینمای مهاجم را رفع کنیم، 33روز را نقطه شروع بدانیم. کارگردان فیلم‌های "حماسه مجنون" و "باشگاه سری" در پایان در مقام قیاس فیلم خود با فیلم «بازمانده» مرحوم سیف‌الله داد خاطرنشان کرد: کار من را نمی‌توان با اثر مرحوم داد مقایسه کرد، بازمانده اولین کار حرفه‌ای‌ئی بود که در خارج از کشور و در ارتباط با جهان اسلام و ضد اسرائیلی ساخته شد. من فکر می‌کنم «بازمانده» در مقام قیاس از سی و سه روز خیلی بهتر بود.
سفارشی سازی در سینما به دلیل هزینه‌های بالائی که در تولید دارد با سفارشی نویسی در حوزه‌های ادبی فرق می‌کند، در حوزه ادبیات یا حتی حوزه هنرهای تجسمی نویسنده‌ای دست به قلم است و شعری می‌سراید یا هنرمندی اثری تجسمی خلق می‌کند، در این حوزه‌ها امکانات و ظرفیت‌های کمی برای خلق اثر هنری لازم است اما در حوزه سینما امکانات و بودجه فراوانی باید فراهم شود. شورجه در ادامه در گفتگو با «فردا» با تاکید بر هزینه‌های بالای تهیه یک اثر سینمایی در مقایسه با تهیه یک اثر هنری در ژانرهای دیگر خاطرنشان کرد: اساسا تولید کارهای سینمایی با مضامین دینی و مقاومت در کشور ما جز با کمک و مساعدت نهادهای دولتی امکان پذیر نیست، شاید در کشورهای دیگر سرمایه‌گزارهای خصوصی هزینه‌های ساخت چنین فیلم‌هایی که با
موضوعاتی مانند مقاومت، تاریخ اسلام و شخصیت‌های دینی است را تقبل کنند، به نظر من یکی از ویژگی‌های ساخت فیلم‌های دینی، مذهبی، ملی و مقاومت این است که دولت با ارائه سوبسیددر تولید چنین فیلم‌هایی کمک کند. کارگردان فیلم سی و سه روز تصریح کرد: این کار‌ها باید توسط دولت حمایت شود، مفاهیمی مانند مقاومت، مذهب و... جز افتخارات یک کشور است و باید ثبت و ماندگار شود، فیلم‌هایی که مانند باد می‌آیند و مانند برگ می‌ریزند در همه جای دنیا ساخته می‌شود، مثلا در آمریکا و فرانسه هر ساله تعداد بسیار زیادی فیلم ساخته می‌شود اما ما تنها چند کارگردان مطرح آن‌ها را می‌شناسیم، اساسا گونه‌های مختلف سینمایی در کنار هم تعریف می‌شوند و هویت خودشان را پیدا می‌کنند. لزوم وجود گونه‌های مختلف سینمایی این کارگردان سینمای مقاومت با تاکید بر لزوم وجود گونه‌های مختلف سینمایی در بدنه سینمای هر کشوری گفت: فیلم‌هایی که اینجا تولید می‌شود فیلم‌های بدنه است، این فیلم‌ها باید کار خودشان را بکنند، اینطور نیست که بخواهیم این فیلم‌ها را یکدست کنیم و اصلا هم این امکان پذیر نیست. فیلم‌هایی مانند سی و سه روز باید در کنار فیلم‌های عامه پسند و تجاری نمایش
داده شود تا ارزش آن مشخص شود وگرنه دیده نمی‌شوند. وی 33روز را پر کننده خلاء سینمای مهاجم در کشور دانست و تصریح کرد: این فیلم باید خلاء سینمای ما را در حوزه سینمای مهاجم پر کند، اساسا این فیلم‌ها تولید می‌شود تا این خلاء پر شود، ما با تولید این فیلم شاهکاری خلق نکرده‌ایم اما به هر روی، ۳۳ روز مقدمه و شروعی است بر حرکت سینمای مهاجم در ساخت فیلم‌های دیگری در حوزه سینمای مهاجم. جمال شورجه ادامه داد: روند فیلم‌هایی مانند سی و سه روز باید استمرار پیدا کند، نقاط ضعف این فیلم و امثال آن باید برطرف شود تا رفته رفته بتوانیم خلاء وجود سینمای مهاجم را رفع کنیم، 33روز را نقطه شروع بدانیم. کارگردان فیلم‌های "حماسه مجنون" و "باشگاه سری" در پایان در مقام قیاس فیلم خود با فیلم «بازمانده» مرحوم سیف‌الله داد خاطرنشان کرد: کار من را نمی‌توان با اثر مرحوم داد مقایسه کرد، بازمانده اولین کار حرفه‌ای‌ئی بود که در خارج از کشور و در ارتباط با جهان اسلام و ضد اسرائیلی ساخته شد. من فکر می‌کنم «بازمانده» در مقام قیاس از سی و سه روز خیلی بهتر بود.
دیدگاه تان را بنویسید