معامله قرن؛ زنده به گور کردن آرمان فلسطین
آمریکا و رژیم صهیونیستی با همدستی برخی کشور‌های سازشکار عرب و در راس آن‌ها عربستان، اردن و مصر در پشت پرده، تمامی تمهیدات لازم را برای زنده به گور کردن آرمان فلسطین تدارک دیده و آن را ' معامله قرن' نامیده اند.
ایرنا: تمامی جزئیات این طرح به طور غیرعلنی ترسیم شده است و طرف‌های ذیربط آن را به امضا رسانده و مورد تایید قرار داده اند و فقط راه اندازی و پرده برداری آن به طور علنی و رسمی باقی مانده است. واشنگتن و تل اویو برای تشویق مصر و اردن برای پیوستن به این معامله به ظاهر مشوق‌هایی در نظر گرفته اند، اما برای تحقق بخشیدن به این مشوق‌ها هیچ گونه تضمین عملی ارائه نداده اند و به همین دلیل آینده این امتیازات ظاهری همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. ** اهداف معامله قرن در صورت تحقق معامله قرن، طرح سازش اعراب و 'اسراییل' شکل علنی و رسمی به خود خواهد گرفت و کشور‌های عربی و اسلامی ذیربط در آن به موجودیت رژیم صهیونیستی به طور رسمی و علنی مشروعیت خواهند بخشید. این طرح اگر شکل بگیرد، سرکوب گروه‌های مبارز فلسطینی و جریان‌های مقاومت اسلامی و در راس آن‌ها جنبش مقاومت اسلامی فلسطین 'حماس' و جهاد اسلامی و به دنبال آن‌ها حزب الله لبنان به طور رسمی و علنی مشروعیت خواهد یافت. موقعیت و موضع کشور‌های عربی و اسلامی حامی رژیم صهیونیستی با شکل گیری این طرح در برابر کشور‌های مخالف رژیم اشغالگر قدس تقویت و زمینه برای اعلام فراخوان عمومی
جهت برقراری صلح و آشتی با تل اویو فراهم خواهد شد. شکل گیری معامله قرن زمینه را برای این مدعا فراهم خواهد کرد که دیگر دلیلی برای ادامه مبارزه با رژیم صهیونیستی و نامشروع دانستن آن وجود ندارد و مشروعیت این رژیم در میان کشور‌های عربی و اسلامی به یک پدیده رایج و فراگیر تبدیل خواهد شد. ** بند‌های اصلی معامله قرن این طرح دربردارنده سه بند اصلی است که عبارتند از:: نخست: مصر از ۷۷۰ کیلومتر مربع از سرزمین سینا به نفع کشور پیشنهادی فلسطین صرف نظر می‌کند. این یک سرزمین مستطیل شکل است که ضلع اول آن ۲۴ کیلومتر طول دارد و از ساحل دریای مدیترانه در شهر رفح در غرب تا مرز شهر العریش امتداد یافته است. اما طول ضلع دوم آن ۳۰ کیلومتر است که از غرب کرم ابوسالم تا جنوب به موازات مرز‌های مصر و فلسطین اشغالی امتداد یافته است. مساحت این سرزمین ۷۲۰ کیلومتر مربعی که به نوار غزه خواهد پیوست، سه برابر مساحت کرانه باختری است که مساحت آن در حال حاضر فقط ۳۶۵ کیلومتر مربع است. دوم: منطقه ۷۲۰ کیلومتر مربعی که با ۱۲ درصد مساحت کرانه باختری مساوی است. فلسطینیان در مقابل این منطقه که به غزه ملحق خواهد شد، از ۱۲ درصد کرانه باختری صرف نظر
خواهند کرد تا به مناطق اشغالی افزوده شود. سوم: مصر در عوض سرزمین‌هایی که به نفع فلسطینیان از آن‌ها چشم پوشی خواهد کرد، به منطقه 'وادی فیران' در جنوب غرب 'النقب' دست خواهد یافت. مساحت این منطقه که از سوی 'اسراییل' به مصر بخشیده خواهد شد، تقریبا ۷۲۰ کیلومتر مربع است که در مقابل تمامی امتیازات اقتصادی، امنیتی و بین المللی که قاهره بعد‌ها به دست خواهد آورد، امتیاز ناچیزی است. ** مشوق‌های در نظر گرفته شده برای مصر مصر با چشم پوشی از ۷۷۰ کیلومترمربع خود به خاطر فلسطینیان به دستاورد‌های ذیل تحقق خواهد بخشید: نخست: بر اساس اصل زمین در مقابل زمین، مصر قطعه زمینی از 'اسراییل' در صحرای نقب دریافت خواهد کرد. مساحت این زمین حداکثر ۷۲۰ کیلومتر مربع خواهد بود، اما دستاورد‌های بزرگ دیگری که قاهره به دست خواهد آورد، باعث شده تا این طرح شایسته بحث و بررسی قرار گیرد. دوم: مصر از شرق و جنوب به دریای سرخ و از شمال به دریای مدیترانه ختم می‌شود و گذرگاه زمینی در اختیار ندارد. تل اویو بر اساس این معامله به قاهره اجازه می‌دهد تا تونلی میان مصر و اردن به وجود آورد. طول این تونل تقریبا ۱۰ کیلومتر است و تحت حاکمیت کامل مصر قرار
دارد. بدین ترتیب امکان رفت و آمد از مصر به اردن و از آن جا به عربستان و عراق بدون نیاز به گرفتن مجوز از تل آویو فراهم خواهد شد. سوم: میان فرودگاه هوایی جدید و بندر جدید در غزه بزرگ در سواحل دریای مدیترانه تا تونل مصر و اردن در جنوب یک خط راه آهن و جاده سریع السیر و خط لوله نفت احداث خواهد شد و همه این خطوط در داخل مصر در موازات مرز با 'اسراییل' واقع شده اند. خطوط سه گانه یاد شده از تونل به اردن عبور می‌کنند و در آنجا به سمت شمال شرق انشعاب یافته است به گونه‌ای که اردن و عراق را تغذیه می‌کنند و شاخه آن‌ها به سمت جنوب به سمت عربستان و کشور‌های عرب حوزه خلیج فارس پیش خواهند رفت. این بخش در بردارنده منافع اقتصادی گسترده‌ای برای مصر است و قاهره با دریافت گمرکی و عوارض مرزی از خودرو‌های در حال تردد میان اردن و عراق و کشور‌های خلیج فارس از یک سو و بندر غزه از سوی دیگر سود کلانی به دست خواهد آورد، زیرا این جاده ترانزیت بازرگانی همچنانکه توضیح دادیم از سرزمین مصر عبور می‌کند. چهارم: مصر با مشکل روزافزون آب آشامیدنی مواجه است و شمار جمعیت این کشور رو به افزایش است و منابع آب شیرین آن به طور مستمر رو به کاهش است.
این کشور با توجه به اینکه ۵۰ درصد جمعیتش کشاورز هستند، بدون یافتن یک راه حل اصولی برای بحران آب خود نمی‌تواند پس از گذشت یک یا دو نسل آب آشامیدنی خویش را حفظ کند. لازمه این امر سرمایه گذاری گسترده در زمینه دستگاه‌های آب شیرین کن و تصفیه کننده آب آشامیدنی و دستیابی به فناوری بسیار پیشرفته و در نظر گرفتن میلیارد‌ها دلار سرمایه است. طرح معامله قرن بانک بین المللی و سایر نهاد‌ها را تشویق خواهد کرد تا در زمینه طرح‌های آب شیرین کن و آب تصفیه کن اقدام به سرمایه گذاری گسترده کنند. پنجم: توافقنامه صلح مصر و 'اسراییل' در سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۸) برای استقرار نیرو‌های نظامی اش در صحرای سینا محدودیت‌های بسیاری وضع کرد. بر اساس طرح معامله قرن، 'اسراییل' با انجام ' تغییرات مشخصی' در مورد محدودیت‌های یاد شده موافقت خواهد کرد. این اقدام به رهبران سیاسی مصر کمک می‌کند تا در برابر افکار عمومی داخلی خود این توجیه را ارائه دهد که ما از حق حاکمیت خود بر یک درصد از سرزمین سینا چشم پوشی کردیم، اما این امتیازدهی به ما اجازه داد تا پس از گذشت ۳۰ سال حاکمیت خود را بر ۹۹ درصد مساحت سیناء به طور کامل گسترش دهیم. ششم: مصر همانند بسیاری از
کشور‌های منطقه به دنبال دستیابی به توانایی هسته‌ای برای اهداف مسالمت آمیز است. در همین راستا موافقت کشور‌های اروپایی به ویژه فرانسه با ساخت راکتور‌های اتمی در مصر به منظور تولید برق بخشی از غرامت‌های به دست آمده از سوی مصر را تشکیل می‌دهد. هفتم: توافق صلح مطرح شده از سوی طرح معامله قرن به ۱۰۰ سال کشمکش میان 'اسراییل' و کشور‌های عربی پایان خواهد داد و هیچ کس شک و تردید ندارد که اگر موافقت رئیس جمهور مصر نبود، چنین توافقی هیچگاه شکل نمی‌گرفت. بدین ترتیب زمینه دستیابی رئیس جمهور مصر به جایزه صلح نوبل فراهم خواهد شد و قاهره همچنان حق برپایی کنفرانس جهانی صلح را برای خود محفوظ می‌داند و جایگاه بین المللی مهمی که قبل از سال ۱۹۶۷ (۱۳۴۶) از آن برخوردار بود را بار دیگر به دست خواهد آورد. ** مشوق‌های در نظر گرفته شده برای اردن اردن از این سازش بیشترین سود را خواهد برد و در ازای آن نیز قرار نیست بهایی بپردازد. امان در چارچوب این طرح به دو دستاورد بزرگ دست خواهد یافت: نخست: مجموعه جاده‌ها و خطوط راه آهن و لوله‌های نفت بندر بین المللی در غزه بزرگ را توسط تونل مصر اردن به کشور‌های خلیج فارس مرتبط می‌کند و بدین ترتیب
اردن به طور مجانی توسط بندر غزه به دریای مدیترانه راه خواهد یافت و به اروپا متصل خواهد شد. علاوه بر آن بخش شرقی تونل محل گذر ترانزیت کالا‌های صادر شده از سوی اروپا به عراق و خلیج فارس محسوب می‌شود و بدین ترتیب اردن از امتیازات اقتصادی و استراتژی بزرگی بهره‌مند خواهد شد. دوم: اردن از مشکل جغرافیای جمعیتی درون خود بسیار رنج می‌برد. اکثر ساکنان این کشور فلسطینی الاصل هستند و شمار آن‌ها رو به افزایش گذاشته است. این پدیده با توجه به اینکه زندگی فلسطینیان در اردن در مقایسه با کرانه باختری و نوار غزه آسان‌تر و راحت‌تر است، در حال گسترش یافتن است. اگر شهر غزه بزرگ و بندر و فرودگاه جدید در آن احداث شوند، فرصت‌های کاری بسیاری فراهم خواهد شد و فلسطینیان که اصالتا به غزه تعلق دارند و شمار آنان در اردن تقریبا ۷۰ هزار نفر است، به خانه و کاشانه شان بازخواهند گشت.
دیدگاه تان را بنویسید