روایت یک انتخابات فرمایشی وحامیان منصوب رضازاده

انتخاب سرپرست یکی از موارد جدیدی است که از زمان ورود علی سعیدلو به ورزش کشور باب شد و طی 18 ماه اخیر هر جا که یک فردی استعفا کرده و یا برکنار می شد یک سرپرست جای او را می گرفت. به گزارش خبرنگار سرویس ورزشی «فردا» درگذشته ای نه چندان دور رئیس سازمان تربیت بدنی به حدی در تغییر روسای فدراسیون های ورزشی فراغ بال داشت که به راحتی می توانست هر فردی که باب میل خودش بود را بر مسند ریاست یک فدراسیون نشانده یا فردی را از کار برکنارکند. فدراسیون وزنه برداری به سرپرستی حسین رضازاده یکی از فدراسیون هایی بود که طبق قانون می بایست بعد از پایان مهلت سرپرستی، رئیس جدید آن مشخص می شد که این فدراسیون نیز همچون برخی دیگر از مجموعه های زیر نظر سازمان تربیت بدنی بدون وجود سرپرست به کار خود ادامه داد. در این بین در حالی که مهلت سرپرستی 3 ماه می باشد، حکم حسین رضازاده در فدراسیون وزنه برداری برای چندمین بار تمدید شد تا بالاخره سعیدلو بر برگزاری انتخابات این فدراسیون رضایت دهد. از سوی دیگر یکی از عواقب مسابقات آسیایی گوانگجو این بود که انتخابات برخی از فدراسیون های ورزشی به تعویق افتاد واین در حالی بود که مهلت سرپرستی دربسیاری از فدراسیون ها به دلیل تاخیر در انتخابات به تعویق افتاد. این در حالی است که با توجه به مصوبه هیئت وزیران درسال 1381 مبنی بر برگزاری انتخابات به جای انتصاب، همچنان به دلیل نحوه غیر استاندارد این انتخابات افراد به صورت انتصابی سر کار آمده و زمام امور را در دست می گیرند. بنابراین گزارش درانتخابات رئیس آینده این فدراسیون روسای هیئت های وزنه برداری سراسر کشور نقش بسزایی خواهند داشت. از سوی دیگر نیز یک نفر به عنوان نماینده ورزشکاران و فردی دیگر به نمایندگی از مربیان در مجمع شرکت خواهند داشت.

از همین رو در فاصله یک روز مانده به انتخابات فدراسیون وزنه برداری، مسئول رسانه ای کنفدراسیون وزنه برداری آسیا در گفتگو با خبرنگار سرویس ورزشی «فردا» از نحوه انتخاب افراد در فدراسیون های ورزشی انتقاد کرد و این شیوه را شبیه روش انتصابی دانست. حمید هیدارن درخصوص انتخابات فدراسیون وزنه برداری و نحوه انتخاب رئیس جدید ضمن بیان مطلب فوق خاطر نشان کرد: دراین که انتخابات سالم برگزار شده و افراد پس از اعلام رای از نتیجه آن با خبر می شوند شکی نیست اما نکته قابل توجه در شیوه ی اجرای این انتخابات است که طی آن جو حاکم و اکثر قریب به اتفاق رای دهندگان و مربیان و روسای هیئت ها، از جمله افرادی هستند که توسط سرپرست فدراسیون منصوب شده اند. وی درادامه خاطر نشان کرد: دربین همه کسانی که به عنوان سرپرست از سوی سازمان تربیت بدنی انتخاب شده اند بالغ بر 90 درصد آنها پس از برگزاری انتخابات به عنوان رئیس انتخاب می شوند. ازهمین رو در بین افراد رای دهنده این تفکر حاکم است که وقتی آقای سرپرست قرار است به عنوان رئیس برگزیده شود و همه به او رای خواهند داد چرا ما خود را به خطر انداخته و به او رای ندهیم. کارشناس مسائل وزنه برداری کشورمان ضمن انتقاد از نحوه برگزاری این انتخابات خواستارتغییر شکل آن نیز شد و افزود: رای دهندگان باید افرادی مستقل و کسانی باشند که به تشکیلات فدراسیون وزنه برداری وابسته نباشند. چرا که به عنوان مثال رضا زاده در طول یکسال سرپرستی در فدراسیون وزنه برداری حداقل 30 یا 40 درصد تغییر در هیئت ها به وجود آورده و افرادی بر سر کار آمده اند که از نظر ایشان مورد قبول هستند. مسئول رسانه ای کنفدراسیون وزنه برداری آسیا در بخش دیگری از اظهارات خود به وجود چند دستگی در وزنه برداری اشاره کرد و گفت: دریکسال اخیر مشکلات عدیده ای گریبان گیر وزنه برداری کشور شد و دراین ورزش چند دستگی به وجود آمد. پیشکسوتان، فدراسیونی ها و جامعه بین المللی هر یک به طور جداگانه به فعالیت خود ادامه می دهند و در حال حاضر نیاز به حضور یک فرد بی طرف برای ایجاد همدلی و هماهنگی میان این سه گروه ضروری به نظر می رسد. هیدارن در مورد مسائل بین المللی و از دست رفتن کرسی های ایران اظهار داشت: ما در مسئله بین المللی با معضلی به نام تاماش آیان روبرو هستیم که تجربه نشان داده این فرد هر کاری درهر کشوری بخواهد انجام می دهد. ازسوی دیگر کرسی های بین المللی خود را هم ازدست داده ایم که موجب چندپارگی فدراسیون وزنه برداری شد. از همین رو تا زمانی که بخواهیم مقابل آیان بله قربان گو بوده و حرف خود را نزنیم به مشکل برخواهیم خورد. وی در بخش پایانی صحبت هایش علی حسینی را یک نابغه از دست رفته در وزنه برداری خواند و به واکاوی دلایل محرومیت وی پرداخت. کارشناس وزنه برداری کشورمان کادر فنی وقت به مربیگری حسین رضازاده را مقصر اصلی محرومیت علی حسینی دانست و گفت: افشار زاده کار را به صورت تمام و کمال به کادر فنی سپرده بود و کادرفنی وقت و فدراسیون، فریب اظهارات تاماش آیان مبنی بر مسابقه ندادن علی حسینی را خوردند. چرا که اگرعلی حسینی وزنه می زد همه فدراسیون جهانی را متهم ردیف اول می دانستند اما با زرنگی آیان توپ درزمین فدراسیون ایران افتاد. هیدارن در پایان خاطر نشان کرد:‌ در وزنه برداری قانون است که وقتی یک ورزشکار به دلیل دوپینگ محروم می شود مربی نیز باید محروم شود. ازهمین رو با توجه به اظهارات علی حسینی مبنی بر بی خبری از دوپینگ و دست داشتن مربیان دراین قضیه، رضازاده نیز می بایست محروم می شد که شخص آقای رضازاده با روابطی که داشت از این امر جلوگیری کرد. از سوی دیگر محمدحسين برخواه دیگر کاندیدای ریاست فدراسیون وزنه برداری در گفتگو با یکی از خبرگزاری ها اظهار كرد: در وزنه برداري يك نارضايتي عمومي وجود دارد. فدراسيون دريكسال گذشته تنها به باشگاه داري پرداخته است و ويترين قشنگي درست كرده اما بايد بررسي‌هاي بيشتري صورت بگيرد تا معلوم شود پشت اين ويترين چه خبر است. احساس كردم كه در اين برهه از زمان تكليف من است كه در انتخابات رياست فدراسيون شركت كنم و حتي اگر نتيجه نگيرم حاضرم با هر كسي كه در آينده قبول مسوليت كرد همكاري كنم و نقطه نظراتم را به وي منعكس كنم. به نظر من بيشترين ضربه را از عملكرد فعلي فدراسيون شخص حسين رضازاده مي‌بيند. من با وي دوست هستم و او را دوست دارم فكر مي‌كنم جايگاه رضازاده رياست فدراسيون نيست. بنابراین گزارش رضازاده که در طول یکسال سرپرستی فدراسیون وزنه برداری فراز و نشیب های فراوانی را تحمل کرد، برای کم کردن حجم انتقادات دست به اقدامات جدیدی زد و از برخی دوستان خود دربخش های مختلف وزنه برداری بهره برد. از همین رو انتخاب فردی که با انتصاب نزدیکان و افراد مورد قبول خود کاندیدای ریاست فدراسیون وزنه برداری شده، دور از دسترس نخواهد بود.