جمهوری‌اسلامی: مقاومت، لنگر ثبات لبنان

اعلام تشكيل دولت "نجيب ميقاتي" در لبنان، يكبار ديگر انزواي سياسي جناح 14 مارس و نقش آفريني جبهه مقاومت را آشكار ساخت. اين تحول پس از 5 ماه زورآزمائي مخالفين جبهه مقاومت به منزله پذيرش كامل شكست آنها تلقي مي‌شود و قطعاً پيامدهاي سياسي - اجتماعي و حتي امنيتي - نظامي در سطح داخلي و منطقه‌اي به همراه خواهد داشت. كنگره آمريكا در نخستين واكنش در قبال اين تحول، خواستار مسدود ساختن كمك‌هاي مالي به لبنان شد و توقف هرگونه كمك رساني به دولت لبنان را در صدر خواسته‌هاي خود مطرح ساخت. برخي گزارشات از نقش آفريني لابي صهيونيستي در موضع گيري آمريكا عليه لبنان حكايت دارد و نشان مي‌دهد كه لابي صهيونيستي از شكل گيري دولت ميقاتي به شدت خشمگين است. علاوه بر اين در صحنه داخلي هم جناح 14 مارس به رياست سعد حريري نخست‌وزير سابق لبنان با تلخكامي احساس مي‌كند كه فشارهاي فزاينده عليه نجيب ميقاتي نتايج معكوسي به بار آورده و افكار عمومي لبنان، جناح مخالفين را مسئول كارشكني عليه دولت قانوني مي‌شناسد و يقين كرده است مخالفين مقاومت حرف عمده‌اي ندارند و فقط از خارج دستور مي‌گيرند و حمايت مي‌شوند و در صحنه داخلي فاقد جايگاه و پايگاه مردمي هستند اما مقاومت، جايگاه و پايگاه خود را به عنوان لنگر ثبات لبنان به ثبت رسانيده است. آنچه مراتب و ابعاد خشم آمريكا از تحولات اخير لبنان را بخوبي ثابت مي‌كند، اظهارات سخنگوي وزارت خارجه آمريكا در اين زمينه است كه دقيقاً "فهرست بايدها و نبايدها" را براي دولت جديد لبنان بيان كرده و از اين دولت مي‌خواهد: 1 - دولت ميقاتي به قانون اساسي لبنان پايبند باشد! 2 - دولت جديد از هرگونه خشونت و بويژه انتقام جوئي عليه مسئولان دولت قبلي بپرهيزد. 3 - دولت لبنان به تعهدات بين المللي، قطعنامه‌هاي شوراي امنيت و روند دادگاه ترور حريري پايبند باشد. موضوع مهم در اين زمينه اينست كه در فهرست پيش شرط‌هاي آمريكا براي دولت جديد لبنان، مطلبي قيد شده كه دقيقاً اصلي‌ترين سرفصل بحران سازي در لبنان محسوب مي‌شود. كسي از ياد نمي‌برد كه آمريكا ولابي صهيونيستي با همدستي جناح 14 مارس خواستار "خلع سلاح مقاومت" به عنوان يك روند مطلوب صهيونيستها در منطقه بودند و پس از 4 دهه جنگ و جنايت و شرارت هم نتوانستند آنرا محقق سازند ولي امروزه اميد دارند تمامي آن چيزي كه طي دهه‌هاي گذشته از طريق جنايت و كشتار موفق به اجراي آن نشده اند، امروزه از طريق تعيين پيش شرطها براي دولت ميقاتي، به آن دست يابند كه البته باز هم شكست مي‌خورند. محور ديگري كه ارتباط جدي با همين مباحث دارد، به تخلفات دولت سعد حريري از مسير قانوني در پوشش پيگيري دادگاه ترور رفيق حريري نخست‌وزير اسبق لبنان مربوط مي‌شود كه مسير آن به سمت دخالت آشكار آمريكا، اروپا و صهيونيست‌ها در امور داخلي لبنان و ريل‌گذاري براي تحقق اهداف آينده در پوشش همين دادگاه بوده است و نهايتاً باعث كناره گيري و استعفاي وزراي وفادار به مقاومت در دولت حريري شد و سقوط دولت را به همراه داشت. از لطايف روزگار آنكه حتي تشكيل دولت نجيب ميقاتي هم انعكاس شكست ائتلاف رياض - تل آويو - واشنگتن و جناح 14 مارس تلقي مي‌شود و از اين بابت، ضربات حيثيتي سنگيني به رژيم آل سعود وارد شده كه شايد هرگز قابل جبران نباشد. اين در واقع مكمل زنجيره شكست‌هاي رياض در فرايند شكل گيري تحولات جديد لبنان و تثبيت نظام حاكميتي لبنان برخلاف انتظارات مشترك آمريكا - صهيونيستها و دربارهاي عرب است كه در آخرين دستاوردهايش، به طور همزمان مراتب خشم رياض، تل آويو، واشنگتن و برخي كشورهاي مداخله گر اروپائي را به همراه داشته است. نبايد از نظر دور داشت كه همين جبهه مشترك ضد مردمي در لبنان، مانع معرفي و انتخاب رئيس‌جمهور نيز شده بود كه در نهايت با شكست اين جبهه و اثبات ناكامي جنجالهاي خياباني و رسانه اي، سرانجام ژنرال "ميشل سليمان" به رياست جمهوري برگزيده شد. ترديدي نيست كه جبهه مخالفين مقاومت، منافع و مطامع خود را در ناامني و بي‌ثباتي لبنان جستجو مي‌كند ولي جبهه مقاومت به ثبات و امنيت و مصالح ملي لبنان مي‌انديشد و قدم به قدم در مسير تحقق ثبات و امنيت بيشتر و تأمين سطوح بالاتري از منافع ملي، حركت مي‌كند. تصادفي نيست كه جناح 14 مارس عليرغم برخورداري از حمايت بي‌دريغ آمريكا، صهيونيستها و دربارهاي بي‌افتخار عرب، روز به روز ناكام‌تر مي‌شود و به حاشيه مي‌رود لكن مقاومت با جلب نظر مردم و گروههاي سياسي مستقل به آينده‌اي روشن مي‌انديشد و مشخصاً به تحقق همزيستي مسالمت آميز با تمامي گروههاي سياسي لبنان اميد بسته است. البته دولت ميقاتي تا تصويب برنامه‌ها و كسب راي اعتماد مجلس اين كشور فاصله دارد ولي امور در مسير درستي به پيش مي‌رود.