پوچ بودن وعده‌های برجامی

«غذای مانده و فریز شده‌، هر قدر هم که پرمایه و ملاط باشد‌، ارزش غذای تازه را ندارد. میوه را هم به وقت باید خورد‌، وقتی بماند و بترشد ارزش خود را از دست می‌دهد‌، نه لذت دارد و نه خواصی که در میوه تازه وجود دارند و حتی چه بسا زیان‌هائی هم داشته باشد».

این متن را روزنامه «جمهوری اسلامی» منتشر کرده و در ادامه آورده است: ‌ماجرای برجام هـم همین‌طور به پیش می‌رود. برخلاف ادعاها و تبلیغات پرحجم و سـروصداهایی که مخالفان برجام و کاسبان تحریم کرده‌اند و می‌کنند‌، این توافق در زمان خودش مناسب‌ترین دستاورد ممکن برای کشورمان بود.

روزنامه مذکور می‌افزاید: «توجه به زیانی که از رهگذر معطل ماندن برجام‌، پیوسته به کشور و ملت وارد می‌شـود‌، از اهمیت بالائی برخوردار است. برجام را دونالد ترامپ به کمک کاسبان تحریم‌، رژیم صهیونیستی و سران ارتجاع عرب از کار ‌انداختنـد. الآن هم این هر چهار عنصر برای جلوگیری از احیاء برجام و رفع تحریم‌ها تلاش فراوانی می‌کنند البتـه جمهوریخواهان آمریکا به نیابت از ترامپ. مردم ایران برای رسیدن هیئت مذاکره‌کننده ایرانی به توافـق انتظار می‌کشند چون ارتباط آن را با رفع تحریم‌ها و حل مشکلات اقتصادی کشور کاملا لمس می‌کنند.

نادیده گرفتن‌، هزینه دارد و هزینه‌اش برای ایران فقط در بخش فروش نفت‌، مبالغ هنگفتی است که بودن و نبودن آن تأثیر فوق‌العاده‌ای در زندگی و معیشـت مـردم دارد. در دوران تحریم‌، نفتمـان را بـه میـزان حداقلی و به ثمن بخس به چین می‌فروشیم ولی اگر تحریم‌ها برداشته شوند‌، در شرایط کنونی که قیمت هر بشکه نفت بالای ۱۰۰ دلار است و ما امکان استخراج و فروش بیش از ۲ میلیون بشکه را داریم‌، هر ماه حداقـل ۶ میلیارد دلار درآمد نفتی خواهیم داشـت آنهم به پول نقد نـه ادا و اطوارهایی که به بهانه تحریم‌ها ناچاریم تحمل کنیم.

فقط همین یک فقره تفاوت‌، کاملا نشان می‌دهد که گره نـزدن زندگی مـردم به برجام و تحریم‌ها چیزی بیش از یک شعار نیست.

نشریه وال استریت ژورنال از قـول مقامـات اتحادیه اروپا نوشته است ایران تا ۲۴ مرداد فرصت دارد درباره متن پیشنهادی توافق برجامی نظر مثبت یا منفی خـود را اعلام کند. پیشنهاد اتحادیه اروپا به ایران‌، شامل حل و فصـل مـوارد پادمانی مورد نظـر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و اجرای توافق متکی بر ارزیابی آژانش از همکاری ایران است. به عبارت روشـن‌تر‌، اگر ایران به سؤال‌های آژانس در مورد سه نقطه مورد بحث میان ایران و آژانس پاسخ بدهد‌، راه برای رسیدن به توافق نهایی هموار خواهد شد.

رویاپردازی آمیخته با تحریف نویسنده این متن، مخاطبان را به یاد سیب و گلابی‌های برجامی می‌اندازد که آقای روحانی درباره‌اش گفته بود «ما غاصب را از باغ خود بیرون کردیم و درب باغ به روی مردم باز شده است. امروز عده‌ای کودک به درب باغ آمده و می‌گویند سیب و گلابی کجاست که می‌خواهیم میل کنیم. امروز این باغ که نهال‌های آن تازه غرس شده، آماده باروری است اما برای به ثمر نشستن صبر لازم است.»

اما غذا و میوه واقعی برجام، 900 تحریم جدید، به علاوه تورم 60 درصدی بود که سر سفره مردم آمد.

نویسنده در ادامه در تراز پادو و ماله‌کش دولت بایدن ظاهر شده و ادعا کرده که از کار افتادن برجام تقصیر ترامپ و صهیونیست‌ها و سران ارتجاع عرب و کاسبان برجام است؛ بی‌آنکه توضیح دهد چرا بایدن همان مسیر ترامپ را ادامه داده و حاضر به جبران عهدشکنی آشکار نشده است؟

در موضوع رویاپردازی‌های فروش نفت هم باید به چند واقعیت اشاره کرد و نخست اینکه اکنون بدون برجام در حالی قیمت نفت حول و حوش 100 دلار است که در دوره برجام (و به خاطر برجام ) به 40 دلار رسید؛ یعنی در دوره آرامش بخشی به بازار نفت باید دو برابر و نیم حالا نفت می‌فروختیم. اما نکته دوم این است که دولت برجام در سال پایانی خود با وعده فروش 2/3 میلیون بشکه نفت و بودجه‌نویسی براساس آن، به جایی رسید که سازمان برنامه و بودجه آن می‌گفت: حتی نمی‌توانیم یک قطره نفت بفروشیم. واقعیت دولت برجام و سرانجام و فرجام آن، این اعتراف تلخ (حاکی از تعطیلی و معطل ماندن در برجام) است نه آرزواندیشی‌های بلاوجه.

درباره خبر وال‌استریت ژورنال هم که رسماً از سوی مقامات آمریکایی تکذیب شد، باید به نویسنده روزنامه جمهوری اسلامی یادآور شد که آقای روحانی ادعا می‌کرد پرونده PMD با برجام بسته شده و دیگر گشوده نخواهد شد؛ اما همین حالا نویسنده روزنامه غربگرا آن هم به نقل از روزنامه وال‌استریت ژورنال و خبر تکذیب شده آن وعده می‌دهد که پرونده کذایی، بسته شود. آیا همین واقعیت، برای پوچ بودن وعده‌های برجامی کفایت نمی‌کند؟!