گودرزی از وزارت ورزش و جوانان می‌رود

جهان: یک منبع آگاه نزدیک به دولت، که نخواست نامش فاش شود، با اعلام اینکه قرار است گودرزی از وزارتخانه ورزش و جوانان برود، به خبرنگار جهان گفت: این تغییر پس از برگزاری مرحله دوم انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی انجام خواهد شد. نام یک چهره ورزشی شناخته شده که پیش از این مسئولیت یکی از فدراسیونها را نیز بر عهده داشته است و همچنین یکی از مدیران مناطق آزاد به عنوان گزینه های جانشینی گودرزی مطرح است. محمود گودرزی که سال گذشته نیز شایعه خداحافظی اش از وزارت ورزش و جوانان، مطرح شده بود، پس از دستور حسن روحانی مبنی بر مرور حادثه رخ داده در روز آخر لیگ برتر فوتبال ، بیش از هر زمان دیگری به در خروجی دولت نزدیک شد. عملکرد ضعیف این وزارت در حوزه ورزش و خصوصا در بخش جوانان، ناکامی های چندین رشته ورزشی در حوزه قهرمانی، حضور افراد ناکارآمد در پست های مدیریتی و ابقاء مسئولان ضعیف در چند فدراسیون می تواند از مهمترین علل این تصمیم باشد. محمود گودرزی کشتی‌گیر سابق، استاد تمام دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران، وزیر ورزش و جوانان و دبیر شورای عالی جوانان جمهوری اسلامی ایران است. برخی معتقدند ضعیف ترین وزیر کابینه گودرزی بوده و ناچار پس از رد سایر گزینه ها توسط مجلس در کابینه جای گرفته است. بررسی عملکرد او و اعتراضات اکثر روسای فدراسیونها، اثبات این موضوع است. گودرزی، گزینه چهارم روحانی برای وزارت ورزش پس از آن که مجلس شورای اسلامی به مسعود سلطانی فر، رضا صالحی امیری و نصرالله سجادی، بعنوان وزیر ورزش و جوانان رأی اعتماد نداد، حسن روحانی در عصر ۱۹ آبان ۱۳۹۲، محمود گودرزی را به عنوان چهارمین وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان دولت یازدهم به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد. در حالی که بیش از دوسال از زمان صدارت وزیر تحصیلکرده ورزش می گذرد، اهالی ورزش عملکرد قاطع و رو به رشدی را از وی شاهد نیستند، به نظر می رسد که این وزیر دولت تدبیر تقریبا نقش خنثی را بازی می کند و شیوه مدیریتی او به گونه ای بازتاب یافته است که گویی سعی می کند کار خاصی به افراد خاص نداشته باشد! سؤال این است اگر قرار بود عملکرد یک وزارتخانه بدین گونه باشد پس اصلا چرا چنین وزارتخانه ای وجود دارد؟ چرا برخی از روسای فدراسیونها که واقعا ضعیف کار می کنند به رغم ناکامی های فراوان همچنان در پست خود باقی ماندند؟ از وزیر محترم ورزش انتظار می رفت بر طبق وعده های قبلی خود پس از مسابقات اینچئون ، در مورد فدراسیون جودو با توجه به عملکرد ضعیفش تأملی داشته باشد تا شائبه همشهری بودن با نایب رئیس و چندین نفر دیگر در این رشته، دخالتی در تصمیم گیری صحیح وی نداشته باشد. عدم مدیریت صحیح در ورزش‌های گروهی که مدال آوری کمتری نسبت به ورزش‌های انفرادی دارند نیز بخشی از مسائلی است که مطرح است. مرداد ماه 94 طرح استیضاح وزیر ورزش و جوانان با ۴۵ امضا درحالی در مجلس کلید خورد که مرخصی طولانی کی‌روش دخالت در عزل و نصب‌ رؤسای فدراسیون‌ها٬ عدم اجرای قانون در خصوص واگذاری سرخابی ها محور استیضاح بود ولی به هر ترتیب از آن گذر، عبور کرد. ایجاد وزارت ورزش و جوانان برای تعالی هر دو بخش جوان و ورزش بود و با حمایت نمایندگان مردم رخ داد ولی در برخی مواقع رویکردهایی از این دست، اصل موضوع را خدشه دار و مردم را نگران می کند. وزارت ورزش و جوانان، بدون جوانان! آقای گودرزی، وزیر ورزش و جوانان از همان روز اولی که به وزارتخانه آمد زمزمه‌های تغییر معاون جوانان یعنی آقای دکتر گلزاری هم پیچید چون آقای گلزاری گزینه انتخاب شده آقای صالحی امیری بود (سرپرست و قت و وزیر پیشنهادی دولت تدبیر که رای اعتماد نیاورد). اما با بحث‌ها و توصیه‌هایی که شد بحث تغییر ایشان تمام شد. یک منبع آگاه که نخواست نامش فاش شودبه آفتاب یزد گفته است: در ادامه، امور کج دار و مریز در وزارتخانه پیش می‌رفت و به معنای واقعی کلمه وزیر و سایر معاونانش وقعی به حوزه جوانان نمی نهادند تا جایی که بیش از 15- 16 ماه حتی آقای گلزاری به جلسات معاونان با وزیر دعوت نشد چون در این جلسات به طور کلی بحثی درباره جوانان نمی‌شد و همه حرف‌ها سر ورزش بود. به همین جهت شرایط به شکلی شد که دکتر گلزاری ناچار به استعفا شود. آقای گلزاری هم چندین بار در مصاحبه‌های مختلف به این نکته اشاره کرده بود که حوزه جوانان در بین 7 معاونت وزارت ورزش و جوانان گم شده است. وزارت ورزش 7 معاونت دارد درحالی که طبق قانون برنامه پنجم توسعه هر وزیری تنها می تواند 5 معاون داشته باشد و دو معاونت اضافی وزارت ورزش تخلف از قانون است. علی القاعده معاونان وزیر ورزش باید شامل معاون حقوقی، معاون جوانان، معاون فرهنگی، معاون اداری و مالی و معاون ورزش شوند در حالی که 2 معاونت دیگر یعنی ورزش همگانی و بانوان را که پیشتر در حد مدیر کل بودند، به ساختار وزارتخانه اضافه کردند و با پیوستن این دو معاونت سیستم وزارتخانه کاملا ورزشی شد. این منبع آگاه در ادامه با اشاره به بحث تفکیک گفت: آقای گلزاری به رغم تلاش بسیار برای جدا شدن دو حوزه جوانان و ورزش از هم اما متوجه شد مابقی معاونت‌ها چندان تمایلی به تفکیک ندارند هرچند خود شخص وزیر هم معتقد به تفکیک بود اما کارها به راحتی جلو نمی‌رفت چون ایشان هم تلاش جدی در این زمینه نداشت.حتی وزیر شورایی را به نام شورای راهبردی جوان تشکیل داد تا برای جدایی این دو حوزه تصمیم‌گیری کنند اما این شورا تنها 3-4 جلسه تشکیل شد و با وجود آنکه بیشتر اعضا معتقد به تفکیک بودند از جمله خانم اشرف بروجردی، زهرا شجاعی، امیر محبیان و... تا حدودی غیرفعال شد و حاصلی هم نداشت... وزارت ورزش توضیح دهد کوروش باقری بهترین مربی وزنه برداری جهان، الان کجاست؟ اصغر مهماندوست بهترین مربی تکواندو جهان چطور؟ در حال حاضر چه می کند؟ حسین شمس بهترین مربی فوتسال جهان، چه و ضعیتی دارد؟ چرا برخی از روسای فدراسیونها که واقعا ضعیف کار می کنند به رغم ناکامی های فراوان همچنان در پست خود باقی ماندند؟ چرا در رشته جودو رستگار وقتی حکم برکناری آرش میراسماعیلی همشهری وزیر ورزش و نایب رئیس جنجالی خود را داد و هدایت‌پور را به عنوان جانشین او انتخاب کرد، وزارت ورزش سکوت نکرد و در بیانیه‌ای حکم برکناری میراسماعیلی را ملغی اعلام کرد!؟ به هر شکل وزارت ورزش باید اشراف کامل در همه رشته های ورزشی داشته باشد و کسانی را انتخاب کند که لیاقت داشته باشند و عزل و نصب ها بر اساس قانون مدون و با تامل باشد تا همچنان شاهد ناکامی ورزش کشورمان نباشیم.