چاله مرکزی لوت گرمترین نقطه دنیاست

مهر: پدر کویر شناسی ایران با تکذیب ادعای مطرح شده از سوی وی مبنی بر اینکه کویر گندم بریان در بیایان لوت گرمترین نقطه دنیا، پست ترین منطقه ایران و فاقد حیات است گفت: پست ترین منطقه ایران و گرمترین نقطه زمین که فاقد حیات است چاله مرکزی لوت در 75 کیلومتری شرق شهداد است. پروفسور پرویز کردوانی استاد دانشگاه و پدر کویر شناسی ایران در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مهر که مشروح آن در روزهای آینده منتشر می شود با تاکید بر اینکه در طول دهها سال فعالیت شبانه روزی اش در حوزه کویر و بیابان چنین اظهار نظری نکرده اظهار داشت: همان طور که دهها سال قبل ادعا کرده ام پست ترین نقطه در بیابان لوت چاله مرکزی لوت به ارتفاع 56 متر از سطح دریا و در فاصله 75 کیلومتری خط مستقیم هوایی از شهداد به سمت شرق است. این استاد دانشگاه اظهار داشت: گندم بریان در شمال شهداد و در ارتفاع بالای 400 متر از سطح دریا قرار دارد ولی یک گروه به اصطلاح تحقیقی که برای گردشگری به گندم بریان رفته اند در گزارش سفر خود بی آنکه به اصل گفته های من مراجعه کرده باشند به نقل از من در روزنامه های سراسری به اشتباه نوشته اند: " اثبات شده که گندم بریان در بیابان لوت با دمایی بیش از 67 درجه سانتیگراد در سایه، گرم ترین نقطه کره خاکی است." کردوانی تاکید کرد: چاله مرکزی لوت که در فاصله 75 کیلومتری شرق شهداد واقع است، توسط محققان ناسا نیز به به عنوان گرم ترین منطقه زمین و پست ترین نقطه بیابان لوت شناخته شده است. فاصله گندم بریان با پست ترین نقطه زمین بیش از 100 کیلومتر مربع است. دکتر کردوانی بر روی نقشه در حال نشان دادن منطقه گندم بریان و فاصله صد کیلومتری آن با گرم ترین نقطه زمین در گزارش منتشر شده در روزنامه همشهری از سوی بهمن ایزدی دبیر انجمن غیر دولتی سبز فارس آمده است: "منطقه گندم بریان که در دشت لوت در 80 کیلومتری شهداد و در شرق رود بیرجند قرار گرفته، منطقه ای با پوشش آتشفشانی است و همین پوشش سیاه آتشفشانی موجب بالا رفتن شدید گرما در این منطقه می شود. " وی اضافه کرده است: "همچنین گندم بریان پست ترین منطقه داخلی ایران است و این موضوع نیز از دیگر دلایل گرمای شدید آن است. دکتر کردوانی معتقد است در گندم بریان، در منطقه ای به طول 200 و عرض 150 کیلومتر هیچ موجود زنده ای زندگی نمی کند و شرایط به گونه ای است که امکان زیست هیچ گیاه یا حیوانی وجود ندارد. گواه او بر این مدعا این است که در پژوهشهای خود مشاهده کرده است که گاو و گوسفند مرده ای که توسط کامیونهای عبوری در گندم بریان رها بودند، تجزیه نشده بودند بلکه فقط در اثر حرارت خورشید خشک شده بودند و این موضوع نشان میدهد در این منطقه حتی باکتری هم امکان حیات ندارد. اینچنین است که دکتر کردوانی معتقد است، کویر لوت، کره ماه زمین است." کردوانی در واکنش به این ادعا گفت: این گفته ها کذب محض است و گندم بریان گرم ترین منطقه جهان و پست ترین نقطه بیابان لوت نیست و چنین ادعایی از سوی من مطرح نشده است. پررفسور پرویز کردوانی متولد 1310 در روستای مندولک گرمسار است. دکتری عمران کویر از آلمان دارد و به او لقب پدر کویر شناسی ایران را داده اند وی در سال 84 به عنوان چهره علمی برتر کشورو به عنوان چهره ای ماندگار معرفی شد. وی 21 جلد کتاب، دهها مقاله علمی - پژوهشی چاپ شده به زبان فارسی-آلمانی و انگلیسی در مجلات معتبر داخلی و خارجی و بیش از یکصد فقره سخنرانی در مجامع علمی داخلی و خارجی دارد همچنین وی عضو چندین مجامع علمی داخلی و بین المللی در حوزه بیابان، آب و کویر شناسی در جهان است. وی در نظریه ای جدید که از سوی مجامع بزرگ علمی دنیا نیز پذیرفته شده مدعی است:" کویرها و بیابانها امروزه دیگر مایه بدبختی و عامل بازدارنده توسعه نیستند بلکه از عوامل مهم توسعه اقتصادی و جاذبه های گردشگری و منابع عظیم انرژی های نو(باد و خورشید) به شمار می روند."