موازنه قوا در شام
در سال‌های اخیر، بحران سوریه به یکی از مهم‌ترین موضوعات نظام بین‌الملل تبدیل شده و توجه بسیاری از کشورهای جهان را به خود معطوف کرده است. سوریه به مدت یک دهه عرصه رقابت و محل جولان برخی از قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی شده و هر یک بر اساس اهداف و منافع خود به ایفای نقش در آن می‌پردازند
در سال‌های اخیر، بحران سوریه به یکی از مهم‌ترین موضوعات نظام بین‌الملل تبدیل شده و توجه بسیاری از کشورهای جهان را به خود معطوف کرده است. سوریه به مدت یک دهه عرصه رقابت و محل جولان برخی از قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی شده و هر یک بر اساس اهداف و منافع خود به ایفای نقش در آن می‌پردازند. دراین‌بین، فدراسیون روسیه همواره یکی از اصلی‌ترین بازیگران بین‌المللی و دارای نقش تعیین‌کننده در این عرصه بوده است. سال ۲۰۱۵ میلادی هم‌زمان با حضور نظامی روسیه در سوریه، آغاز نوعی تغییر سیاست مسکو در منطقه خاورمیانه بود. به دنبال این رویداد، نقش روسیه در تحولات منطقه پررنگ شد و مسکو توانست جایگاهی ویژه در معادلات منطقه به‌ویژه در پرونده سوریه به دست آورد. همچنین روس‌ها توانستند تغییری عمیق در معادلات سوریه ایجاد کنند که تأثیر گسترده‌ای در این کشور و سراسر منطقه داشته باشد.
تحلیلگران بر این باورند که جهان عرب برای روسیه از اهمیت ژئوپلیتیک برخوردار و منطقه خاورمیانه دارای جایگاهی برجسته در راهبرد مسکو است. از زمان به قدرت رسیدن «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه و با در پیش گرفتن رویکـرد اوراسیاگرایی، منطقه خاورمیانه در سیاست خـارجی روسـیه اهمیت پیدا کرده است. از این زمان روسیه تلاش کرد تا ضمن گسترش رابطـه بـا دولت‌هایی چون جمهوری اسلامی ایران، ترکیه و کشورهایی همچون مصر، عراق و سوریه کـه درگذشـته جزو حوزه نفوذ اتحاد جماهیر شوروی بودند، جایگاه خود را به‌عنوان یک قدرت بین‌المللی حفظ کند.
سوریه بازیگری ژئوپلیتیک‌محور است که در منطقه استراتژیک خاورمیانه، بر کناره شرقی دریای مدیترانه واقع شده و از کیلومترها ساحل با کشورهای حاشیه این منطقه برخوردار است. اهمیت و نقش استراتژیک سوریه برای حوزه نفوذ روسیه حائز اهمیت است. دمشق در زمره شرکای اصلی روسیه در منطقه است. روابط خوب دو کشور در دوران جنگ سرد با ایجاد پایگاه هوایی لاذقیه از سوی شوروی سابق در سوریه و توسعه انواع همکاری‌های سیاسی و نظامی تکمیل شد؛ اما با روی کار آمدن «میخائیل گورباچف» و انجام اصلاحات سیاسی روابط با سوریه نیز به‌نوعی کاهش یافت. در سال‌های اول بعد از فروپاشی شوروی، روسیه به دنبال بازسازی روابط خود با غرب و آمریکا بود، لذا موضوع سردی روابط بین دو طرف تا مدتی ادامه داشت. با روی کار آمدن پوتین و ارائه گفتمان اوراسیاگرایی در سیاست خارجی روسیه، روابط دو کشور تقویت شد به‌گونه‌ای که در سال‌های اخیر مسکو روابط مستحکمی را با دمشق پی‌ریزی کرده و در تلاش است تا سوریه را به‌عنوان دروازه ورود به خاورمیانه و جهان عرب حفظ کند.
بعد از پایان یافتن جنگ داخلی در سوریه که آسیب‌های جدی به ساختار اقتصادی این کشور وارد کرد، روسیه به دنبال بازسازی سوریه بود و می‌دانست که گذار تحولات سوریه از فاز نظامی به فاز سیاسی و تسریع روند بازسازی این کشور بدون سرمایه‌گذاری اروپا و کشورهای خلیج‌فارس امکان‌پذیر نیست.
مسکو از آغاز بحران سوریه تاکنون در تلاش بوده تا از دمشق حمایت کند. سقوط نظام سوریه برای روسیه به معنی از دست دادن متحدان اصلی‌اش در خاورمیانه است. این وضعیت در سطح کلان در راستای اهداف راهبردی مسکو است. کارشناسان بر این باورند عوامل مختلفی برای حضور روسیه در سوریه وجود دارد. نخست، مخالفت روسیه با نظام تک‌قطبی است. مسکو می‌خواهد چندجانبه‌گرایی را در ادبیات راهبردی بین‌المللی تقویت کند، زیرا در این فضا، فرصت برای نقش‌آفرینی بیشتر روسیه فراهم می‌شود. روسیه می‌خواهد حوزه نفوذ خود در خاورمیانه را حفظ کند و تلاش دارد سوریه را به‌عنوان بازیگری که به ایفای نقش منطقه‌ای همسو با مسکو مبادرت می‌ورزد، حفظ کند. سقوط نظام سوریه به معنای ورود ناتو به حیاط خلوت منافع روسیه و تضعیف موقعیت، اعتبار و جایگاه بین‌المللی روسیه و در نهایت ناکامی در تحقق مبانی دکترین امنیت ملی روسیه است.
از دلایل دیگر حضور نظامی روسیه در سوریه، نگرانی مسکو از گسترش افراطی‌گری و تروریسم تکفیری است. مجاورت با کشورهای خاورمیانه باعث شده که بسیاری خاورمیانه را نقطه آسیب‌پذیر منافع روسیه قلمداد کنند. مسکو از روی کار آمدن یک دولت افراطی در سوریه نگران است و به دلایل مختلف آن را تهدیدی علیه ثبات مناطق مسلمان‌نشین خود می‌داند. برخی مناطق روسیه از جمله چچن و داغستان مناطقی‌اند که سلفی‌ها در آن جای پایی برای خود جست‌وجو می‌کنند
عامل دیگر حضور روسیه در سوریه، حفظ پایگاه دریایی روسیه در طرطوس است که در مجاورت ساحل دریای مدیترانه و در نزدیکی مرز سوریه با لبنان واقع شده است. روسیه پایگاه نظامی طرطوس را جزء مهمی از قابلیت‌های نظامی‌اش می‌داند. پایگاه طرطوس، نقطه دریافت برای تسلیحات سلاح روسی است و قادر به اتصال زیردریایی‌های هسته‌ای بوده و از لحاظ موقعیت راهبردی برای روسیه، دارای اهمیت است.
روسیه برای تحقق صلح در سوریه و به‌منظور ایجاد نوعی موازنه ابتکار عمل را در مذاکرات صلح سوریه برای حل‌وفصل بحران سیاسی در این کشور در دست گرفت و شرایط لازم را برای برگزاری نشست‌های مختلف فراهم کرد.
مسکو در سال ۲۰۱۵ در حالی حضور نظامی خود در تحولات سوریه را آغاز کرد که به علت کاهش شدید قیمت نفت و تحریم‌های غرب در پی بحران اوکراین شرایط چندان مطلوبی نداشت. کارشناسان معتقدند که روسیه در سال‌های گذشته به اهداف اصلی خود در سوریه که تقویت جایگاه کرملین در عرصه بین‌الملل است دست پیدا کرده و به دنبال تضعیف نفوذ آمریکا در منطقه است. روسیه امروز به یک بازیگر تأثیرگذار در مناقشات مهم خاورمیانه تبدیل شده است.
بشار اسد: برخی می‌پرسند چرا پوتین جنگنده به سوریه اعزام کرد
دمشق همواره به نوعی از نقش روسیه در سوریه تقدیر و تأکید کرده که روابط سوریه و روسیه در ابعاد مختلف است.
بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه اسفندماه سال گذشته در جمع شماری از جوانان سوری و روسی گفت: «روابط سوریه و روسیه فقط به سیاست، اقتصاد یا همکاری نظامی محدود نمی‌شود، بلکه به بُعد اجتماعی و مردمی نیز گسترش می‌یابد و به جوانان دو کشور متکی است؛ زیرا آنها در آینده شکل و محتوای جدیدی به این روابط خواهند بخشید.»
وی افزود: «ما به اصول و کرامت خود پایبند و امروز در رویارویی با دشمنان و دروغ‌های مشابه شریک هستیم. نازی‌های جدید در اوکراین به غیرنظامیان حمله می‌کنند و روسیه متهم می‌شود. آنچه در سوریه اتفاق افتاد کاملا شبیه به این است.»
بشار اسد تأکید کرد: «اگر ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه تصمیم مبارزه با تروریسم در سوریه را نمی‌گرفت، اکنون تعداد تروریست‌ها در روسیه چند برابر شده بود. برخی می‌پرسند که چرا پوتین جنگنده به سوریه فرستاد؟ پاسخ این است که تصمیم پوتین برای اعزام جنگنده‌ها به سوریه در وهله اول با هدف حمایت از کشور و ملت خود در برابر خطر تروریسم بود.»
وی خطاب به جوانان روس گفت: «در هر جامعه‌ای باید نمادهای تاریخی و ملی وجود داشته باشد. شما باید به تاریخ خود افتخار کنید. هیچ‌کس حق ندارد به نمادهای تاریخی حمله کند. غرب به دلیل اوکراین یا به دلیل اینکه روسیه یک کشور کمونیستی بود، با روسیه دشمنی نمی‌کند. غرب از سه قرن پیش با روسیه دشمنی دارد؛ زیرا روسیه از یک کشور ضعیف به یک کشور قدرتمند تبدیل شده است و غرب کشوری قدرتمند را برنمی‌تابد.»
مسکو: تماس نزدیکی با تهران و آنکارا درباره وضعیت سوریه داریم
آندری رودنکو، معاون وزیر امور خارجه فدراسیون روسیه دوشنبه ۱۲ آذرماه ۱۴۰۳ در جمع خبرنگاران گفت: «ما اکنون تماس‌های نزدیک و منظم با همه بازیگران اصلی (درباره وضعیت سوریه) از جمله نمایندگان ایران و ترکیه داریم.»
معاون وزیر امور خارجه روسیه در خصوص چشم‌انداز دیدارهای سه‌جانبه درباره حل‌وفصل سوریه گفت: «چنین نشستی را نمی‌توان منتفی دانست و مسکو برای آن آماده است.»
پیش از این، سخنگوی کرملین روز دوشنبه با اشاره به تحولات اخیر سوریه و تحرکات گروه‌های تروریستی در مناطقی از این کشور گفت: «روسیه به حمایت از بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه ادامه می‌دهد.»
دیمیتری پسکوف در نشستی خبری افزود: «روسیه در حال تجزیه و تحلیل اوضاع در سوریه است و موضعی را در مورد آنچه برای تثبیت اوضاع لازم است، تدوین خواهد کرد.»
وی ادامه داد: «ما در این راستا به تماس‌های خود در سطوح مناسب ادامه می‌دهیم.»
چرا روسیه باید از سوریه حمایت کند؟
حمایت روسیه از سوریه به دلایل متعدد استراتژیک، سیاسی، نظامی و اقتصادی اهمیت دارد که به منافع بلندمدت این کشور در خاورمیانه و عرصه بین‌المللی مربوط می‌شود. مهم‌ترین دلایل حمایت روسیه از سوریه در ادامه آمده است:
1- حفظ پایگاه‌های نظامی
روسیه در سوریه پایگاه‌های مهم نظامی مانند پایگاه دریایی طرطوس و پایگاه هوایی حمیمیم را دارد. این پایگاه‌ها حضور نظامی روسیه در منطقه را تقویت می‌کنند، برای همین لازم است روسیه به حمایت خود از سوریه ادامه دهد.
2- نقش‌آفرینی در خاورمیانه
خاورمیانه یکی از مناطق کلیدی در سیاست بین‌المللی است. حضور فعال در بحران سوریه به روسیه این امکان را می‌دهد که به‌عنوان یک بازیگر تأثیرگذار در تحولات منطقه‌ای مطرح شود و جایگاه خود را در نظام بین‌المللی تقویت کند.
3- مقابله با نفوذ غرب
روسیه با حمایت از دولت بشار اسد می‌تواند مسیر مقابله با سیاست‌های مداخله‌جویانه غرب (به‌ویژه آمریکا و ناتو) در خاورمیانه را هموارتر کند. حمایت از سوریه به مسکو این فرصت را داده تا در برابر مداخلات نظامی غرب، نقش موازنه‌بخش ایفا کند.
4- تثبیت نظم بین‌المللی مطلوب روسیه
مسکو از حاکمیت دولت بشار اسد حمایت می‌کند تا پیام روشنی به جهان ارسال کند که تغییر رژیم‌ها از طریق مداخله خارجی غیرقابل قبول است. این رویکرد با سیاست خارجی روسیه در مناطق دیگر نیز هماهنگ است.
5- مبارزه با تروریسم
روسیه در زمان حملات گروه‌های تروریستی مانند داعش از سوریه حمایت کرد و امروز هم حضور در سوریه به مسکو کمک می‌کند تا امنیت داخلی خود را نیز تأمین کند، زیرا بسیاری از نیروهای افراطی در سوریه دشمنان روسیه نیز هستند.
6- مزایای اقتصادی
بازسازی سوریه فرصت‌هایی اقتصادی برای شرکت‌های روسی به‌ویژه در بخش‌های انرژی، زیرساخت و کشاورزی ایجاد کرده است. قراردادهای بلندمدت برای استخراج نفت و گاز سوریه نیز بخشی از این منافع است.
منابع محلی سوریه، صبح دوشنبه (12 آذرماه) خبر دادند که جنگنده‌های روسیه و سوریه دست‌کم طی سه مرتبه حمله هوایی، نقاطی را در شهر حلب مورد تهاجم قرار داده‌اند. جنگنده‌های روسی و سوری افزون بر شهر حلب همچنین مناطقی را در استان حلب و شهر «خان شیخون» در جنوب ادلب هدف قرار داده‌اند.
بر همین اساس اگرچه پیش از این گفته می‌شد که مسکو در حملات تروریست‌ها به سوریه نقش دارد؛ اما روسیه نشان داد همچنان در جنگ سوریه با تروریست‌ها حامی سوریه است. روسیه با حملات هوایی و کمک به ارتش سوریه ثابت کرد که حامی بشار اسد است و از رئیس‌جمهور سوریه و این کشور در برابر تروریست‌ها حمایت خواهد کرد.
منابع محلی سوریه می‌گویند نقاطی در شمال استان حماه مورد تهاجم قرار گرفته و تمرکز این حملات بر اطراف شهر «مورک» بوده است؛ یعنی درست جایی که درگیری میان ارتش سوریه و گروه تروریستی «هیأت تحریرالشام» و دیگر گروه‌های تروریستی جریان دارد.
گروه‌های تروریستی سوریه به‌ویژه گروه موسوم به هیأت تحریرالشام (جبهه النصره سابق) از اواخر هفته گذشته حمله به مناطق تحت کنترل ارتش سوریه به‌ویژه در استان حلب را آغاز کرده‌اند.
تروریست‌ها با ورود به شهر حلب بسیاری از محله‌های این شهر را تحت اشغال خود درآورده‌اند و در تلاش برای پیشروی از شمال استان حماه به سمت مرکز این استان هستند؛ اما ارتش سوریه اعلام کرد که در حال تقویت نیروهای خود و برنامه‌ریزی برای یک ضدحمله علیه این گروه‌های تروریستی است.
افزایش حملات هوایی روس‌ها علیه تروریست‌ها در سوریه
هم‌زمان با حملات تروریست‌ها به سوریه، روسیه هم کمک به سوریه برای مقابله با تروریست‌ها را افزایش داد.
در همین راستا مرکز آشتی روسیه در سوریه می‌گوید: «در سوریه نیروی هوایی روسیه در حال پشتیبانی و کمک به نیروهای سوری در دفع حملات تروریست‌ها است.»
این مرکز افزود: «نیروی هوایی روسیه مواضعی از شبه‌نظامیان، مراکز فرماندهی و انبارهای سلاح را هدف قرار داد.»
مرکز آشتی روسیه در سوریه تصریح کرد: «نیروی هوایی روسیه حدود ۳۰۰ شبه‌نظامی را در ۲۴ ساعت گذشته از بین برد. عملیات نظامی برای دفع تهاجم افراط‌گرایان ادامه دارد.»
در همین حال سفیر ایران در سوریه گفت: «ارتباط واضحی بین حملات تروریست‌ها در سوریه و شکست رژیم صهیونیستی در لبنان وجود دارد.»
وی افزود: «تجهیزات پیشرفته در اختیار شبه‌نظامیان، نشان‌دهنده ارتباط و حمایت کشورهای اروپایی و دیگر کشورها از آنها است.»
او گفت: «هدف، انتقام از سوریه به دلیل حمایت از محور مقاومت و حزب‌الله است. ایالات متحده به دنبال اعمال فشار امنیتی بر دولت سوریه در استان‌های جنوبی نیز هست.»
وزارت دفاع سوریه نیز بیان کرد: «به زودی برای بازپس‌گیری همه مناطق و آزادسازی آنها از تروریسم به حمله متقابل روی خواهیم آورد.»
دیده‌بان حقوق بشر سوریه مدعی عقب‌نشینی ستون‌های ارتش سوریه از شهر حماه شد.
در تحولی دیگر منابع روسی گزارش می‌دهند که شبه‌نظامیان در عراق در حال آماده شدن برای انتقال به سوریه هستند.
استیون کوک، عضو اندیشکده «شورای روابط خارجی امریکا» نیز تحلیل کرد: «من گمان می‌کنم که رهبران ترکیه در حال بازبینی دوباره سیاست خود در قبال سوریه هستند. اگر اسد سقوط کند، اردوغان می‌خواهد نفوذی منحصربه‌فرد در دمشق داشته باشد. البته، راه طولانی در پیش است.»
حسن حسن، سردبیر نشریه نیولاینز نیز معتقد است که کاملا قابل تصور است که شورشیان طی یک هفته به طرطوس، لاذقیه، حمص و حماه برسند. حملات هوایی روسیه بدون حضور سنگین نیروهای زمینی حزب‌الله و ایران نمی‌توانند آنها را متوقف کنند. نیروهای ویژه اسد در حال دفاع از دمشق هستند.
وی افزود: «چشم‌ها به ترکیه و اسرائیل دوخته شده است. آیا ترکیه به‌طور کامل وارد میدان خواهد شد؟ آیا اسرائیل به مواضع شیعه در سوریه حمله خواهد کرد؟»
کلش ریپورت نیز نوشت: «نیروهای دولت سوریه در حال انتقال سلاح‌های سنگین و گردان‌های زرهی به شهر حماه پس از عقب‌نشینی شورشیان از این شهر هستند. نبردی شدید ممکن است در روزهای آینده آغاز شود که مشابه نبردهایی باشد که ۸ سال پیش رخ داد.»
همچنین در تحولی دیگر برای اولین‌بار در سال‌های اخیر، جت‌های روسیه به الباب، دژ نیروهای ارتش ملی سوریه (SNA) حمله کردند.
رئیس امارات متحده عربی هم طی تماسی تلفنی با رئیس‌جمهور سوریه، بر همبستگی امارات با سوریه و حمایت از این کشور در مبارزه با تروریسم و افراط‌گرایی تأکید کرد.
وال استریت ژورنال می‌نویسد: «بسته به اینکه در هفته‌ها و ماه‌های آینده وضعیت درگیری در سوریه چگونه پیش برود، سقوط حلب می‌تواند به آنکارا نقشی مسلط در آینده سوریه بدهد که لزوما چیزی نیست که اسرائیل از آن خشنود باشد.»
دیده‌بان حقوق بشر سوریه نزدیک به معارضین می‌گوید: «ارتش سوریه در حال سازماندهی مجدد مواضع نظامی خود و ایجاد نقاط جدید در حومه شهر حماه و حومه آن است.
سرعت حملات هوایی گزارش شده روسیه در نزدیکی ادلب و حومه حلب امشب افزایش یافته است.»
دنیل دی پاتریس، ستون‌نویس شیکاگو تریبون تحلیل کرد: «حمله اخیر در سوریه بیشتر از آنکه بازتاب قدرت «تحریرالشام» باشد، نشان‌دهنده وابستگی شدید اسد به متحدان خود است. سه بازیگر خارجی یعنی روسیه، ایران و حزب‌الله در حال حاضر با مسائل بزرگ‌تری مواجه هستند. نیروهای روسیه در اوکراین مشغول هستند.»
حزب‌الله پس از ماه‌های سخت در حال بازسازی خود است و ایران به مسائل ژئوپلیتیکی وسیع‌تری توجه دارد.
وی افزود: «تحریرالشام و دیگر گروه‌های مخالف اسد به وضوح دیدند که اوضاع بر وفق مراد است و این را زمانی مناسب برای حرکت خود دیدند. با تمام این‌ها، من پیشنهاد می‌کنم که همه نفس عمیقی بکشند قبل از اینکه سقوط حکومت اسد را پیش‌بینی کنند. من این پیش‌بینی‌ها را بارها و بارها در طول ۱۳ سال گذشته شنیده‌ام (از جمله گفته هیلاری کلینتون در سال ۲۰۱۲ که در بحث سقوط است، تنها مسأله زمان است) که همه آنها زودهنگام بودند.»
او تصریح کرد: «حکومت اسد آن‌طور که تبلیغ می‌شود قوی نیست؛ اما به همان اندازه که گفته می‌شود ضعیف هم نیست؛ به لطف تعهد شرکای خارجی‌اش و اراده او، اسد توانسته است بخش بزرگی از سوریه را تحت کنترل خود نگه دارد. موضوع دیگری که باید در نظر گرفت این است که بارها و بارها، مخالفان ضد اسد به اندازه جنگیدن با اسد، با یکدیگر درگیر بوده‌اند. آیا تحریرالشام توانایی حفظ حلب را دارد؟ حلب را اداره خواهد کرد؟ یا این به‌اصطلاح اتحاد، مانند گذشته از هم خواهد پاشید؟ یک ضدحمله از سوی اسد خواهد آمد. اسد هنوز تمام نشده است.»
همچنین شایعاتی در رسانه‌های سوریه در حال پخش است که ابو محمد الجولانی، رهبر گروه تروریستی هیأت تحریرالشام (HTS) در هنگام حمله نیروی هوایی روسیه به ساختمان ستاد فرماندهی این گروه در ادلب، در آنجا حضور داشته است، ولی این شایعات تکذیب شد.
سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا نیز در واکنش به این تحولات گفت: «واشنگتن اوضاع سوریه را از نزدیک زیر نظر دارد. ایالات متحده هیچ ارتباطی با تحولات جاری در سوریه ندارد.»
وی افزود: «نیاز به یک راه‌حل سیاسی جدی در سوریه وجود دارد که با قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در این‌باره مطابقت داشته باشد.»
کاخ سفید نیز در این زمینه گفت: «ایالات متحده هیچ ارتباطی با حمله گروه تروریستی هیأت تحریرالشام در سوریه ندارد. خودداری اسد از مشارکت در روند سیاسی و اتکای آن به روسیه و ایران منجر به فروپاشی خطوطش شد.»
کاخ سفید افزود: «ما در حال نظارت بر اوضاع در سوریه هستیم و در ۴۸ ساعت گذشته با پایتخت‌های منطقه‌ای تماس گرفته‌ایم. به حفاظت از پرسنل و اماکن نظامی آمریکا که برای اطمینان از عدم ظهور مجدد داعش در سوریه ضروری هستند، ادامه خواهیم داد.»
اسکای‌نیوز نیز خبر داد: «ارتش سوریه در شمال حماه پیشروی کرده و کنترل روستای معردس را به دست گرفته است. گروه‌های مسلح کنترل شهرک خناصر در جنوب حلب را به دست گرفته‌اند.»
وزارت دفاع سوریه نیز اعلام کرد: «نیروهای ما موفق شدند تعدادی از مناطق در حماه از جمله قلعه المضیق و معردس را بازپس بگیرند.»
مقاومت عراق: در قبال تحولات سوریه تماشاگر نخواهیم بود
دو گروه مقاومت عراقی در گفت‌و‌گو با العربی الجدید اعلام کردند که خود را برای اعزام به سوریه آماده می‌کنند. هم‌زمان، فعالان شبکه‌های اجتماعی ویدئویی از یک فرمانده گروه مقاومت سازمان بدر عراق در دمشق منتشر کرده‌اند که در آن، از حضور گسترده گروه‌های عراقی در منطقه «سیده‌زینب» در حومه دمشق خبر می‌دهد.
در این میان خبرگزاری رویترز نیز به نقل از منابع امنیتی سوری مدعی شد که گروه‌های مقاومت عراق وارد سوریه شده‌اند.
رویترز به نقل از یک «منبع ارشد ارتش سوریه» نوشت که ده‌ها نیروی الحشدالشعبی از طریق گذرگاه البوکمال وارد خاک سوریه شده و به سمت خطوط درگیری رفته‌اند. او گفت که نیروهای کتائب حزب‌الله عراق بخش اصلی این نیروها را تشکیل می‌دهد.
در این راستا «کاظم فرطوسی» سخنگوی کتائب سیدالشهدای عراق، به وبگاه «العربی الجدید» گفت: «آنچه در سوریه در حال وقوع است، با هدایت آمریکا و اسرائیل انجام می‌شود و صفحه‌ای جدید برای محاصره حزب‌الله در لبنان است؛ بنابراین، ما تماشاگر نخواهیم بود.»
فرطوسی افزود: «عراق اولین کشوری خواهد بود که از آنچه در سوریه در حال وقوع است، آسیب می‌بیند و ما مشارکت مجدد در جنگ سوریه را منتفی نمی‌دانیم؛ ما پیش‌تر سال‌ها در سوریه جنگیدیم؛ نه برای دفاع از نظام، بلکه برای دفاع از محور مقاومت و خط اصلی تأمین که لبنان، عراق، ایران و سوریه را به هم متصل می‌کند.»
او بااین‌حال گفت که تا به این لحظه (روز یکشنبه) تصمیمی برای مشارکت گروه‌های عراقی در جنگ سوریه وجود ندارد؛ اما اگر نیاز باشد، رزمندگان عراقی فورا اعزام خواهند شد و در صورت وخامت اوضاع در سوریه هر گزینه‌ای ممکن است.
در همین راستا، علی فتلاوی، فرمانده گروه مقاومت «انصارالله الوفیاء» نیز به «العربی الجدید» گفت: «عراق از لحاظ امنیتی تحت تأثیر هر تحولی در سوریه قرار می‌گیرد و آنچه در سال‌های گذشته رخ داده، گواه این مدعاست. اگرچه وضعیت امنیتی عراق امروز با سال 2014 متفاوت است؛ اما خطر همچنان وجود دارد.»
وی افزود: «به همین دلیل، اعزام گروه‌های عراقی به سوریه در آینده نزدیک بسیار محتمل است و آنها از همه نظر برای این مأموریت جنگی آماده هستند؛ عراق بخشی اساسی از محور مقاومت است که ایران، سوریه، یمن و لبنان را در بر می‌گیرد.»
فتلاوی در ادامه از ارتباط و هماهنگی برای بررسی اوضاع فعلی در سوریه و مذاکراتی در مورد اعزام لجستیک و نیرو به سوریه برای مبارزه با تروریست‌ها خبر داد.
در سطح رسمی نیز محمد شیاع السودانی، نخست‌وزیر عراق روز شنبه با بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه، در یک تماس تلفنی گفت که عراق آماده ارائه هرگونه کمک و پشتیبانی لازم به دولت سوریه است.
همچنین شماری از فرماندهان امنیتی و نظامی عراقی از جمله ثابت العباسی، وزیر دفاع این کشور از مناطق مرزی عراق با سوریه بازدید کرده و نیروهای امنیتی و نظامی عراقی با تجهیزات گسترده در مناطق مرزی با سوریه مستقر شده‌اند.
صبح نو
دیدگاه تان را بنویسید