اعلام دلیل فوت مهرداد اولادی و یک نکته اخلاقی که مغفول ماند!

افکار: غلامحسین محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضاییه در آخرین نشست خبری اش با رسانه های گروهی در پاسخ به سوالی درباره دلیل فوت مهرداد اولادی بازیکن سابق پرسپولیس گفت دلیل مرگ او مصرف مواد مخدر و الکل بوده است. فارغ از اینکه سخنگوی محترم قوه قضاییه ملزم به پاسخگویی به تمامی پرسش های خبرنگاران نیست این موضوع باعث تعجب است که چرا قوه قضاییه تصمیم گرفته است بدون هیچگونه پرده پوشی نسبت به افشای دلیل مرگ ورزشکاران اطلاع رسانی کند. البته اظهارات حجت الاسلام اژه ای را نمی توان اتفاقی و غیر عمدی خواند زیرا حدوداً دو روز پس از درگذشت مهرداد اولادی و هنگامی که گمانه زنی هایی درباره دلیل مرگ این فوتبالیست جوان دهان به دهان می چرخید و در شبکه های اجتماعی بازتاب می یافت دادستان کل تهران از حراست وزارت ورزش خواست تا در مورد مصرف مشروبات الکلی نظارت بیشتری بر ورزشکاران داشته باشد. عباس جعفری دولت آبادی روز چهارشنبه نیز به ورزشکاران و هنرمندانی که در جلسات مبتذل و خلاف موازین شرکت کنند و اتهام آنها محرز شود هشدار داده که اسامی آنها اعلام خواهد. بنابراین می توان اظهارات آقای اژه ای درباره مرحوم اولادی را نوعی سیاستگذاری جدید در قوه قضاییه به حساب آورد. سیاستگذاری که طبق آن دستگاه قضایی کشور با کسی شوخی ندارد و در صورت رخ دادن حوادثی نظیر مرگ اولادی و یا بازداشت بازیگران در مهمانی شبانه قوه قضایه افشاگری درباره هویت متخلفان و علت مرگ را از وظایف خود قلمداد می کند. از یک منظر می توان این اقدام قوه قضاییه را دارای وجهه بازدارندگی دانست. به هر حال با این اقدام هزینه حرکات خلاف موازین اسلامی برای مشاهیر تا حد بسیار زیادی بالا می رود و احتمالاً موضوع منجر به این می شود که مشاهیر دنیای ورزش و هنر احتیاط بیشتری در زندگی خصوصی خود پیشه کنند. اژه ای اما از سوی دیگر به نظر می رسد که قوه قضاییه هنوز قسمت اخلاقی ماجرا را به درستی روشن نکرده است. مرحوم اولادی پیش از انکه فوت کند به عنوان بیمار به بیمارستان مراجعه کرده و حفظ اسرار بیماری اش از وظایف پزشک معالج بوده است. در خصوص اسرار پزشکی اصل بر این است که تنها با رضایت بیمار می توان اطلاعات را به شخص دیگر منتقل کرد و اسرار بیمار باید نزد پزشک و کادر درمانی محفوظ بماند. اهمیت این مسأله تا جایی است که در اسناد بین المللی از جمله معاهده پزشکی 1391 ژنو و اصلاحیه 1311 آن نیز مورد توجه قرار گرفته است. قانون درباره افشای اسرار بیمار چه می گوید؟ همچنین ماده 1 منشور حقوق بیمار ایران مصوب1911 وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مقرر کرده است: «بیمار حق دارد جهت حفظ حریم شخصی خود، از محرمانه ماندن محتوای پرونده پزشکی، نتایج معاینات و مشاوره های بالینی جز در مواردی که بر اساس وظایف قانونی از گروه معالج اعالم صورت می گیرد، اطمینان حاصل نماید.» بنابراین به نظر می رسد مسئولین محترم قوه قضاییه می بایست تامل بیشتری در افشای دلیل فوت مرحوم اولادی به خرج می دادند. خصوصاً که انتشار چنان مسائلی باعث رنجش بیشتر خاطر بازماندگان متوفی نیز می شود. اهمیت حفظ اسرار پزشکی در مورد مشاهیر دنیای هنر و ورزش در کشوری چون ایران بیشتر هم هست. به هر حال میت هم به لحاظ شرعی و هم به لحاظ عرفی دارای حرمتی است که نمی توان به سادگی از ان چشم پوشی کرد. از سوی دیگر حتی افشای نام هنرمندان بازداشت شده در مهمانی شبانه نیز نمی تواند راهکار مناسبی برای مبارزه با اعمال خلاف شئونات در میان هنرمندان و ورزشکاران باشد. بسیاری از افراد جامعه در سنین مختلف به بازیگران و ورزشکاران به عنوان اسطوره های دوستداشتنی خود نگاه می کنند و چه بسا بسیاری از آنان در ضمیر پاک خود از فساد اخلاقی این اسطوره های مشهور بی خبر باشند. در صورت افشای نام بازیگری که به دلیل شرب خمر در یک مهمانی بازداشت شده دنیاهای کودکانه بسیاری فرو می ریزد و همچنین چه بسا قبح گناه نیز از میان برود. موضوعی که مسلماً مسئولین قوه قضاییه به هیچ عنوان به دنبال تحقق ان نیستند.