موانع توسعه پارسجنوبی
ایران با کشورهای همسایه خود حداقل ۲۸ میدان نفت و گاز مشترک دارد و میدان پارس جنوبی، بزرگترین میدان نفتی گاز ایران حاوی مقادیر قابل توجهی نفت است این امر نشان میدهد که منطقه عسلویه یکی از مهمترین مناطق کشور است که باید به آن توجه ویژه شود. سرمایهگذاریهایی که در پارس جنوبی صورت گرفته بسیار وسیع و گسترده است لذا از این رهگذر باید استفاده مطلوب کرد. اولویت اول پیرامون پارس جنوبی، استخراج گاز میادین مشترک است و دومین موضوعی که باید مورد توجه قرار گیرد، ایجاد پالایشگاههای مناسب و تبدیل نفت خام به فراوردههای نفتی است. سومین نکتهای که دولت یازدهم باید به آن توجه کند، استفاده بهینه از گاز برای صادرات سوخت فسیلی و فراوردههای نفتی به کشورهای طرف قرارداد است. پارس جنوبی از دولتهای گذشته به ارث رسیده است و در سالهای اخیر به دلیل نوع نگاهی که به این بخش وجود داشت و البته تحریم، نتوانست شهر انرژی شود. از اینرو با تغییر نگاهها و اولویت بندیهای تخصصی در این بخش، میتوان پارس جنوبی را فعال کرد. در شرایط فعلی، توسعه همه جانبه پارس جنوبی بعید به نظر میرسد چرا که زیرساختهای لازم برای این امر فراهم نشده است و سرمایهگذاران مانند سالهای گذشته، تمایل به حضور در این بخش ندارند. در دولت آقای خاتمی، پارس جنوبی توانست به پویایی لازم برسد و سرمایهگذاران زیادی خواهان حضور در فازهای پارس جنوبی بودند. اما در 8 سال دولت آقای احمدینژاد، برخی از فعالیتها انحصاری و گستردگی تحریمها نیز عامل دیگر برای توقف فازهای پارس جنوبی شد. سال گذشته ایران در مجموع حدود 50 میلیارد مترمکعب گاز برداشت کرد در حالی که قطر سه برابر ما یعنی بالای 150 میلیارد مترمکعب گاز به قیمت 40 میلیارد دلار که برابر است با 120 هزار میلیارد تومان به فروش رساند. حال در دولت یازدهم، وزارت نفت باید تمهیدات جدیدی را بیندیشد که روزهای خاموشی از پارس جنوبی خداحافظی کند. بدین جهت باید به سرمایهگذاران داخلی و خارجی اطمینانهای لازم داده شود که سرمایههای آنها حفظ خواهد شد و مانند گذشته نوسانهای سیاسی باعث از بین رفتن سرمایه هایشان نخواهد شد. با شرایط پیش آمده از دوره قبل، تنها راهی که دولت میتواند سرمایهگذاران را جذب کند، اطمینان از ثبات تصمیم گیریها و تأمین منفعت آنها است. اکثر فازهای پارس جنوبی راکد است و میزان برداشت ما از میادین مشترک با قطر بشدت کاهش یافته است لذا برای جبران این اتفاق باید تلاش شبانه روزی صورت گیرد. سرمایههای ملی در پارس جنوبی در حال هدر رفتن است و به جای آنکه ثروت ملی افزون شود، تنها آلودگیهای زیست محیطی در منطقه ایجاد میشود. یکی از موضوعاتی که وزارت نفت انجام داد، حذف مجموعههای چینی از پارس جنوبی بود و البته قرار شده هر بخشی که در این باره کم کاری میکند، حذف شود. این رویکرد نشان میدهد که دولت برای فعالسازی فازهای پارس جنوبی، میخواهد رویکرد خود را تغییر دهد و مانند سالهای گذشته از ناتوانی سازندگان براحتی عبور نکند. مجموعههایی وارد پارس جنوبی شدند که توان لازم را برای اجرا شدن پروژهها ندارند. منبع: روزنامه ایران
دیدگاه تان را بنویسید