۱۱ روستای عجیب و خاص ایران را بشناسید
ماخونیک روستایی از توابع شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی است. فاصله این روستا از مرکز استان یعنی شهر بیرجند در حدود ۱۳۰ کیلومتر است. ماخونیک در طول تاریخ ویژگیهای جالبی در خود داشته که باعث شده تا نام آن را در فهرست عجیبترین روستاهای ایران وارد کنیم.
سرویس سبک زندگی فردا: در هر گوشه از کشور زیبای ما جاذبههای خیره کننده فراوانی وجود دارد. بعضی از آنها در شهرهای بزرگ واقع شدهاند و برخی دیگر در روستاها قرار دارند. در این میان روستاهایی وجود دارند که ویژگیهای خاص هر کدام باعث شده که در نوع خود کم نظیر و حتی گاهی عجیب باشند. روستاهای خاص در ایران کم نیستند. در این مقاله به نقل از کجارو همراه ما باشید تا سفری به برخی از این روستاهای کم نظیر داشته باشیم.
«ماخونیک»؛ سرزمین لی لی پوتها
ماخونیک روستایی از توابع شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی است. فاصله این روستا از مرکز استان یعنی شهر بیرجند در حدود ۱۳۰ کیلومتر است. ماخونیک در طول تاریخ ویژگیهای جالبی در خود داشته که باعث شده تا نام آن را در فهرست عجیبترین روستاهای ایران وارد کنیم. به طور کلی قد مردم بومی ماخونیک کوتاه بوده و حتی به زحمت از ۱/۴۰ سانتیمتر تجاوز میکرده است، به همین دلیل به این روستا لقب «سرزمین لی لی پوتها» دادهاند. هر چند در سالیان اخیر قد مردم روستا متعادلتر شده است. مردم ماخونیک تا حدود نیم قرن پیش، چای نمینوشیدند، سیگار نمیکشیدند و اصلا گوشت هم نمیخورده و شکار هم نمیکردند. آنها حتی تلویزیون را همچون شیطان میدانستند. خانههای روستایی در ماخونیک در دامنه تپهها و به صورت فشرده و در گودی زمین ساخته شدهاند و کف خانهها هم حدود یک متری از سطح زمین پایینتر است.
«ایستا»، روستایی با مردمان اهل توقف!
یکی از عجیبترین روستاهای ایران، «ایستا» نام دارد که روستایی در اطراف طالقان واقع در استان البرز است. فاصله این روستا با مرکز استان یعنی شهر کرج حدود ۹۵ کیلومتر است. این روستا بدون هیچ شکی میتواند در فهرست عجیبترین روستاهای ایران جای گیرد. در این روستای مرموز، مردم به اصطلاح در زمان قدیم متوقف شدهاند! هیچ اثری از خودرو نیست. هیچ اثری از مراسم عروسی و عزا و جشن تولد نیست. آنها حتی شناسنامه هم ندارند و خدمات دولتی دریافت نمیکنند. خیلی از فعالیتهای مدرن و امروزی را به جهت تشابه با زندگی کفار درست نمیدانند. در این روستا خبری از برق و گاز هم نیست.
نکته عجیب دیگر در مورد آنها این است که بانوان را به روستای خود راه نمیدهند!
«درکش»، داروخانه سرسبز و طبیعی
روستای «درکش» در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر آشخانه در استان خراسان شمالی واقع شده است. این روستا دارای طبیعت جنگلی و کوهستانی و چشمههای بسیار است، در میان درهای واقع شده است و رودخانه درکش نیز از میان آن عبور میکند. همچنین در جنوب به کوه «آلاداغ» محدود میشود. تنها جنگل بلوط منطقه شرق کشور نیز در این روستای زیبا قرار دارد. این روستا یکی از زیستگاههای «مرال» (گوزن قرمز) هم هست. موقعیت ییلاقی و هوای خنک این روستا بهخصوص در فصل تابستان میتواند موجب جذب علاقمندان به طبیعت بکر و زیبا شود. نکته جالب در مورد این روستا این است که گیاهشناسان تاکنون بیش از ۳۸۰ گونه گیاه دارویی در آن شناسایی کردهاند که حدود ۸۰ نوع آنها بسیار کمیاب میباشند. پس بیراه نیست اگر به آن لقب داروخانه طبیعی بدهیم!
«زرگر»، روستایی با مردمان اروپایی!
فهرست عجیبترین روستاهای ایران بدون ذکر نام روستای زرگر بسیار ناقص است. این روستا در حدود ۵۰ کیلومتری شرق شهر قزوین و ۱۰۰ کیلومتری غرب تهران قرار گرفته است. شهرت این روستا به این خاطر است که زبان مادری مردم آن «رومانو» است، یعنی یک زبان اروپایی! آنها به زبان خود زبان «زرگری» هم میگویند. روایتها و بحثهای بسیاری در مورد اصلیت آنها وجود دارند. عدهای میگویند که آنها معلوم نیست از کجای جهان وارد ایران شده و در این محل ساکن شدهاند. عدهای، اما این گروه را اصالتا ایرانی میدانند و حتی آنها را جزو سربازان شجاع شاه عباس صفوی در گذشته قلمداد میکنند. برخی هم میگویند که در جنگ بین ایران و روم، ۲۰۰ نفر از رومانوها به دست پادشاه ایران اسیر شدند و، چون اندامهای قوی داشتند، مورد عفو قرار گرفته و در نزدیکی شهر قزوین ساکن شدهاند.
زمینه مطالعه و تحقیق در مورد تاریخچه این روستا و ساکنان آن بسیار است، ولی واقعیت هر چه که باشد، در اصل موضوع تفاوتی ایجاد نمیکند و آن این است که این روستا به واقع یکی از خاصترین مردمان را در ایران دارد و میتوان آن را یکی از جالبترین و عجیبترین روستاها به حساب آورد.
«چهاربرج»، روستای نابینایان
روستای چهاربرج در ۳۵ کیلومتری غرب شهر اسفراین در استان خراسان شمالی است. این روستا حدود ۱۰۰۰ نفر جمعیت دارد که از این میان، بیش از ۹۰ نفر آنها نابینا هستند. گویا از حدود ۳۰ سال پیش عارضه نابینایی در این روستا شیوع پیدا کرده و حتی برخی از ساکنان آن، روستا را ترک کردهاند. کارشناسان دلیل این اتفاق را تغییرات ژنتیکی و ازدواجهای فامیلی در میان اهالی روستا عنوان کردهاند.
نکته جالب این است که گویا در این روستا گاهی حیواناتی همچون گاو و گوسفند و گربه هم نابینا متولد میشوند که دلیل آن هنوز هم جای سوال دارد. البته گفته میشود که از سال ۱۳۹۱ به بعد اختلال نابینایی در بین نوزادان متولد شده در روستای چهاربرج مهار شده است.
«سیرچ»، سرسبزی در دل کویر
بخش عمدهای از مساحت استان کرمان را کویر لوت تشکیل میدهد، ولی در این استان مناطق زیبا و سرسبز زیادی هم وجود دارند. روستای سیرچ در ۶۰ کیلومتری شرق کرمان واقع شده است. این روستا با کویر لوت فاصله زیادی ندارد و به عنوان مثال باید بدانید که فاصله این روستا تا منطقه شهداد و گرمترین نقطه ایران یعنی «گندم بریان» کمتر از ۴۰ کیلومتر است. ولی جالب اینجاست که طبیعت آن به هیچ عنوان با کویر همخوانی ندارد. سیرچ زادگاه استاد هوشنگ مرادی کرمانی خالق «قصههای مجید» است. آب و هوای آن خنک و کوهستانی است و حتی نزدیک آن، پیست اسکی هم ساختهاند. رودخانهای زیبا، کوهی مرتفع، چشمههای آبگرم و یک درخت سرو تاریخی که اهالی روستا قدمت آن را دو هزار سال میدانند، از جمله جاذبههای طبیعی است که میتوان در روستای سیرچ یافت.
«شهرآباد»، روستای دوقلوها
روستای شهرآباد روستایی واقع در بخش بهمن شهر ابرکوه است. در این روستا حدود ۲۴۰ نفر زندگی میکنند که حدودا ۴۰ نفر از آنها دوقلو هستند. بیشتر این دوقلوها هم همسان هستند. اگر در این روستا وارد مدرسه شوید، تعداد زیاد بچههای دوقلو میتواند توجه شما را جلب کند. البته شباهت زیاد بچهها به هم میتواند باعث دردسر معلمین هم شود!
«میمند»، روستایی صخرهای با شهرت جهانی
روستای میمند در ۳۸ کیلومتری شهرستان شهربابک در استان کرمان واقع شده است. میمند روستایی صخرهای و کنده شده با دست است که تاریخی ۱۲ هزار ساله دارد. این منطقه قطعا یکی از اولین سکونتگاههای بشری در ایران به شمار میرود و یادگار زمانهایی است که انسانها کوه را مقدس میدانستند. مجموعه میمند پر از سازههای تاریخی در دل کوه است و در تیرماه سال ۱۳۹۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است تا به عنوان یک روستای ایرانی، شهرت جهانی نیز داشته باشد. «آب اسک»، روستایی با سنتهای منحصر به فرد آب اسک روستایی زیبا از توابع شهرستان آمل در استان مازندران است که فاصله آن با آمل حدود ۸۰ کیلومتر است.
در این روستا هم میتوان غار دید هم میتوان به سراغ آبگرم رفت و هم آثار تاریخی زیادی را تماشا کرد. اما دلیل این که این روستا را در فهرست عجیبترین روستاهای ایران قرار دادهایم به خاطر آیینها و سنتهای جالب اهالی آن است. به عنوان مثال یکی از این آیینها «زن شاهی» نام دارد. در یک روز از سال، یکی از زنان روستا به عنوان شاه انتخاب میشود و دختران روستا را هم به عنوان نگهبان در نقاط مختلف روستا میگمارد. نگهبانان مرتبا نزد شاه میآیند و چگونگی وضعیت روستا را به او گزارش میدهند. در این روز هیچ مردی نباید در روستا حضور داشته باشد. همچنین ممکن است به دستور شاه، دختران به رقص و پایکوبی و انواع بازیهای محلی روی آورند.
در آیین دیگری به نام «برف چال» مردان روستا آخرین برف زمستان را در کوهها چال میکنند تا در تابستان دامهایشان از آن بخورند.
«ابیانه»
ابیانه روستایی از توابع شهرستان نطنز در استان اصفهان است. این روستا در دامنه کوه کرکس واقع شده است و فاصله آن با نطنز در حدود ۴۰ کیلومتر است. ابیانه یکی از روستاهای با معماری پلکانی در ایران است. منظور از روستاهای پلکانی روستاهایی هستند که در آنها پشت بام خانهای همچون حیاط برای خانه بالایی است. این روستای تاریخی زیبا در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.
«هجیج»، زیبا و دیدنی در قلب کوه
در ۳۰ کیلومتری شمال شهرستان پاوه در استان کرمانشاه روستایی زیبا در قلب کوه به نام هجیج وجود دارد. این روستا نیز یکی از روستاهای پلکانی ایران است. در این روستا همه خانهها از سنگ ساخته شده و حتی یک آجر هم در ساخت آنها به کار نرفته است. پیشه بیشتر هجیجیها دوختن گیوههای مرغوب است پس اگر به آنجا سری زدید، یک جفت گیوه مرغوب هم بخرید. جاذبههای طبیعی دلانگیزی هم در این منطقه وجود دارند از جمله چراگاه «گاول» و آبشار «بل» که آب معدنی شفابخشی نیز در آنجا یافت میشود.
«سرآقاسید»، ماسوله زاگرس
روستای سرآقاسید یکی از بکرترین روستاهای ایران است. این روستا از توابع کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. این روستا هم جزو روستاهای با معماری پلکانی در ایران است. در این روستا گویی هنوز زندگی شهری به آن رسوخ نکرده و زنان و دختران روستا لباسهای کاملا محلی بر تن میکنند. نکته عجیبی که در مورد این روستا وجود دارد، این است که معمولا با بارش اولین برف در زمستان، راه ارتباطی این روستا که در منطقه کوهستانی هم قرار گرفته است، چند ماهی با بیرون قطع میشود. بهترین زمان سفر به روستای زیبای سرآقاسید از فروردین تا مهر است، زمانی که میتوانید از باغهای میوه و درختان گردوی آن هم لذت ببرید.
در پایان باید اذعان کنیم که کشور ما پر از روستاهای زیبا است که هر کدام ویژگیهای جالب و بعضا عجیبی دارند. روستاهایی که در این مقاله به آنها اشاره و به شما معرفی کردیم، قطعا بخش کوچکی از عجیبترین و جالبترین روستاهای ایران بودند. روستاهایی که برخی از آنها ممکن است چندان مشهور هم نباشند و برخی از آنها هم شهرت ملی و یا حتی جهانی داشته باشند. اگر شما نیز روستایی در ایران میشناسید که ویژگیهای منحصربهفردی دارد و در این مقاله به آنها اشاره نکردهایم، میتوانید در قسمت نظرات ما و خوانندگان سایت را با آنها آشنا کنید.
دیدگاه تان را بنویسید