خداحافظی با 2 یار احمدی‌نژاد در ورزش/ گوشه‎نشینی جای حاشیه‌سازی را می‌گیرد؟

سرویس ورزشی « فردا »- ورزش ایران سال 92 را در شرایطی به پایان رساند که تحولات مهمی در این سال در ورزش کشور رخ داد و در مجموع می توان این سال را سالی سرشار از موفقیت و کامیابی برای ورزش کشور توصیف کرد. در این بین اما ورزش در سال 92 تغییرات گسترده ای نیز در سطح مدیران داشت و 2 یار احمدی نژاد یکی پس از دیگری جای خود را به مدیران جدید دادند تا در طول چند سال آینده ورزش کشور به دست دولت یازدهم اداره شود. ورزش ایران در طول دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد فراز و نشیب های بسیاری داشت و گاه شاهد موفقیت های چشمگیر تیم های ملی کشورمان بودیم و گاه شاهد نتایج عجیب و به دور از انتظار. نمونه این موفقیت ها نیز کسب بهترین مقام تاریخ ورزش ایران در رقابت های المپیک 2012 لندن بود و نمونه دیگری از نتایج عجیب نیز ماجرای تعلیق فوتبال و حتی ورزش که در آستانه تعلیق شدن قرار گرفت. در طول این سال ها نیز محمد علی آبادی، علی سعید لو و محمد عباسی 3 نفری بودند که هر یک در برهه ای ورزش را در وزارت ورزش و یا کمیته ملی المپیک اداره کردند. در نهایت اما سال 92 پایان راهی بود برای مردان احمدی نژاد در ورزش. سعید لو، علی آبادی و عباسی به قدری در ورزش حاشیه چینی کردند که تا حد بسیاری موفقیت های بدست آمده در طول مدیریت خود را تحت الشعاع قرار دادند. این حاشیه چینی ها تا جایی پیش رفت که خبرهای مختلفی از درگیری ها و اختلاف وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی کشورمان در رقابت های المپیک لندن در کشور انگلیس نیز به گوش رسید. وزیر اقتصادی رفت، وزیر ورزشی آمد شاید بتوان سال 92 را سال خداحافظی همیشگی محمد عباسی با ورزش خواند. اولین وزیر تاریخ ورزش ایران که در سال 90 و بعد از مصوبه جنجالی مجلس برای تغییر سازمان تربیت بدنی وقت به وزارت ورزش و ادغام آن با سازمان ملی جوانان به عنوان وزیر ورزش و جوانان انتخاب شد. انتخاب عجیب مردی که بیشتر به عنوان یک وزیر اقتصادی در وزارت تعاون شناخته می شد تا وزیری ورزشی که اثرات منفی خود را نیز خیلی زود در بدنه ورزش نشان داد. مردی که پیش از این در وزارت تعاون شاغل بود و بعد از ادغام آن با وزارت کار، جایی برای او وجود نداشت و شاید از فرط بیکاری، احمدی‌نژاد او را به وزارت نوپای ورزش و جوانان فرستاد. عباسی آخرین وزیر دولت دهم بود که جای خود را به وزیر جدید در دولت یازدهم داد. رای اعتماد ندادن مجلس به سه وزیر پیشنهادی دولت روحانی، باعث شد تا عباسی چند هفته بعد از استقرار دولت یازدهم همچنان در راس ورزش باشد اگرچه همین حضور نمادین هم باعث نشد تا او بیکار بنشیند. او تا آخرین لحظه هم دست از عزل و نصب‌های عجیب برنداشت و با تغییر هیات مدیره دو تیم استقلال و پرسپولیس چند روز مانده به پایان کار دولت دهم و البته تلاش برای برکناری رویانیان، بی تدبیری خود را در عرصه ورزش نشان داد و در نهایت صندلی خود را به محمود گودرزی سپرد. اما با روی کار آمدن دولت یازدهم، پیش بینی نمی شد آخرین وزیری که از مجلس رای اعتماد بگیرد، وزیر ورزش باشد. روز اولی که نمایندگان به سلطانی فر رای ندادند، این اقدام به منزله یک برخورد سیاسی از سوی مجلس تلقی شد اما وقتی نوبت به رضا صالحی امیری و بعد هم نصرا... سجادی رسید، مشخص شد که دغدغه‌های نمایندگان مردم در خانه ملت چیز دیگری است. همین شد که حسن روحانی برای چهارمین یکشنبه پیاپی، نام دیگری را رو کرد؛ نامی که پیش بینی نمی‌شد گزینه اصلی باشد اما در نهایت همین گزینه وزیر ورزش شد. محمود گودرزی قدم در وزارت ورزش و جوانان گذاشت تا نخستین وزیر ورزشی این وزارتخانه نام بگیرد. در ابتدای راه هر چند به نظر می رسید با حضور یک وزیر ورزشی در راس کار، ورزش از حاشیه های گذشته خود بعد از حضور مردانی مثل علی آبادی، سعیدلو و عباسی دور شود، اما ماه های اخیر و حضور نه چندان موثر و پررنگ گودرزی از وی چهره ای گوشه نشین در راس مدیریت ورزش بر جای گذاشت و حالا باید منتظر ماند و دید که کار وی تا پایان دولت یازدهم ادامه خواهد داشت یا خیر. کمیته المپیک و پایان تلخ برای علی آبادی بی شک حضور 8 ساله محمد علی آبادی در ورزش ایران نه تنها موجب اعتلای ورزش نشد، بلکه حاشیه ها و اتفاقاتی را در ورزش رقم زد که شاید جبران آن تا سال های سال عملی نباشد. سال 92 اما برای او پایانی تلخ داشت، پایانی که به نوعی می‌توان آن را، پایان او و همراهانش در عرصه ورزش دانست. مردی از اهالی سیاست که در دوران دولت احمدی‌نژاد گذارش به ورزش افتاد و این عرصه به اندازه‌ای برایش جذاب بود که در طول 8 سال لحظه‌ای از آن فاصله نگرفت. علی آبادی که هوشمندانه می‌خواست از دوران احمدی‌نژاد و دولت دهم، پلی برای ورود به دولت یازدهم بسازد تا بلکه همچنان در عرصه جذاب ورزش حضور داشته باشد، همه نقشه‌هایش نقش بر آب شد چراکه شاهکارهای مدیریتی‌اش به اندازه‌ای خانمان برانداز بود که در دولت یازدهم جایی برای او پیدا نشد. از همین رو دقایقی پیش از برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک در سی‌ام دی ماه انصراف خود را از انتخابات اعلام کرد تا یک چهره ورزشی آشنا و بی حاشیه به نام کیومرث هاشمی ریاست کمیته ملی المپیک را بر عهده بگیرد. با این تفاسیر، حضور کیومرث هاشمی در کمیته ملی المپیک به همان اندازه ای برای اهالی ورزش نوید بخش بود که فعالیت نه چندان موثر و مفید محمود گودرزی در وزارت ورزش در طی ماه های اخیر نگران کننده به نظر می رسید. اما بسیاری از کارشناسان معتقدند همین که ورزش این روزها از حاشیه چینی مدیران ورزش دولت احمدی نژاد رها شده، جای شکرش باقی است و می توان به روزهای آینده امیدوار بود.