توکلی: ناکارآمدی سیاست IMF را هنوز نفهمیدهاید؟
احمد توکلی با بیان این که ۳۰ سال ناکارآمدی سیاستهای صندوق بین‌المللی پول آشکار شده اما هنوز برخی مسئولان نفهمیدند، جایگزینی کلمه اقشار آسیب پذیر به جای مستضعفین در ادبیات رسمی دولت را نشان خوی اشرافی گری مسئولان دانست.
خبرگزاری تسنیم: مقام معظم رهبری با اشاره به نامگذاری دهه سوم انقلاب به نام «دهه پیشرفت و عدالت» خاطرنشان کردند: پیشرفت در عرصه‌های مختلف به معنای واقعی کلمه رخ داده، اما در زمینه «عدالت» اقرار میکنیم که عقب مانده ایم؛ در این رابطه که چگونه می‌توان عدالت را در کشور توسعه داد و به جایگاه شایسته انقلاب اسلامی رسید با دکتر احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، نماینده سابق مجلس شورای اسلامی و رئیس دیده‌بان شفافیت و عدالت گفت و گو کردیم. وی با بیان اینکه عقب گرد در زمینه تحقق عدالت اقتصادی و اجتماعی علل گوناگونی دارد که از زمانی به بعد این مسأله تشدید شد گفت: در اوایل انقلاب جنبه‌های زیر ساختی و تسهیلات زندگی به صورت مشهودی به سمت روستا‌ها و شهر‌های فقیر هدایت شد و به جهت اینکه زمان دفاع مقدس بود و روحیه ایثارگری وحمایت از مستضعفین در جامعه حاکم بود دولتمردان خود را مکلف می‌دانستند به مستضعفین کمک کنند. این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه توزیع عادلانه درآمد کمک کرد که در مسیری درست حرکت کنیم گفت:چنین شرایطی باعث شد که ابتدای انقلاب اسلامی و اوایل جنگ فاصله بین زندگی روستایی و شهری کم شود
و روستائیان از همان امکاناتی بهره‌مند شوند که شهری‌ها بهره‌مند بودند وآب، برق و ... به روستا‌ها نیز فرستاده شد که چنین امکاناتی در روستا تا آن زمان سابقه نداشت. * طرح ریزی مدل اقتصادی در دوره سازندگی بدون توجه به شرایط کشور توکلی با بیان اینکه بعد از جنگ چند اتفاق صورت گرفت که روحیه رسیدگی به اقشار مستضعف را مخدوش کرد گفت: یکی از این عوامل که باعث توقف فرهنگ رسیدگی به محرومان به وسیله دولتمردان شد این بود که در دولت سازندگی یک الگویی برای ایران طرح‌ریزی شد؛ به اسم سیاستهای تعدیل صندوق بین‌المللی پول شناخته می‌شد. این مدل تأکید دارد همه امور اقتصادی به بازار سپرده شود و این در کشور عملیاتی شد در صورتی که برای اقتصاد ایران چنین سیاستی مناسب نبود. * اجرای سیاست تعدیل صندوق بین المللی بهانه‌ای برای آغاز زندگی اشرافی مسئولان در اوایل دهه ۷۰ وی با بیان اینکه سیاست تعدیل صندوق بین‌المللی پول به طور کلی مناسب برای هیچ کشور جهان سومی نبود گفت: «جوزف یوجین استیگلیتز»، برنده جایزه نوبل ۲۰۰۱ میلادی که خود معاون ارشد بانک جهانی نیز بوده است از این سیاست صندوق بین المللی پول انتقاد
می‌کند و با بیان این مقدمه که اگر یک پزشکی از ۱۰۰ بیمار خود ۹۵ را نتواند درمان کند نشاندهنده عدم کارایی نسخه پزشک است و نه در بیمار و پرستار میگوید از بین کشور‌هایی که سیاستهای تعدیل صندوق بین المللی پول را اجرایی کردند فقط ۴ کشور اقتصادشان رشد کرد و مابقی کشور‌ها با شکست مواجه شدند. این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه سیاستهای تعدیل صندوق بین المللی پول رشد محور است و آن را اصل می‌داند و به نحوه توزیع درآمد کاری ندارد گفت: برای نجات فقرا نیز معتقدند آثار نشتی این رشد در جامعه فقرا را نجات می دهد، اما در مراحل اولیه نابرابری بیشتر می شود و این چیز بدی نیست و باید نیز چنین اتفاقی رخ دهد؛ بنابراین اجرای این سیاست‌ها بهانه‌ای شد برای مسئولانی که به دنبال زندگی اشرافی بودند. توکلی افزود: مجریان این طرح در دفاع از آن می گفتند وقتی ثمرات رشد در گام‌های اولیه نصیب مرفهین بشود، چون آن‌ها سیر هستند بیشتر درآمد خود را پس‌انداز می‌کنند تا اینکه بخورند؛ بنابراین پس‌انداز زیاد می‌شود و در نتیجه موتور رشد دائما بنزین دارد که حرکت کند چراکه ثروتمندان سرمایه‌گذارای می‌کنند و عرضه‌ی سرمایه به بازار
سرمایه بیشتر می‌شود نرخ بهره پائین می‌آید و تولید بیشتر می‌شود و در نتیجه افراد بیشتری مشغول کار می‌شوند. * اشتیاق مسئولان برای اجرای سیاستی ضد ملی و دینی بعد از سه دهه ناکارامدی آن وی با بیان اینکه وقتی از طرفداران توسعه مد نظر صندوق بین المللی پول پرسیده می‌شود که این توسعه و رشد مد نظرتان که بر خلاف مبانی اسلامی فقرا در زیر چرخ‌های آن باید له شوند چه زمانی محقق می‌شود می‌گویند سی سال دیگر گفت: یعنی به اندازه اتلاف یه نسل برای ایجاد رشد و توسعه‌ای که از قضا تضمینی نیز نیست زمان می‌خواهند تا شاید به رشد برسند و در زمان دولت سازندگی این شیوه در کشور پیاده شد. این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه متأسفانه اکنون کسانی بر مسند تصمیم سازی کشورند که شیفته این شیوه ضد منافع ملی و خلاف مبانی اعتقادی اسلامی هستند گفت: متأسفانه با وجود اینکه ۳۰ سال ناکارآمدی تبعیت از سیاستهای صندوق بین‌المللی پول آشکار شده است، اما همچنان دنباله رو این سیاست‌ها هستیم و این نمی‌تواند هیچ علتی داشته باشد جز منافع عده‌ای که در این دنباله روی حاصل می‌شود. *سیاست تعدیل از اساس بیگانه و مخالف با
اجرای عدالت وی با بیان اینکه این مدل که ۳۰ سال مورد توجه مسئولان اقتصادی کشور بوده است در کشور اجرا می‌شده است گفت: سیاست تعدیل از اساس با اجرای عدالت بیگانه و مخالف است به همین جهت شاهد افزایش بی‌عدالتی‌ها در کشور هستیم. توکلی با بیان اینکه مسأله دیگری نیز که اهمیتش از این مورد به مراتب بیشتر است شیوه زندگی مسئولان است گفت: در اوایل انقلاب که توزیع درآمد عادلانه‌تر بود مسئولان ساده زیست بودند و به دنبال پول جمع کردن و رفاه طلبی نبودند در نتیجه وقتی به فکر توزیع درآمد‌ها در کشور بودند به فکر فقرا بودند چرا که خودشان جز این طبقه بودند و با مسائل و مصائب آن‌ها بیگانه نبودند *جایگزینی کلمه اقشار آسیب پذیر به جای مستضعفین توسط مسئولان اشرافی وی با بیان اینکه وقتی اشرافی‌گرایی و تجمل پرستی در بین مسئولان باب شد فقرا و مستضعفان از ذهن مسئولان حذف شد گفت: به تناسب این اتفاق کلمه مستضعفان از ادبیات سیاسی و اقتصادی مسئولان کشور حذف شد و اقشار آسیب‌پذیر جایگزین آن شد. توکلی با بیان اینکه بین این دو واژه تفاوت معنا داری وجود دارد گفت: منظور از اقشار آسیب‌پذیر کسانی هستند که منفعلند یعنی
خودشان کاری کردند که آسیب‌پذیر شده‌اند، اما منظور از مستضعفین یعنی کسانی هستند که به استضعاف کشیده شده اند و باید با این استضعاف و کسانی که او را به استضعاف کشیده اند مبارزه شود. این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی عامل سومی که باعث عدم تحقق عدالت شایسته نظام جمهوری اسلامی می‌شود را تصمیمات غیر علمی و عقلانی دانست و افزود: متأسفانه بسیاری از تصمیات اجرایی کشور غیر علمی است. توکلی با بیان اینکه یکی از عواملی که در سال‌های اخیر نا عدالتی را تشدید کرد فساد است گفت: فساد بدترین صدمه را به تحقق عدالت در جامعه می‌زند چراکه مبنای ذاتی اش نا عدالتی است و هر چه قدر رشد کند نا عدالتی در جامعه نیز به همان میزان رشد خواهد کرد. وی با بیان راهکار‌های پیشنهادی برای بازگشت به سمت تحقق جامعه عادلانه چیست گفت: اولین گام و مهمترین رکن در راه تحقق عدالت مبارزه با فساد است.
دیدگاه تان را بنویسید