سرویس ورزشی «فردا»- شور و نشاطی که ورزش می تواند برای یک جامعه فراهم کند را شاید نتوان با میلیاردها تومان هزینه فراهم کرد. ظرفیت ورزش در کشور ما به قدری بالاست که می تواند برای تماشای یک مسابقه فوتبال 100 هزار تماشاگر را به ورزشگاه ها و میلیون ها بیننده را پای گیرنده های تلویزیونی میخکوب کند یا میلیون ها نفر را برای دیدن مسابقه والیبال تیم ملی والیبال کشورمان ساعت 5 صبح از خواب بیدار کند. شور، نشاط و هیجان حاصل از پیروزی تیم های ملی کشورمان در یک ماه اخیر نیز در جامعه کاملا مشخص بوده و در زندگی عمومی مردم نیز اثر گذار بوده است. از همین رو وقتی صحبت از انتخاب وزیر ورزش و جوانان می رسد، اهمیتی که برای این موضوع باید قائل شد کمتر از اهمیتی نیست که رئیس جمهور برای وزیر اقتصاد یا وزیر راه و شهرسازی است. در این بین با نزديك شدن به شروع كار دولت جديد، اسامی مختلفی به عنوان گزينههای مورد نظر دولت برای حضور تحت عنوان وزير ورزش و جوانان شنيده می شود. گزينههايی كه از آنها به عنوان افراد نزديك به دولت جديد نام برده می شود و درنهايت بايد ديد حسن روحانی كداميك از آنها را برای كسب رأی اعتماد به مجلس معرفی می كند.
البته با توجه به شعاری که دولت یازدهم تحت عنوان دولت تدبیر و امید برای خود نامگذاری کرده، این انتظار در بین اهالی ورزش وجود دارد که همانگونه که برنامه ریزی ریشه در تدبیر دارد، حسن روحانی شخصی را برای وزارت ورزش و جوانان برگزیند که دارای برنامه بوده و بتواند اهداف دولت تدبیر را در ورزش محقق سازد. این گزارش به بررسی گزینه های احتمالی وزارت ورزش و جوانان و برنامه و سابقه آنها پرداخته تا بتواند شناخت بهتر و بیشتری را به اهالی ورزش ارائه کند.
محسن مهرعلیزاده: معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان تربیت بدنی در دولت خاتمی بود. مهرعلیزاده سال ها در ورزش حضور داشت و برای پیشرفت ورزش کشور تلاش کرد. کارنامه مثبت مدیریتی وی در دوران ریاست سازمان تربیت بدنی سبب شده تا این روزها بار دیگر خبر بازگشت وی به ورزش و این بار در پست وزیر ورزش و جوانان مطرح شود. خودش می گوید روحیاتش از سنش جوان تر است و به سبب همین روحیه است که می تواند جایگاه وزارت ورزش و جوانان را تصاحب کند. البته مهرعلیزاده نشان داده که انسان با برنامه ای است و برنامه ریزی یکی از اولویت های اوست. هر چند او هم مانند دیگران ایراداتی در کارش دارد اما در حال حاضر یکی از اصلی ترین گزینه های رسیدن به وزارت ورزش است. سید نصرالله سجادی: سرپرست کاروان های جمهوری اسلامی ایران در ۶ دوره بازی های المپیک تابستانی از المپیک ۱۹۸۸ سئول تا ۲۰۰۸ پکن و ۹ دوره بازی های آسیایی نیز جزو کسانی است که به عنوان کاندیداهای احتمالی وزارت ورزش و جوانان مطرح است. سید نصرا… سجادی، دانشیار این روزهای دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران با عقبه ای طولانی در مدیریت، هدایت سازمان های ورزشی از جمله قائم مقام
سازمان تربیت بدنی ، ریاست فدراسیون فوتبال، عضو شورای المپیک آسیا، معاونت تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش، خزانه دار و دبیر کل کمیته ملی المپیک و … را بر عهده داشته است. سيدمصطفی هاشمیطبا: رييس سابق سازمان تربيتبدنی در دولت هاشمیرفسنجانی و سيدمحمد خاتمی كه سابقه رياست كميه ملی المپيك را هم در كارنامه مديريت ورزشی خود دارد. هاشمیطبا از جمله مدیران نسبتا موفق ورزش به شمار می رود و همین امر سبب شده که وی به عنوان يكي از گزينههای مورد نظر دولت جديد مطرح باشد. البته سن بالای هاشمیطبا و عدمتمايل او در مصاحبههايش برای پذيرفتن اين سمت باعث شده تا دولت گزينه ديگری را برای وزارت ورزش و جوانان انتخاب كند. مسعود سلطانيفر: استاندار سابق گيلان و زنجان كه به عنوان مسوول ورزش ستاد انتخاباتی روحانی فعاليت میكرد و همين موضوع باعث شده تا نامش در بين گزينههای وزارت ورزش و جوانان باشد. البته سابقه نشان داده فعاليت در ستاد انتخاباتی دليل كافی و لازم برای گرفتن پستهای اصلی در دولت نيست. سعيد فائقی: معاون سابق سازمان تربيتبدنی كه مدتی نيز اين سمت را در زمان مهرعليزاده برعهده داشت، يكی از مديران باتجربه ورزش كشور است
كه دوستی و رفاقت زيادی با اكثر اهالی ورزش ايران دارد و در بیطرفیاش كمتر خدشه وارد شده، اما یک استقلالی تمام عیار است. او با روحيه جنجال گريزي كه دارد، ممکن است بتواند مشكلات و حاشيههای موجود در فدراسيونها را برطرف كند. او به عنوان نماينده دولت جديد در مناظرهها نيز حضور داشت و اين موضوع و سابقهاش نام وی را جزو گزينههای مورد نظر دولت قرار داده است اما برخی خبرهای موثق حکایت از آن دارد که احتمال حضور فائقی در وزارت ورزش و جوانان تا حدودی منتفی است.
دیدگاه تان را بنویسید