استقرار اتحادیه ناشران در ملک اهدایی احمدینژاد! +عکس
اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از امروز در ساختمان جدید فعالیت میکند؛ ساختمانی که واگذاری مالکیت آن، در نوع خود جالب و قابل تامل است؛ چرا که یک سر ماجرا برمیگردد به محمود احمدینژاد!
خبرگزاری مهر: اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از امروز در ساختمان جدید فعالیت میکند؛ ساختمانی که واگذاری مالکیت آن، در نوع خود جالب و قابل تامل است؛ چرا که یک سر ماجرا برمیگردد به محمود احمدینژاد!
به گزارش خبرنگار مهر، اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در اطلاعیهای خطاب به اعضای خود از «آغاز عملیات انتقال واحد صدور پروانه کسب» این اتحادیه در تاریخ ۹۷/۰۲/۳۱ به ساختمان جدید آن خبر داده و اعلام کرده که این واحد از تاریخ ۹۷/۰۳/۰۶ در نشانی یادشده (تهران: خیابان انقلاب، خیابان فخررازی، کوچه مهر، شماره ۶، طبقه ۱) مستقر و آماده ارائه خدمات خواهد بود.
شاید در نگاه اول، این موضوع، صرفاً یک اطلاعرسانی ساده از طرف یک اتحادیه صنفی به اعضای خود برای جلوگیری از هر گونه اختلال در پیگیری روال کاری اعضایش باشد، اما ماجرا به همین سادگی هم نیست؛ در واقع ماجرای این ساختمان، اندکی پیچیده و نیازمند شرح بیشتری است!
در ماههای ابتدایی سال ۱۳۹۳ بود که «نادر قدیانی» رئیس وقت هیئت مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در سرمقاله یکی از شمارههای خبرنامه این اتحادیه، از خرید ملکی در خیابان فخر رازی نرسیده به خیابان جمهوری (مکان فعلی واحد صدور پروانه کسب که از سوی اتحادیه به اعضا اطلاع رسانی شده) خبر داد و اظهار امیدواری کرده بود که مراحل ساخت آن بعد از انجام کارهای ثبتی توسط کارگروهی که شکل خواهد گرفت، آغاز شود.
محمود آموزگار (رئیس کنونی اتحادیه ناشران-سمت راست) و نادر قدیانی (رئیس سابق اتحادیه ناشران-سمت چپ)
رئیس وقت اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران که پیشتر و در نشریه اتحادیه متبوعش، از «انتشار سند وصول کمک دولت به اتحادیه» خبر داده بود، همچنین نوشته بود: «بودجه این کار نیز تا حدودی از سوی آقای احمد مسجدجامعی رئیس شورای اسلامی شهر تهران تامین شده و اقدامات لازم در حال انجام است.» قدیانی همزمان در نامهای به معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از آنچه «تلاشهای صالحی به منظور تخصیص اعتبار مصوب دولت» برای خرید این ملک نامیده بود، قدردانی کرده بود.
متن آن نامه که در یکی از شمارههای نشریه «صنعت نشر» (ارگان خبری اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در آن زمان) درج شده بود، از این قرار بود:
«جناب آقای سیدعباس صالحی معاون فرهنگی محترم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
با سلام احتراماً به استحضار میرساند تلاشهای بیشائبه و زحمات صادقانه و مساعدتها و همیاری صمیمانه و مستمر جنابعالی منجر به تخصیص اعتبار مصوب دولت محترم در زمینه خریداری ملکی جهت مکان اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران گردید؛ لذا بدینوسیله از طرف هیئت مدیره و اعضا از زحمات بیدریغ جنابعالی کمال تشکر را ابراز داشته و آرزوی موفقیت هر چه بیشتر حضرتعالی را داریم. امیدواریم در تمامی عرصهها همواره سربلند و پیروز و موفق باشید».
قدیانی در نامهای دیگر به «رنجبری» مدیر اجرایی انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان، از «پیگیری مصوبه دولت در زمینه تخصیص اعتباری به منظور خریداری مکانی جهت گسترش فعالیتهای صنفی و آموزشی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران» قدردانی کرده بود.
اما ماجرای صاحبخانه شدن اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران دقیقاً چه بود؟ مطابق اعلام ماهنامه «صنعت نشر» ارگان خبری این نهاد صنفی، هیئت مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در محل مورد اشاره، ملکی را به مبلغ یک میلیارد و ۵۵ میلیون تومان خریداری کرده بود. ماجرا در واقع از این قرار بود که «رامین اصغرپور» مدیرعامل چاپ رامتین، همان زمانها ملکی را به قصد گسترش فعالیت در زمینه انتشارات، لیتوگرافی و چاپ خریداری کرده و جواز ساخت آن را هم گرفته بود تا بتواند ملک را در چهار طبقه، یک پیلوت و یک زیرزمین بسازد. او ملک را با تخفیف قابل توجهی در معاملهای به نیت خدمتی فرهنگی به اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران واگذار کرده بود.
ساختمان خریداری شده برای اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران با کمک مالی محمود احمدینژاد
اصغرپور عضو سه اتحادیه مختلف بود و در مدت ۱۵ سال در محدوده خیابان انقلاب فعال بود. او خود در این باره گفته بود: «اردیبهشت ماه سال ۹۳ با اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران معاملهای انجام دادیم که دو سر سود بود. قصد ما این بود که در کار فرهنگی مشارکت کنیم. ملک را به اتحادیه ارزان فروختیم و با اتحادیه در یک کار فرهنگی مشارکت کردیم».
به گفته اصغرپور، «ملک مورد نظر در خیابان فخر رازی و البته به خیابان جمهوری نزدیکتر است. این ملک محل بسیار شایستهای برای اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران تشخیص داده شد. سند آن مسکونی است و موقعیتی اداری - تجاری که امکان ساخت ۴ طبقه ۸۰ متری به همراه یک زیرزمین و یک پیلوت را دارد و بسیار مناسب حال ناشران است و با بررسیهای هیئت مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران این ملک، در نظر گرفته شد و بعد از معامله، ملک با جواز ساخت و کلیه امکانات در اختیار اتحادیه قرار گرفت».
در روزهای میانی تابستان ۹۳ و در بحبوحه انتخابات هیئت مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، خبرنگار مهر موضوع را از نادر قدیانی جویا شد و اتفاقاً رئیس وقت اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران پای صحبت ما نشست و ناگفتههایی را درباره این ساختمان و چگونگی تعلق ملکلیت آن به این اتحادیه، بازگو کرد.
وی گفت: من ۴ سال قبل (۱۳۸۹) که به عنوان رئیس اتحادیه انتخاب شدم، این اتحادیه دو طبقه از ۴ طبقه ساختمان شرکت تعاونی ناشران و کتابفروشان که متعلق به این تعاونی است، در اختیار داشت. در حدود نزدیک به ۵۰ سال گذشته، هیچ وقت بین تعاونی و اتحادیه فرقی نبوده و اجارهای هم رد و بدل نمیشده است، ولی من میدیدم که تعاونی شرایط منظم اقتصادی ندارد و بلکه به سمت مشکلاتی میرود و من این نگرانی را داشتم که اگر یک روز مشکل حادی برای تعاونی به وجود بیاید، تکلیف اتحادیه چه خواهد شد؟
رئیس وقت هیئت مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران افزود: بر همین مبنا من در آذرماه سال ۹۱ در ملاقاتی با رئیس جمهور وقت که درخواست وقت آن را برای حل مشکل مربوط به معافیت مالیاتی کتابفروشان و تعدادی دیگر از مشکلات ناشران، تقاضا کرده بودم، ضمن طرح این مشکلات، طی نامهای مشکل جا و مکان اتحادیه را هم به ایشان اعلام کردم و به آقای احمدینژاد گفتم که اکثر فعالیتهای اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در حوزه نشر است، اما بودجههای مربوط به این حوزه در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است؛ مثلاً فعالیت کمیسیون آموزش، کمیسیون حل اختلاف، کمیسیون فنی، کمیسیون شکایات و حقوقی، اینها و موارد دیگر، از مسائلی بوده که اتحادیه مرتباً در حال حل و فصل آنها بوده در صورتی که مجوز اعضا همگی از طرف وزارت ارشاد صادر میشود و اگر سرفصل و ردیف بودجهای هم در این خصوص از طرف مجلس مصوب میشود، در اختیار وزارت ارشاد قرار میگیرد نه اتحادیه.
قدیانی ادامه داد: من در آن جلسه از آقای احمدینژاد خواستم که اگر صلاح میدانند برای حل این مشکل و در واقع تامین جا و مکانی برای اتحادیه قدم بردارند که ایشان هم زیر نامه نوشتند «یک میلیارد تومان کمک کنید» و آن را پاراف کردند برای آقای مرادی (مسئول وقت معاونت نظارت راهبردی ریاست جمهوری). بعد از آن ما ۱۵، ۱۶ ماه دوندگی کردیم و دوباره به آقای احمدینژاد نامه نوشتیم که ایشان هم تائیدیههایی کردند، اما در هر حال من موفق نشدم که این پول را در دولت قبلی بگیرم تا اینکه کار کشیده شد به آخرین لحظههای فعالیت دولت دهم که موضوع توسط آقای رحیمی معاون اول رئیس جمهور در هیئت وزیران مطرح شد و مصوب کردند که این یک میلیارد تومان به اتحادیه داده شود.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در آن مصاحبه خود همچنین گفته بود: از آنجا که این مصوبه مربوط به آخرین جلسه هیئت وزیران بود و بعد از آن دولت عوض شد، ما باز هم نتوانستیم به این کمک برسیم تا اینکه در اسفند سال ۱۳۹۲ بنده خدمت آقای جنتی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) رسیدم و ایشان بعد از اینکه مدارک مربوطه را دیدند، نامهای نوشتند برای آقای نوبخت و خودشان هم لطف کردند و نامه را بردند برای ایشان و امضا را از آقای نوبخت گرفتند. جا دارد من همین جا از ایشان سپاسگزاری ویژه بکنم. در نهایت در اوایل اردیبهشت ماه سال جاری ما مبلغ ۹۹۰ میلیون تومان را دریافت کردیم و خود اتحادیه هم توانست حدود ۵۰ میلیون تومان جمع و جور کند و یک ملک کلنگی به متراژ ۱۵۰ مترمربع و به مبلغ یک میلیارد و ۵۵ میلیون تومان به نام اتحادیه و البته بعد از ۵۰ سال خریداری کردیم.
وی در پاسخ به این سوال که «فکر نمیکنید گرفتن پول از دولت به هر عنوان، برای یک تشکل صنفی مثل اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران شایسته نبوده و به استقلال صنفی آن لطمه میزند؟» ادامه داد: این موضوع از طرف بعضی از دوستان هم مطرح شد، ولی دفاعیات من از این قرار است که ما نرفتهایم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پول بگیریم تا وامدار آن بشویم، ما از نظام جمهوری اسلامی ایران و بر اساس مصوبه هیئت وزیران، گرفتهایم. از طرف دیگر در کشور ما حدود ۱۰، ۱۵ شغل هستند که عملاً برای فعالیت باید از دو مرکز مجوز بگیرند، مثل داروخانهها، هتلدارها، خانه هنرمندان و اتحادیه ناشران و در موارد اخیر، بودجههای آنها همهاش در اختیار وزارت ارشاد است و ما در تمام این سالها نتوانستهایم حق و حقوق خودمان را بگیریم.
قدیانی گفت: ردیف بودجهای تحت عنوان «حمایت از صنعت نشر» وجود دارد و مجلس هر ساله آن را مصوب میکند، ولی ما نتوانستیم برای فعالیتهایی مثل کمیسیون آموزش و حقوقی و ... اتحادیه - که همه آنها وظیفه وزارت ارشاد بوده و نه اتحادیه - پولی بگیریم و این پول (۹۹۰ میلیون تومان) هم فقط گوشهای از حق و حقومان بوده که گرفتهایم. من صادقانه میگویم که اتفاقاً «این به آن در» هم نیست، چون یک این مبلغ یک صدم پولی که باید به ما میدادند، نیست.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران که آن ایام، آخرین روزهای مسئولیت خود را در این کسوت میگذراند، درباره برنامهای که برای توسعه این ملک تدوین شده است، گفت: جواز ساخت این ملک در چهار طبقه و توسعه آن تا حدود ۴۷۰ مترمربع هم اخذ شده و من هم تا روزی که هستم به صورت شبانهروزی تلاش میکنم که زمینه ساخت آن را فراهم کنم و اگر به این دوره قد نداد، انشاءالله هیئت مدیره بعدی اتحادیه ناشران و کتابفروشان، آن را به سرانجام خواهد رساند.
دیدگاه تان را بنویسید