اظهارنظر میرسلیم درباره مذاکره با اروپا و آمریکا درباره برجام
رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی با بیان اینکه مذاکره با اروپا و آمریکا نتوانست اقدامات ظالمانه آنها را خنثی کند، گفت: هیچ سیاستمدار با وجدان و باشرفی پیگیری برجام را به قیمت ذلیل شدن ایران برنمیتابد.
خبرگزاری فارس: سیدمصطفی میرسلیم رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در گفتوگوی مشروح با خبرگزاری فارس، ضمن اشاره به میزان اثرگذاری برجام در پیشرفت اقتصادی کشور به بررسی مولفههای پیشرفت و موانع آن در جمهوری اسلامی ایران پرداخت. متن این مصاحبه به شرح ذیل است:
آیا به نظر شما در صحنۀ بین المللی، به دنبال فعالیتهای مسئولان سیاست خارجی ایران، پیشرفتی برای جمهوری اسلامی ایران حاصل شده است؟
میرسلیم: مذاکرات متعددی را در پنج سال گذشته مسئولان سیاست خارجی کشور ما با آمریکا از طریق ۱+۵ و نیز با اروپاییها انجام داده اند. برای آن مذاکرات وقت و همت بسیار صرف شده است و بدان امید زیاد بسته شده بود تا در نتیجۀ آن مذاکرات بویژه بد اخلاقیها و بد رفتاریها و ددمنشى هاى چهل سال گذشتۀ آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران افشا و خنثى شود. به نظر مى رسد که بخش اول یعنى افشاى بدسگالى آمریکا تا حدود زیادى موفق بوده و اذهان عمومى جهانیان را بخصوص دربارۀ حقانیت ایران روشن نموده است؛ اما بخش دوم یعنى خنثى کردن تمام اقدامات ظالمانه اى که به ضرر ما بوده، تا کنون نتیجۀ مناسب بدست نداده و حتی تحریمهاى جدیدى را آمریکا با گستاخى کامل علیه ما اعلام و اعمال نموده است و علی رغم رسوایی روزافزون آمریکا متأسفانه پیشرفتى را که انتظار داشتیم، بدست نیامده و شاید تدبیر دیگر یا همت بیشترى را طلب مىکرده است.
چه توقعى شما از پیشرفت دارید؟
میرسلیم: در نظام ما موضوع پیشرفت، به سرنوشت و کمال انسان و جامعه برمى گردد، و رشد اقتصادى و توسعۀ مادى تا جایى مقبول است که مانع تحقق ارزشهایى نشود که به سعادت دنیوى و اخروى انسان مىانجامد.
این تعریف چه مناسبتى با مذاکرات برجام دارد؟
میرسلیم: اگر تعاملات خارجى دولت به گونه اى پیش رود که مثلا در جستجوى رفع برخى از مشکلات مادى روزمره، آزادگى مردم ما را خدشهدار کند و نوعى وابستگى اسارت بار براى این نسل و نسلهاى آینده، برخلاف آرمانهای انقلاب اسلامی، به وجود آورد یعنى در واقع دستیابى به نوعى توسعۀ مادى آنى به قیمت کند شدن یا توقف پیشرفت نهایى ما بینجامد، انحراف شکل گرفته است و باید در مقابل آن ایستاد و منافع آنى را فداى آرمانها کرد پیگیری برجام را به قیمت ذلیل شدن ایران در مقابل آمریکا هیچ سیاستمدار با وجدان و باشرفی برنمیتابد.
آیا در فعالیتهاى داخلى کشور نیز مصداقهاى مشابهى وجود دارد؟
میرسلیم: متأسفانه مصداقهای متعدد وجود دارد. اما جواب کلى این است که هرآنچه از منظر ارزشها باطل باشد مانع پیشرفت مى شود. مثلا در شهرهاى افزون بر یک میلیون جمعیت، در کنار حفظ بافت شهری اصیل و اصالت دادن به انسان و نه خودرو، استفاده از خودرو شخصى، به راهبندانها و اتلاف وقت و سرمایه و آلودگیها مى انجامد که نقض غرض است یعنى باطل. راه حل در طراحى ترابرى عمومى است، و خودرو شخصى مانع پیشرفت است هرچند باعث دلخوشى اولیۀ خیلى از افراد شود. متأسفانه ما اکنون در اغلب شهرها بویژه تهران گرفتار چنین مصیبتی که کاهندۀ ارزشهای انسانی است شده ایم.
برای مثال فروش تراکم در شهرها و تبدیل کاربریهای خارج از ضوابط یا با دور زدن مقررات موجب ازدحام و مزاحمت و از بین رفتن حقوق عمومى بویژه حقوق همسایگى است که قطعا خلاف محسوب مى شود و مانعى براى پیشرفت است هرچند در بیست سال گذشته برآورندۀ منافع خاص برخى مالکان و صاحبکاران و منبع عمدۀ درآمد برای شهرداریها بوده است و آثار زیانبار آن بتدریج بیشتر ظاهر خواهد شد.
همچنین تولید محصولات بدون استاندارد و فاقد کیفیت به هدر رفتن امکانات و مواد اولیه و نیروى انسانى مى شود و باعث نارضایتی مردم و از بین رفتن اعتماد عمومی میشود و مسلما ضد پیشرفت است هرچند منافع کوتاه مدت عده اى تولید کنندۀ دنیاطلب و خودخواه و بى انصاف را فراهم مى آورد.
علاوه بر این در زمینۀ علمی، اصالت یافتن مدرک براى فارغ التحصیلان آموزش عالى به نوعى معامله در صدور و توزیع مدرک تحصیلى تبدیل شده در حالى که ارزش در کسب علم است و نه در کسب مدرک و از لحاظ دین اسلام طلب علم ز. گهواره تا گور اصالت دارد و نه فراغت از تحصیل که ضد پیشرفت است ولى متأسفانه امروز خود مدرک اصالت و ارزش یافته است و بر ارتقاء شغلی و حقوق و مزایای افراد مهمترین اثر را میگذارد، هرچند پشتوانه و محتوایى نداشته باشد.
بعلاوه اولویت بهداشت نسبت به درمان در تأمین سلامت برای همه محرز است، ولی در کشور ما در عمل آنچه فرعی تلقی میشود امور بهداشت عمومی یعنی از جمله آب پاک و غذای سالم است. مثلا مواردی از آبیاری با فاضلابهای آلوده برای زراعت مواد اولیۀ غذایی و استفاده از هورمونها در پرواربندی طیور و دام هنوز رائج است و جدی گرفته نمیشود در حالی که مراعات این حدود جزو حقوق عمومی است، ولی محکوم امری باطل شده است: این که سر منشأ عمدۀ مشکلات ما در حوزۀ سلامت به بهداشت برمی گردد و ما اغلب هزینه هایمان برای درمان است، علامت پیشرفت نیست؛ البته پزشکان در کشور ما هنگفتترین درآمد را به خود اختصاص داده اند.
ضمنا در زمینۀ امور قضایی نیز مهمترین کار پیشگیری است و بر آن تأکید شده است، ولی در عمل محاکم ما در دادگستری مواجه با انبوه پرونده هایند؛ این باطل است که پیشگیری را کم بها دهیم و بگذاریم جرم و خلاف رخ دهد و آن گاه مشغول رسیدگی به پروندههای حقوقی و کیفری متعددی شویم که هرکدامشان در کنار دامی از شیطان برای رد و بدل رشوه اند؛ عملکرد دستگاه قضایی ما از لحاظ کمیت پروندههای تشکیل شده در مورد تخلفها و جرائم و نزاعها و مفاسد، گسترده است، اما کیفیت پیشگیری که باید اصل شمرده شود ضعیف است و این نشان دهندۀ پیشرفت در پاسداری از عدالت و حفظ حریم حقوق عمومی نیست.
همچنین اشتغال به کارمندی در دولت به مفهوم عام آن و نیز شهرداریها و نهادهای عمومی و بانکها، شغلی مقدس است که بیانگر اصالت خدمت صادقانۀ حکومت است به مردم؛ شغل هیچ یک از کارمندان حکومت، از رؤسا و بلندپایهترین آنها گرفته تا مستخدم ساده، نباید طعمه تلقی شود و تحت تأثیر منفعت یا طمعی قرار گیرد؛ این پیشرفت نیست که برخی کارمندان لباس کار و میز خود را ابزار مستقل کسب درآمد و اخاذی قرارداده اند یا بعضی کارمندان ارشد و مدیران از ناحیۀ اطلاعاتی که در اختیار دارند ویژه خواری میکنند؛ این پیشرفت نیست که برخی از نمایندگان مجلس و شوراها و دولتمردان و شهرداران و قضات، برای جلب مزایای خصوصی یا گروهی خود یا جبران هزینههای کلان انتخاباتی، به شکلهای مختلف علیه منافع و مصالح عموم مردم و نظام، زد و بند میکنند و حق و باطل را درهم میآمیزند؛ این پیشرفت نیست که سمتها سرقفلی داشته باشد؛ اینها عین فساد و باطل است.
اینها نمونههایی است از موارد و مصداقهایی که رائجتر و مشهورتر و زیانبارتر است؛ اضافه کردن بر این فهرست در حکم اشاعه فحشا است و مطلوب نیست، ولی کلا مانند غدهای سرطانى به جان ما افتاده و اگر به حال خود رها شود به همۀ پیکرۀ جامعۀ ما سرایت مى کند و مانند موریانه ارکان حاکمیت را میپوساند و جایی برای پیشرفت باقی نمیگذارد.
دیدگاه تان را بنویسید