چه بلایی باید سر فوتبال بیاید تا یک نفر برکنار شود؟
انتخاب علی صانعی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتسال ایران و کنار گذاشتن حسین شمس، حذف نام وحید شمسایی بهترین گلزن فوتسال جهان در آستانه رقابت های جام جهانی، عدم توجه به تبانی های صورت گرفته در لیگ فوتسال و اعزام تیم متقلب لیگ فوتسال به رقابت های آسیایی از جمله اتفاقاتی بود که در دوران ریاست عباس ترابیان بر کمیته فوتسال فدراسیون انجام گرفت و هیچ اعتراضی هم به وی صورت نگرفت.
سرویس ورزشی «فردا»- یکشنبه شب فوتبال ایران شاهد حوادث تلخی بود که در پی آن دو تیم ملی فوتبال جوانان ایران و تیم ملی فوتسال کشورمان به ترتیب از رقابت های قهرمانی آسیا و جام جهانی حذف شدند تا ناکامی های فوتبال ایران در دوران ریاست علی کفاشیان بر این ورزش بیش از پیش شود. تیم فوتبال جوانان کشورمان در مرحله یک‌چهارم نهایی رقابت‌های فوتبال قهرمانی آسیا با شکست برابر کره‌جنوبی، ضمن حذف از گردونه مسابقات، حسرت جوانان ایران برای کسب سهمیه حضور در جام جهانی جوانان را 14 ساله کرد. از سوی دیگر تیم ملی فوتسال ایران که انتظار می رفت حداقل به مرحله یک چهارم نهایی صعود کند با شکست غیرمنتظره برابر کلمبیا از راهیابی به جمع 8 تیم برتر جام‌جهانی باز ماند تا ناکامی فوتبال ایران پس از حذف تیم جوانان و ناکامی این تیم در رسیدن به جام‌جهانی کامل شود.
مربیان بدون کارنامه از کجا می آیند؟ معلوم نیست چه تفکری در فدراسیون فوتبال ایران حاکم است که هر بار شاهد حضور مربیانی بدون کارنامه درخشان در راس کادر فنی تیم های پایه فوتبال ایران هستیم. اوایل سال 90 و بعد از حضور کارلوس کرش پرتغالی در راس هدایت تیم ملی و ذوق زدگی مدیران فدراسیون فوتبال، شاهد جریانات تازه‌ای بودیم که طی آن برخی مربیان بدون کارنامه هدایت تیم‌های ملی فوتبال را بر عهده گرفتند. البته هر چند در آن زمان انتخاب مربیان رده‌های پایه تیم ملی بعد از مدت ها سردرگمی موجب شد تا نوعی ثبات در این تیم‌ها به وجود آید، اما اعلام اسامی افرادی که تا به حال کارنامه مشخص و سفیدی در زمینه مربیگری فوتبال نداشتند، موجی از نگرانی در بین اهالی این رشته ورزشی به وجود آورد. حضور علی رضا منصوریان جوان در تیم ملی امید فوتبال ایران و اکبر محمدی در تیم ملی نوجوانان و جوانان در دو مقطع مختلف سبب شد تا انتقادهای فراوانی از نحوه چینش مربیان در تیم های پایه به وجود آید. اما اهالی فدراسیون فوتبال با قدرت از این مربیان دفاع کردند تا اینکه سرانجام حاصل کار حذف و ناکامی در رقابت های بین المللی شد. از سوی دیگر تغییر و تحولات حوزه
مدیریتی فدراسیون فوتبال به نوعی به ایجاد مافیای قدرت در این فدراسیون تبدیل شده است. عباس ترابیان که پیش از این ریاست کمیته روابط بین الملل فدراسیون را نیز بر عهده داشت، در کمیته فوتسال قدرت بلامنازعی یافت و هر اندازه که می توانست این ورزش را به عقب راند. انتخاب علی صانعی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتسال ایران و کنار گذاشتن حسین شمس، حذف نام وحید شمسایی بهترین گلزن فوتسال جهان در آستانه رقابت های جام جهانی، عدم توجه به تبانی های صورت گرفته در لیگ فوتسال و اعزام تیم متقلب لیگ فوتسال به رقابت های آسیایی از جمله اتفاقاتی بود که در دوران ریاست عباس ترابیان بر کمیته فوتسال فدراسیون انجام گرفت و هیچ اعتراضی هم به وی صورت نگرفت. نکته جالب توجه در تمام این اتفاقات، شخص اول فوتبال ایران حتی بازخواستی از رئیس کمیته فوتسال انجام نداد تا اشتباه پشت اشتباه و ناکامی پشت ناکامی چیده شود.
ناکامی فوتسال تاوان تبانی بود آقای ترابیان! تيم ملي فوتسال ايران پيش از ورود به عرصه جام جهاني فوتسال باخته بود. فوتسال ايران آن روز بازنده گام به مسابقات جام جهاني گذاشت كه به خاطر سياست‌هاي غلط رييس كميته فوتسال از ورود عصاره و چكيده ليگ فوتسال به تيم ملي ممانعت كرد. از همین رو هم پیش از مسابقات جام جهانی و هم حالا که تیم ملی ایران از این رقابت ها حذف شده این انتقاد مطرح بود که علي صانعي با كدام پيشينه درخشان در ليگ فوتسال گام به بالاترين و ارزشمند ترين جايگاه كه نيمكت تيم ملي است، گذاشته است؟ به جز يك دوره مربيگري در تيم دانشگاه آزاد هرگز صانعي را در ليگ فوتسال به‌عنوان سرمربي نديده‌ايم. او در همه اين سال‌ها در قامت يك مربي درجه دو در تيم ملي فوتسال قد علم كرد و هرگز مربي مطرحي در فوتسال ايران نبود اما به واسطه چالشي كه ميان عباس ترابيان و حسين شمس به‌وجود آمد ناگهان سرمربي تيم ملي شد. شمس را از تيم ملي فوتسال كنار مي‌گذارند بي‌هيچ دليل موجهي و كار غلط را با يك كار غلط تر ادامه مي‌دهند. شمس کنار گذاشته می شود و توقع می رود لااقل مردي جاي او را بگيرد كه در ليگ فوتسال صاحب تجربه است. اما عباس ترابيان
هيچ يك از مردان باتجربه فوتسال را نمي‌بيند و دست مي‌گذارد روي گزينه‌اي كه هزار اما و اگر پشت خود دارد. در تركيب تيم ملي فوتسال نيز جاي بزرگان را خالي مي‌ديديم. حرف زدن از وحيد شمسايي تكرار مكررات است اما چرا سياستگذاري‌ها موجب مي‌شود باتجربه ترين بازيكن فوتسال ايران كه به گمان خود حسين شمس هنوز مي‌توانست در تيم ملي فوتسال بازي كند، از حضور در تيم ملي فوتسال كشورمان باز مي‌ماند؟ تيم ملي فوتسال ايران شب گذشته در عرصه مسابقات جهاني به تيم ملي كلمبيا باخت اما فراموش نكرده‌ايم كه همين تيم وقتي 4 سال قبل آن نمايش‌هاي تحسين‌برانگيز را در جام جهاني فوتسال از خود برجا گذاشت ترابيان سينه جلو كشيد و گفت: «4 سال بعد قهرمان جهان مي‌شويم!» 4 سال قبل بر اين باور بوديم كه در اين دوره به واسطه برنامه‌ريزي‌هاي صحيح در كميته فوتسال و مربيان تيم ملي لااقل اگر قهرمان جهان نمي‌شويم اما طعم شيرين فيناليست شدن را بچشيم اما تيم ملي فوتسال هر چه به جام جهاني نزديك شد به واسطه از دست دادن مردان باتجربه و تاثير گذار خود بيشتر موجبات نگرانی اهالی فوتبال را فراهم کرد. آن روز كه تباني قهرمان ليگ فوتسال را مشخص شد، آن روز كه به جاي تيم
شهيد منصوري تيم گيتي‌پسند به مسابقات ليگ قهرمانان اعزام شد، آن روز كه عباس ترابيان اصرار مي‌كرد كه قهرمان همين تيم است كه ما مي‌گوييم تمامی مسئولان فدراسیون فوتبال از علی کفاشیان گرفته تا زیر دستانش به راحتی از این مسائل گذشتند تا اینکه امروز فوتسال ایران دچار چنین ناکامی بزرگی می شود. به یقین این ناکامی تاوان تبانی لیگ گذشته فوتسال بود.
دیدگاه تان را بنویسید