به من می‌گویند علی «برنزی»

فارس: دارنده مدال برنز پارالمپیک 2012 لندن گفت: تنها آرزویم این است که بتوانم همسرم و پدر و مادرم را به سفر حج بفرستم. علی صادق‌زاده دارنده مدال برنز پارالمپیک 2012 لندن به همراه خانواده خود مهمان برنامه «پشت صحنه» از شبکه سوم سیما بود. صادق‌زاده در این برنامه اظهار داشت: از یک سالگی داشتن معلویتم مسجل شده بود اما من هیچگاه در طول زندگی‌ام ناامید نشده‌ام و تنها آرزویم این است که بتوانم همسرم و پدر و مادرم را به سفر حج بفرستم. وی ادامه داد: پدرم همیشه برای ورزش کردن از من حمایت کرده است و قهرمان دوران کودکی‌ام پدرم بوده است چون همیشه و در همه کارها کمکم می‌کرد. صادق‌زاده بیان کرد: در زمان خواستگاری و اولین برخورد با همسرم، جلوی ما میوه گذاشته بودند و تنها به فکر میوه خوردن بودم و یادم می‌آید به همسرم گفتم که تنها برای یک چیز ناراحت می‌شوم و آن هم در مورد غذا خوردن و گرسنگی است. وی همچین گفت: در زمان وزنه زدن بیشتر مواقع حضرت ابوالفضل را صدا می‌زنم. دارنده مدال برنز پارالمپیک 2012 لندن اظهار داشت: تنها زمانی که می‌توان گفت کم آوردم و واقعا خسته شده بودم در پارالمپیک لندن بود چراکه به خاطر مشکلات دیابتم خیلی سختی کشیدم و داشتم ناامید می‌شدم، تقریبا همه درها به رویم بسته شده بود. صادق‌زاده در پاسخ به این سوال که تاکنون گریه کرده است یا خیر، گفت: تنها یک‌بار در المپیک پکن گریه کردم، البته مدال برنز هم گرفته بودم اما چون حقم را خورده بودند ناراحت بودم. دوستان به من علی «برنزی» می‌گویند. وی افزود: اولین جایزه قهرمانی‌ام را که سهمیه کربلا بود به مادرم دادم. صادق‌زاده در پایان در خصوص اینکه حاضر است مدال‌هایش را با چه چیزی عوض کند، گفت: مدال‌ها را چون برایشان سختی زیادی کشیده‌ام نمی‌توان با چیزی عوض کرد اما دوست دارم تا جایی که در توانم است همه افتخاراتم را به بچه‌های سرطانی تقدیم کنم و هر ماه هم هرچقدر می‌توانم به آنها کمک می‌کنم.