مبنای قرارداد با بازیکنان خارجی در استقلال چیست؟

سرویس ورزشی « فردا »- شاید خبر فسخ قرارداد ریوالدوی برزیلی که حتی یک 90 دقیقه کامل هم برای استقلال به میدان نرفته، مسئله ساده ای به نظر بیاید اما عمق قضیه عمیق تر از این است که به سادگی از این عدم همکاری طرفین بتوان گذشت.

روز گذشته به طور ناگهانی روی خروجی سایت باشگاه استقلال خبری کوتاه مبنی بر فسخ قرارداد باشگاه با ریوالدو دسوزا آمد. خبر کوتاه بود و بدون توضیحات اضافه.

به همین راحتی یک بازیکنی به اسم خارجی و به نام قرارداد حرفه ای در باشگاه استقلال حضور پیدا کرد و سپس به دلیل اینکه او بچه اش به دنیا آمده و همسرش حاضر نیست به ایران بیاید اعلام کرد نمیخواهد در استقلال بماند!

اینکه در مفاد قرارداد این بازیکن چه عنوان شده که توانسته به همین راحتی زیر قراردادش بزند خود جای بحث دارد اما اینکه باشگاه استقلال به همین راحتی چشم بر سه هفته غیبت این بازیکن در تمرینات زد و بدون اینکه توضیحی بابت چگونگی توافق بر فسخ قرارداد بدهد اعلام کرد که وقتی قرارداد فسخ می شود دیگر نیازی به کمیته انضباطی نیست!

مسئله قابل تامل دیگر در فرایند فسخ قرارداد ریوالدو عدم آگاهی سایر مدیران از این موضوع بوده است. عموما مسئله انعقاد قرارداد و فسخ قرارداد برعهده مدیرعامل است که اختیارات از سوی هیات مدیره به او تفویض می شود اما به نظر می رسد در فرایند این فسخ قرارداد بهرام افشارزاده کمترین نقش را داشته است!

مسئله دیگری که در جریان این فسخ قرارداد مطرح است و در حال کمرنگ شدن آن 40 هزار یا 50 هزار دلاری است که ریوالدو زیر بار دریافت آن نرفته اما امضای او در پای قرارداد موجود است که او 80 هزار دلار دریافت کرده است.

یعنی 120 میلیون تومان برای باشگاه استقلال پولی نیست که نخواهند روی این مسئله مانور کنند؟ آیا نباید به این قرارداد شک کرد؟ نتیجه ورود نهادهای نظارتی به پرونده قرارداد ریوالدو با استقلال به کجا رسید؟

چه شد بازیکنی که پایش را یک کفش کرده بود برود بعد از یک جلسه با معاون ورزشی باشگاه به این نتیجه می رسد که بماند و چند روزی هم در تمرینات شرکت می کند اما تا پای کمیته انضباطی و حضور در این نشست مطرح شد دوباره همه چیز تغییر کرد. اگر پرویز مظلومی این بازیکن را می خواسته چرا به این راحتی حاضر شده تا این بازیکن از این جمع جدا شود و اگر او را نمی خواسته چه عواملی باعث جذب چنین بازیکن بی ثباتی شده اند که استقلال را با یک تیم محلی اشتباه بگیرد و به همین راحتی ساز جدایی کوک کند.

علی نظری جویباری روز گذشته در گفت و گویی که با خبرنگار فارس داشت تاکید کرد با ریوالدو قرارداد را فسخ کردند تا جریان توزی پیش نیاید اما مسئله این است که ذهن خود را نمی توانیم این طور قانع کنیم. مگر نوع قرارداد با این بازیکن به چه صورت بوده که ممکن بوده داستان توزی تکرار شود؟ مگر یک باشگاه چند بار باید از یک سوراخ گزیده شود؟ آیا نباید در باشگاهی مثل استقلال بابت جذب بازیکن خارجی سیستمی نظام مند وجود داشته باشد و یا حداقل بعد از همه این محکومیت ها در فیفا این سیستم ایجاد شود؟ چطور امکان داشت بازیکنی که خودش ساز جدایی کوک کرده بتواند همانند توزی از استقلال شکایت کند؟ این استقلال است که اکنون متضرر شده یا ریوالدو؟

این روزها کادرفنی باشگاه استقلال از اینکه به موقع پول نگرفته ناراحت هستند اما سوال ما از کادرفنی استقلال این است مگر شما این بازیکنان خارجی را تایید نکرده اید همان پولی که می توانست اکنون در جیب شما باشد در جیب سه بازیکن خارجی استقلال رفته که یکی 90 دقیقه هم کامل برای آبی ها به میدان نرفته و قراردادش فسخ شد، دومی پروپیچی است که هنوز اندازه 50 هزار دلاری که گرفته اثرگذاری نداشته و پایش به گلزنی باز نشده و سومی هم کراری است که هر روز یک ساز می زند و این روزها هم تهدید کرده اگر باشگاه پول مسکن او را ندهد به ایران باز نمی گردد!