شورای شهر مهم‌تر است یا رشته تخصصی؟/ روزی که حرمت‌ها شکست + فیلم

قبل و بعد از بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن، به کرات عنوان شد که برخی اختلاف‌نظر‌ها و مشکلات آرام آرام در تیم ملی وزنه‌برداری رسوخ کرده و جای رفاقت، همدلی و صمیمیت را بین ملی‌پوشان عنواندار تیم ملی وزنه‌برداری ایران و سرمربی جوانشان گرفته است. ولی متاسفانه آن موقع یا گوش شنوایی نبود که هشدار‌ها را جدی بگیرد تا در ‌‌نهایت کوروش باقری و شاگردان المپیکی‌اش رودرروی یکدیگر قرار گرفته و علیه هم شورانده شوند. اتفاقی تلخ و تاسفبار که در ‌‌نهایت از نظر تمام ورزش دوستان واقعی و آنهایی که قلبشان برای موفقیت ورزش و ورزشکاران ایرانی در میادین بزرگ بین‌المللی می‌تپد، عملی ناشایست و غیرقابل توجیه به حساب می‌‌آید؛ دعوا و جدالی دو سر سوخت بین باقری و شاگردان المپیکی‌اش که در خاتمه هر اتفاقی هم که در این مقوله رخ دهد، دودش به چشم وزنه‌برداری می‌رود. وقتی آقای رئیس بیش از فدراسیون به فکر شورای شهر بود در طول دوران فعالیت وزنه برداران کشورمان بعد از المپیک لندن، رسانه‌ها و کار‌شناسان بسیاری درباره شکل گرفتن یک اختلاف در اردوهای تیم ملی وزنه برداری خبر دادند و شاید اگر حسین رضازاده به‌عنوان متصدی و مدیر این مجموعه فورا فکری به حال مهار این قبیل تنش‌ها و تشنجات در حاشیه تیم ملی می‌کرد، امروز شاهد پرده دری و از بین رفتن حرمت هادر مقابل دوربین‌های تلویزیونی نبودیم. اما آقای رئیس بیش از احساس مسئولیت در فدراسیون تحت نظر خود گویا به احساس تکلیفی بزرگ‌تر فکر می‌کرده و حضور در شورای شهر تهران را جزو اولویت‌های برنامه خود قرار داده است. قوی‌ترین مرد جهان به جای آنکه از ایجاد هتک حرمت در اردوی تیم ملی وزنه برداری جلوگیری کرده و با کسانی که این ماجرا را به صدا و سیما کشاندند برخورد کند، روز گذشته با در دست داشتن شناسنامه خود به فرمانداری تهران رفت و برای انتخابات شورا‌ها ثبت نام کرد.

پیگیری دعوا در رسانه ملی! بی‌توجهی مسئولان باعث شد تا در این شرایط بحرانی همه ببینند که بهداد سلیمی و کوروش باقری به‌عنوان الگوهای نمونه وزنه‌برداری ایران چگونه در یک برنامه نه‌چندان کار‌شناسی شده و منطقی در رسانه ملی رودرروی یکدیگر قرار گرفته و با گوشه رینگ بردن یکدیگر نشان دهند که در ورزش ایران خیلی وقت است اخلاق و منش‌های پهلوانی از بین رفته است. قرار دادن بهداد سلیمی و کوروش باقری در یک برنامه زنده تلویزیونی سبب شد تا دعوایی که شاید خیلی از مردم از آن بی‌خبر بودند همه گیر شده و نه تنها تن تازه آرامش یافته وزنه‌برداری را بار دیگر به شدت مقابل چشم میلیون‌ها ایرانی مشتاق ورزش لرزاندند بلکه ثابت کردند در ورزش به اصطلاح حرفه‌ای امروز ایران تنها چیزی که قهرمانان و اسطوره‌های ورزشیمان برایش ارزش و احترام قایل نیستند رعایت‌منش‌های پهلوانی و اصول جوانمردی است.

هم بهداد سلیمی که حرمت احترام به استادش را پیش چشم میلیون‌ها بیننده تلویزیونی شکست راه را غلط و نادرست گزینش کرده و هم کوروش باقری به‌عنوان بزرگ‌تر و سرمربی تیم ملی در این جدال دو سر سوخت با پایان ندادن به غرور کاذب و برخی بداخلاقی‌هایی که نسبت به شاگردان جوانش در پیش گرفته هر دو در این جدال بیهوده و بی‌فایده که تنها افکار عمومی را نسبت به شرایط و فضای این روزهای وزنه‌برداری متشنج و مضطرب کرد، بازنده و شکست خورده هستند چراکه این دعوای خانوادگی از نظر بینندگان و منتقدان، از پایه و اساس اتفاقی ناشایست و غیرحرفه‌ای بود که دست آخر دودش به چشم تمام وزنه‌برداری ایران می‌رود.