پیشنهاد مذاکراتی معمار تحریم ها

​​​​​​​ریچارد نفیو محقق دانشگاه کلمبیا  که از او به عنوان معمار تحریم‌های آمریکا علیه ایران یاد می‎شد،  در مقاله‌ای برای فارن افرز از الزام شکل گرفتن مذاکرات میان آمریکا و ایران نوشته است. او درباره روابط فعلی ایران و آمریکا توضیح داده  که ایالات متحده در مقطعی حساس در رویارویی با برنامه هسته‌ای ایران قرار دارد و این چالشی است که با تصمیمات اشتباه پیچیده‌تر شده است. او در این باره می نویسد که در دوران ترامپ، آمریکا از برجام خارج شد؛ توافقی که به‌طور مؤثر بخش‌های مهم برنامه هسته‌ای ایران را محدود کرده بود. این تصمیم ترامپ، به تشدید فعالیت‌های هسته‌ای ایران منجر شد. به باور او از سال ۲۰۲۱ ایران غنی‌سازی اورانیوم را تا ۶۰ درصد افزایش داده که تنها کمی کمتر از سطح موردنیاز برای تولید سلاح هسته‌ای است و این تغییر، زمان لازم برای ساخت سلاح هسته‌ای را به‌طور قابل توجهی کاهش داده است.  او می افزاید که در سال ۲۰۲۴ اسرائیل نیز با انجام چندین عملیات در داخل ایران، باعث افزایش تنش شده است. از سوی دیگر، تصمیم ترامپ برای ترک برجام باعث شد که تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه ایران، اثرگذاری کمتری پیدا کند. کشورهایی نظیر چین، هند و روسیه که روابط تجاری گسترده‌ای با ایران دارند، به‌طور فزاینده‌ای محدودیت‌های آمریکا را نادیده گرفته و این امر تأثیر تحریم‌ها را کاهش داده است. نفیو تاکید می‎کند که اگر ایالات متحده در توافق هسته‌ای باقی می‌ماند، می‌توانست به محدودکردن پیشرفت‌های هسته‌ای ایران ادامه دهد و از تنش‌های فزاینده‌ای که اکنون امنیت جهانی را تهدید می‌کند، جلوگیری کند. کارشناسان معتقدند که سیاست «فشار حداکثری» ترامپ باعث تضعیف اتحادهای بین‌المللی و انزوای آمریکا شد. وی در بخش دیگری از یادداشت خود سناریوی دوم را ترسیم و تاکید می‎کند که در صورت شکست دیپلماسی، احتمالاً ایالات متحده مجبور به اقدام نظامی خواهد شد. این اقدام، ممکن است میلیاردها دلار هزینه داشته باشد و در نهایت نتواند برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کند. پیش‌بینی می‌شود که آمریکا برای انجام حملات نظامی اولیه بیش از ۲ میلیارد دلار هزینه کند، تنها برای آن‎که برنامه هسته‌ای ایران دوباره در عرض یک یا دو سال بازسازی شود. او در ادامه توضیح می‎دهد که علاوه بر این، منابع مالی آمریکا تحت فشار قرار دارند. کمک ۱۱۳ میلیارد دلاری به اوکراین و بودجه دفاعی سالانه ۷۵۰ میلیارد دلاری، باعث می‌شود که اقدام نظامی در ایران قدرت نظامی ایالات متحده در خارج از کشور را بیشتر تضعیف کند. این محقق دانشگاه کلمبیا در آخر تاکید می‎کند که  خروج آمریکا از توافق هسته‌ای و نبود یک استراتژی منسجم، تهدیدی بزرگ‌تر برای امنیت و اعتبار آمریکا به همراه داشته است. اکنون، ایالات متحده باید تصمیمی سخت بگیرد: بازگشت به دیپلماسی یا آماده‌سازی برای مداخله نظامی. وضعیتی که عمدتاً ناشی از تصمیمات ترامپ است.

خراسان