راهنمای سفر برای افراد درون‌گرا
این‌که هندزفری یا هدفون را روی گوشتان بگذارید، جواب قاطعی برای آن‌هاست تا بدانند شما برای لبخند زدن و تایید کردن حرف‌های آنها آنجا نیستید.
سرویس سبک زندگی: بعضی از ما هنگام سفر، می‌توانیم با زبانمان مار را از سوراخش بیرون بکشیم. در کافه با غریبه‌ها پای صحبت بنشینیم، با این و آن دست بدهیم و حتی مدیریت انجام امور را بر دست بگیریم، اما برخی از افراد درون گرا هستند و کار برای آنها سخت است. در ادامه این مطلب را به نقل از کجارو می‌خوانیم.
گویی افراد برون‌گرا انرژی خود را از خورشید می‌گیرند و برای تامین نیروی خود بایستی در محیط بیرون باشند. اما افراد درون‌گرا با نیروی باطری کار می‌کنند که برای تامین انرژی، بایستی در لاک خود بمانند. آداب رفتار صحیح با افراد برون‌گرا به‌هنگام سفر چیست؟
اگر در هواپیما کنار یک فرد وراج نشسته باشید، چگونه مودبانه از او بخواهید که ساکت باشد؟
مستقیماً. باید رُک باشید؛ مثلا بگویید: «ببخشید، من هفته پر مشغله‌ای پیش رو دارم و الان باید آرامش داشته باشم.» می‌توانید تا جایی که امکان دارد، درخواست خود را مودبانه و با روی خوش مطرح کنید اما می‌توانید بگویید: «از مصاحبت با شما واقعا لذت بردم اما در طول این سفر واقعا نیاز به آرامش دارم؛ پس ببخشید که هندزفری را در گوشم می‌گذارم و چشمانم رو می‌بندم.» این‌که هندزفری یا هدفون را روی گوشتان بگذارید، جواب قاطعی برای آن‌هاست تا بدانند شما برای لبخند زدن و تایید کردن حرف‌های آنها آنجا نیستید. اگر در صندلی کنار راهرو هواپیما نشسته‌اید، به کنار دستی خود بگویید: «ببخشید، من خیلی خسته‌ام، اگر خواستید از اینجا رد بشید لطفا بیدارم کنید»
اما اگر این روش‌ها جواب نداند چه؟
یک برخورد شدیدتری هم می‌توانید بکنید، مثلا به طرف مقابل بگویید: «الان می‌خواهم کتاب بخوانم. پس اگر جوابتان را ندادم مرا ببخشید چون هنگام مطالعه، شدیدا در کتابم غرق می‌شوم. واقعا شرمنده‌ام اما نمی‌توانم جوابتان را بدهم. خیلی برایم سخت است... اصلا قصد اهانت ندارم اما باید کتابم را بخوانم.» به‌هیچ وجه برای رسیدن به آرامش، از گفتن چنین حرف‌هایی، احساس بدی نداشته باشید.
اگر مجبور باشیم صبحانه را روی یک میز مشترک بخوریم، چکار باید کنیم؟
بیشتر افراد درون‌گرا اگر ببیند در سالن غذاخوری، فقط یک میز وجود دارد، بسته به نوع چینش میز، معمولا تصمیم می‌گیرند در صورت امکان در جای دیگری غذا بخورند. اگر شما هم از این دسته افراد هستید، در ابتدا می‌توانید بپرسید که آیا امکان دارد غذا را با خود ببرید یا نه. می‌توانید به مهمان‌دار بگویید: «من خیلی اینجا را دوست دارم اما در یک جای آرام راحت‌تر هستم. امکان دارد غذا را در اتاقم بخورم؟ یا زمانی هست که بیشتر مهمانان دیگر اینجا نباشند؟ هر چیزی که در آن شرایط عقلانی به‌نظر می‌رسد را بپرسید. مهمان‌دار ها می‌دانند که افراد درون‌گرایی مانند شما وجود دارند؛ کسانی که تنهایی آسوده‌ترند.
اگر راننده تاکسی با حرف‌هایش رهایمان نکرد، چه کنیم؟
در تاکسی‌های شرکت‌های حمل و نقل مانند «اوبر» و غیره، به‌راحتی می‌توانید به راننده بگویید: «ممنون که مرا رساندید، خیلی لطف کردید.» اگر آنها شروع به سوال کردن از شما کردند، به یکی دو تا از سوال‌هایشان پاسخ دهید و بعد بگویید: «من می‌خواهم کمی چشمانم را ببندم و استراحت کنم، یا یادداشت‌هایم را آماده کنم.» و یا هر دلیل قانع‌کننده‌ای که با آن می‌توانید از حرف زدن فرار کنید، برای راننده بیاورید. می‌توانید بگویید: «من معمولا از مصاحبت با راننده‌ها لذت می‌برم اما الان وقتم تنگ است و باید یادداشت‌هایم را آماده کنم.» یا این جمله را امتحان کنید: «خیلی دوست دارم با شما هم‌کلام شوم اما چند تا کار کوچک دارم که باید به آنها رسیدگی کنم. برای همین اگر ناراحت نمی‌شوید، می‌خواهم به کارهایم برسم.» یا بگویید: «لطفا مرا ببخشید، اما چند تماس بی‌پاسخ دارم که امیدوار بودم حین رانندگی شما، بتوانم به آنها پاسخ دهم.»
اگر پشت تلفن، گیر یک اپراتور وراج و فضول افتادیم چکار کنیم؟
در این مورد باید از قبلا تمرین کرده باشید اما اگر تماس کوتاهی خواهید داشت، می‌توانید بگویید: «واقعا جالب است! خیلی ممنونم اما من جواب سوالم را خواستم، نه چیز دیگر.» یا بگویید: «من کمی عجله دارم.» با این روش‌ها می‌توانید از شر اپراتور ها خلاص شوید. نود درصد مواقع، چنین تماس‌هایی ضبط می‌شوند؛ پس اگر شما مستقیما از آنها خواسته باشید که به درخواست شما پاسخ دهند ولی آنها حرف‌های اضافه زده باشند، مسئولین بالا رده‌شان متوجه خواهند شد که آنها زمان را بیخودی تلف کرده‌اند.
اگر تنهایی در کافه برای شام خوردن سر یک میز نشسته باشید، آیا می‌توانید انتظار داشته باشید تا انتهای غذا خوردن تنها بمانید؟
به احتمال زیاد، نه. اگر تنها باشید معمولا کسانی هستند که بخواهند با شما هم‌کلام شوند. اگر میزی که پیدا کرده‌اید، تنها جای نشستن است، یا اگر حس کردید دیگران نمی‌خواهند تنها باشند، حتما در صندلی‌های تکیِ کافه بنشینید. اما به یاد داشته باشید، همه‌ی چیزهایی که گفتیم را انجام دهید؛ اگر کسی سمت‌تان آمد، به او بگویید: «دوست عزیز، من روز خسته‌کننده‌ای را پشت سر گذاشته‌ام، امیدوارم درک کنید که اصلا حوصله‌ی حرف زدن ندارم.»
اگر حقه‌ی«بیرون آوردن کتاب برای مطالعه» افراد را از ما دور نکرد، چکار کنیم؟
حالا باید حقه‌ی «بیرون آوردن تلفن همراه» را به کار بگیرید. این ترفند حتما کار می‌کند اما ممکن است روی یک فرد برون‌گرای پر حرف، عمل نکند. با این‌کار هم آنها دست از سر شما برنمی‌دارند. در این صورت باید خیلی رک بگویید: «هی، من می‌خوام از این فصل کتابم لذت ببرم!»
نکته آخر
هر چقدر هم که در گفتار خود مودب باشید، ممکن است به برخی افراد بر بخورد؛ پس مراقب باشید. اگر چنین چیزی اتفاق افتاد و از دست شما ناراحت شدند، نگران نباشید؛ شما هر کاری که می‌توانسته‌اید کرده‌اید. قرار نیست موجبات شادی و سرگرمی دیگران را فراهم کنید.
دیدگاه تان را بنویسید