دادکان: این آقایان کجای فوتبال‌اند؟

کد خبر: 131856

فقط به سعیدلو می‌گویم بازیچه سیاست‌های غیرورزشی کفاشیان نشود

دادکان: این آقایان کجای فوتبال‌اند؟

در سال1333 در تهران متولد شد و اوایل دهه50 به پرسپولیس آمد. به همراه ابراهیم آشتیانی از معروف‌ترین دفاع‌های راست پرسپولیس در 20سال اول تاریخ این تیم بوده است. برای اولین‌بار در تاریخ 7مرداد56 پیراهن تیم ملی را بر تن کرد و در مسابقات آسیایی 1982دهلی‌نو این پیراهن را برای همیشه از تن بیرون کرد. او در 17دی‌ماه در جریان دیدار پرسپولیس و تاج برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد. محمد دادکان یا به گفته خودش «محمد دادگان» اگرچه در فوتبال ایران تاریخچه‌ای قابل‌توجه دارد اما او این‌روز‌ها بیشتر به خاطر اظهارنظرش پیرامون عملکرد دو معاون ورزش احمدی‌نژاد (در دولت نهم و دهم) مورد توجه است. خروج او از فدراسیون فوتبال با اجبار محمد‌ علی‌آبادی شرایطی برایش رقم زده که با وجود گذشت بیش از 5سال از آن زمان، هنوز هم حرف‌های شنیدنی و ناگفته زیادی از آن ماجرا دارد. کاندیدا‌توری علی سعیدلو در پست نایب‌رئیسی کنفدراسیون فوتبال آسیا از موضوعات جدیدی است که دادکان هم همانند برخی از کارشناسان فوتبال درباره آن -به گفته‌ خودش- حرف‌های زیادی دارد. واقعیت ماجرا چیست؟ اخیرا در فهرستی که توسط سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا منتشر شده، نام علی سعیدلو به عنوان نامزد در اختیار گرفتن پست نایب‌رئیسی AFC مشاهده می‌شود. سعیدلو از منطقه مرکز و جنوب که ایران در آن قرار دارد کاندیدای تصدی این پست شده است. رئیس سازمان تربیت‌بدنی ایران در این بخش رقبایی از هند، نپال، پاکستان، سریلانکا و قرقیزستان دارد. این در حالی است که از منطقه شرق آسیا نام دکتر چونگ مونگ‌جون از کره‌جنوبی مشاهده می‌شود. در بخش هیات اجرایی هم نام علی کفاشیان از منطقه مرکز و جنوب به چشم می‌خورد. پیش‌تر این کرسی در اختیار محسن صفایی فراهانی بود که با استعفای او، علی کفاشیان خودش را برای عضویت در کمیته اجرایی AFC کاندیدا کرده است. ظاهرا پیش از این، قرار بوده فریده شجاعی هم برای عضویت در بخش بانوان کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا نامزد شود که در فهرست اعلام‌شده توسط AFC نام نایب‌رئیس زنان فدراسیون فوتبال ایران دیده نمی‌شود. ماجرای کاندیداتوری رئیس سازمان ورزش ایران در یک پست مورد اختلاف به جهت جایگاه اداری در کنفدراسیون فوتبال آسیا از موضوعات جالب‌توجهی است که شاید اعلام چنین خبری برای خیلی‌ها غیرقابل پیش‌بینی بود. علی سعیدلو برای نایب‌رئیسی در کنفدراسیون فوتبال آسیا تبلیغاتش را شروع کرده است. پستی که خیلی از منتقدان نگاه دوگانه‌ای به آن دارند و ظاهرا چندان هم با اهمیتی که علی سعیدلو به آن می‌نگرد، آن را نمی‌بینند. عده‌ای از منتقدان پست نایب‌رئیسی معتقدند جایگاهی که علی سعیدلو برای آن تلاش می‌کند در حد معاونِ معاون بن‌همام است. آن‌ها این استدلال را مطرح می‌کنند که ساختار اداری AFC به گونه‌ای است که پست نایب‌رئیسی مطرح شده برای سعیدلو اختصاص به غرب آسیا دارد که مجموعه فوتبال غرب آسیا در زیرمجموعه‌ کنفدراسیون آسیایی تحت یک معاونت اختصاصی با بن‌همام در ارتباط است و بر این اساس علی سعیدلو برای پستی رقابت خواهد کرد که در نهایت و در صورت انتخاب به عنوان معاونِ معاون بن‌همام در ساختار اداری AFC حضور خواهد داشت. این منتقدان می‌پرسند برای معاون رئیس‌جمهور ایران و رئیس سازمان ورزشی کشور واقعا تلاش برای کسب چنین کرسی در فوتبال آسیا چه اندازه اهمیت دارد که سعیدلو با تمام نیرو به دنبال کسب این کرسی است!؟ برخی دیگر از منتقدان با خوش‌بینی نسبت به پست نایب‌رئیسی که سعیدلو برای آن مبارزه می‌کند معتقدند که این پست، معاون بن‌همام تلقی شده و رئیس سازمان ورزشی ایران باید در زیرمجموعه اداری بن‌همام برای فوتبال آسیا برنامه‌ریزی کند. این گروه نیز در نهایت این سوال را می‌پرسند که آیا برای یک معاون رئیس‌جمهور قرار گرفتن در زیرمجموعه رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا شایسته است؟! به هر حال این ماجرا از هر جنبه‌ای قابل بررسی است و شاید اساسی‌ترین نکته‌ای که در آن قابل تامل باشد، حضور شخص اول ورزش ایران در رقابت انتخاباتی یک فدراسیون آسیایی است که پیش از این شاید روسای فدراسیون‌ها نیز چندان تمایلی برای حضور در این پست‌ها نداشته‌اند. این موضوع با کاندیداتوری علی کفاشیان برای هیات اجرایی AFC قابل توجه‌تر شده؛ چراکه منتقدان این رویه معتقدند که شاید رقابت سعیدلو در هیات اجرایی مناسب‌تر از رقابت در پست نایب‌رئیسی کنفدراسیون فوتبال آسیا بود. محمد دادکان که شرح حالش را همه فوتبالی‌ها به خوبی می‌دانند، از همان روزهای اول جدایی‌اش از فوتبال، ساز مخالفت با برنامه‌هایی که او آن‌ها را فارغ از هرگونه استراتژی برای ورزش و فوتبال کشور می‌دانست را نواخت. او این روزها همچنان به جهت دارابودن سابقه حضور در راس فدراسیون فوتبال، منتقد و صاحب‌نظر مطرح در نقد عملکرد فوتبال کشور است. او در آستانه مطرح‌شدن کاندیداتوری سعیدلو و کفاشیان برای انتخابات AFC شدیدا نسبت به این موضوع موضع‌گیری کرد. او این‌بار نیز با شدت از تصمیم سعیدلو انتقاد کرد. این آقا از فوتبال چه می‌داند؟! صحبت‌های محمد دادکان هم در این‌‌باره شنیدنی است. او بار‌ها با ابراز تاسف از وجود چنین حسی در میان مدیران ارشد ورزش کشور که برای کسب یک کرسی در فوتبال آسیا به قول او خودشان را به آب و آتش می‌زنند، تاکید دارد که این اتفاقات چیزی به شان فوتبال و ورزش کشور اضافه نمی‌کند. آقای دادکان؛ شنیده‌اید دکترسعیدلو کاندیدای پست نایب‌رئیسی در کنفدراسیون فوتبال آسیا شده است؟ ‌بله، شنید‌ه‌ام. این یک اتفاق نادر است در ورزش ایران. نظرتان چیست؟ قبلا در چند مصاحبه گفته‌ام، الان هم می‌گویم. من دلیل این کار را نمی‌فهمم. چطور می‌شود که رئیس سازمان تربیت‌بدنی برای حضور در نایب‌رئیسی AFC خودش را کاندیدا کند. متاسفانه شما این اتفاقات را تنها در ایران می‌بینید. در هیچ‌جای دنیا چنین اتفاقاتی سابقه نداشته و رخ نمی‌دهد. واقعا برای آقای سعیدلو متاسفم؛ همانند علی‌آبادی که می‌خواست با همه تلاشش به جایگاهی در فوتبال برسد، او نیز دارد همان راه را ادامه می‌دهد. برای یک رئیس سازمان ورزش در یک کشور این شایسته نیست که برای حضور در یک کرسی دست چندمی ‌در فوتبال این‌گونه تلاش خود را صرف حضور در این عرصه‌ها کند. شاید هدف سعیدلو واقعا خدمت به فوتبال باشد! آیا از وزرای ورزش سایر کشور‌های آسیایی همانند چین، ژاپن و کره کسی را سراغ دارید که خودش را برای حضور در انتخابات AFC کاندیدا کند. این اتفاق در کشور‌های درجه3 آسیا هم نیفتاده است. مگر آن‌ها به فکر خدمت نیستند؟! شاید سعیدلو با توجه به پیش‌بینی موفقیت و این‌که پیروزی‌اش در انتخابات می‌تواند به فوتبال ایران کمک کند، اقدام به عملی‌کردن چنین تصمیمی گرفته است! مطمئنم چنین پیشینه‌ای در این تصمیم دخیل نبوده است. به خدا برای معاون رئیس‌جمهور اقدام زشتی است که نامزد معاونAFC شود. سعیدلو اطلاعات چندانی از فوتبال ندارد و معتقدم او با وسوسه کفاشیان دارد وارد این معرکه می‌شود. کفاشیان برای این‌که عضو کمیته اجرایی شود، سعیدلو را وارد این بازی کرده است. به نظر شما آیا با استدلال افزایش عضویت ایرانیان در کنفدراسیون فوتبال آسیا هم این موضوع قابل توجیه نیست؟ نه، اصلا! اگر هدف، افزایش ایرانیان در کنفدراسیون بود نباید کسانی که عضو بودند را حذف می‌کردند. این‌ها نمی‌دانند که از 44عضو AFC ، 28فدراسیون عضو کمیته اجرایی می‌شوند. اگر قرار باشد ایران عضو کمیته اجرایی نشود، آیا قرار است افغانستان و ماکائو عضو کمیته اجرایی شوند؟! این حق قهرمانان و تحصیلکرده‌های ورزش است که در چنین جایگاه‌هایی قرار گیرند. اگر قرار است نماینده‌ای از ایران حضور داشته باشد، بهتر است یکی از اهلش به این کرسی برسد تا حداقل تاثیر را داشته باشد. ظاهرا با کاندیداتوری کفاشیان هم برای کمیته اجرایی موافق نیستید؟ در زمان ما این فدراسیون فوتبال هر کشور بود که با انتخابش به عضویت کمیته اجرایی AFC درمی‌آمد و اگر رئیس آن فدراسیون کنار می‌رفت، رئیس بعدی به‌طور اتوماتیک به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال آن کشور عضو کمیته اجرایی یا دیگر کمیته‌‌ها می‌شد. اما حالا شرایط فرق کرده، اگر می‌بینید کفاشیان هم‌اکنون برای حضور در کمیته اجرایی AFC ثبت‌نام کرده این بدان معناست که اگر او در دوره بعدی انتخابات فدراسیون فوتبال ایران به عنوان رئیس انتخاب نشود، می‌تواند به عنوان عضو کمیته اجرایی برای 4سال حضور داشته باشد. سوال من این است؛ مگر کفاشیان شایستگی ریاست در فدراسیون فوتبال ایران را داشت که حالا خود را مدعی حضور در کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا می‌داند؟! کفاشیان کجای این فوتبال است؟! آقای کفاشیان شما که تا ابد رئیس فدراسیون نخواهی بود! یعنی معتقدید کفاشیان در دوره بعدی انتخابات فدراسیون فوتبال به عنوان رئیس انتخاب نمی‌شود؟ قطعا این اتفاق نمی‌افتد. معتقدم الان هم کفاشیان رئیس یک فدراسیون کارآمد نیست. مسئولان دولتی و بالادستی‌های آن‌ها از این مدیر بهتر پیدا نمی‌کنند و باید از او حمایت شود. اگر انتخابات، خوب برگزار می‌شد الان این آقا رئیس فدراسیون فوتبال نبود، شک نکنید! منظورتان از این حرف چیست؟ کفاشیان چون خودش اختیاری ندارد، بهترین فرد برای مسئولان است. برای اولین‌بار است که چنین حرف‌هایی را می‌زنم. می‌بینم که فوتبال کشورمان به چه جایگاهی رسیده، تاسف می‌خورم! جالب این‌جاست که کفاشیان اخیرا مصاحبه‌ای کرده و گفته دادکان متوجه نیست که فوتبال چقدر هزینه دارد اما به کفاشیان می‌گویم من از تو آگاه‌ترم و زمانی که در فدراسیون بودم برای گرفتن یک‌ریال هم دستم را جلوی سازمان دراز نکردم. هیچ‌وقت هم نخواستم که مردم را با لبخندهای دروغین فریب بدهم. به نظر می‌رسد استدلال شما درباره کفاشیان فرق چندانی با استدلال‌تان درباره سعیدلو ندارد. شاید به جهت کار مستقیم در فوتبال، برخی با این نظر موافق نباشند. کفاشیان مگر هم‌اکنون عضو 2کمیته در AFC نیست؟! ببینید چه اقدامی ‌کرده است؟! او چه گلی به سر فوتبال ایران زده و چه امکاناتی را از آسیا گرفته است؟! واقعیت این است که او هیچ‌کاری برای فوتبال ایران نکرده. این همه از زمان حضورش در فدراسیون فوتبال می‌گذرد اما واقعا چه خدمتی به فوتبال کشور کرده است؟! اما تیم‌های پایه که در زمان کفاشیان بد کار نکردند! شاید در مقطعی نتیجه گرفته باشیم اما مگر تیم‌های نوجوانان و جوانان کره‌شمالی که قهرمان آسیا شدند، امکانات داشتند و آیا توانستند برای تیم‌هایشان بازی تدارکاتی بگذارند؟! آن‌ها تنها تیم‌هایشان را مدیریت کردند. معتقدم تنها مشکل کنونی فوتبال ایران عدم مدیریت است. مسئولان فدراسیون فوتبال مدعی بودند که برای تیم نوجوانان 25بازی تدارکاتی گذاشتند. نتایج این بازی‌ها چه شد؟! به علی‌ دوستی‌مهر گفتم می‌دانید چرا حذف شدید؟ به خاطر این‌که بازی‌های تدارکاتی زیادی انجام دادید، چنین نتایجی به‌دست آمد. بچه‌های 16 تا 19سال با بازی‌های تدارکاتی زیاد اشباع می‌شوند. او هم نظرم را قبول کرد. ظاهرا تصمیم سعیدلو و کفاشیان برای کاندیداتوری در انتخابات آینده کنفدراسیون فوتبال آسیا قطعی است. چه توصیه‌ای به این‌دو دارید؟ فقط به سعیدلو می‌گویم بازیچه سیاست‌های غیرورزشی کفاشیان نشود؛ چراکه او در انتخابات موفق نخواهد ‌شد. اگر هم رای آوردند در اجرایی‌کردن برنامه‌های نداشته، موفقیتی نخواهند داشت. البته سعیدلو و کفاشیان هرجا که بروند باید با خودشان یک مترجم و کارشناس ببرند که این بالاترین دلیل برای ناکارآمدی حضور در این پست‌هاست. چون آن‌ها نه کارشناس هستند و نه زبان می‌دانند، بنابراین باید با خودشان کارشناس و مترجم ببرند. واقعا این کار می‌ارزد که بخواهید چنین کاری انجام دهید؟! منبع: همشهری تماشاگر

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندیها

تازه های سایت