"مصر جديد به محور ايران، تركيه و سوريه می‌پيوندد"

فارس: تصور مي‌شود كه مصر در نظام سياسي بعد از مبارك، به شدت تمايل دارد تا روابط بهتر با ايران و ديگر اعضاي "بلوك مقاومت " دنبال كند. به گزارش پايگاه اطلاع‌رساني "ريس‌فور ايران "، دامنه شاخه‌هاي تحولات اخير مصر براي خود اين كشور، خاورميانه و جهان فعلا مشخص نيست. در اين مقطع دشوار تقريبا قطعي به نظر مي‌رسد كه مصر بعد از مبارك سياست خارجي متعادل‌تري از چند دهه پيش خواهد داشت. * تغيير شديدا مثبت مواضع قاهره نسبت به جمهوري اسلامي ايران بر اساس اين گزارش، يكي از بارزترين و مهم‌ترين علايم خط سير جديد سياست خارجي مصر، تغيير شديدا مثبت مواضع قاهره نسبت به جمهوري اسلامي ايران بوده است. بطوريكه چند روز پيش از اين، روزنامه القدس‌العربي چاپ لندن گزارش داد كه "نبيل العربي " وزير خارجه مصر بعد از ديدار با حافظ منافع ايران در قاهره اعلام كرد كه "تماس‌هايي به منظور عادي‌سازي روابط بين قاهره و تهران در جريان است. " وي همچنين تاكيد كرد كه دعوت وزير خارجه ايران براي سفر به اين كشور را نيز پذيرفته است. در همين حال،‌ "عبدالباري عطوان " سردبير القدس‌العربي نيز طي يادداشتي تصريح كرد كه سياست خارجي مصر "در حال اتخاذ روش‌هايي مشابه به اردوغان تركيه است. مثل عادي‌سازي روابط با تمام همسايگان بر مبناي سياست بي‌توجهي به مشكلات و همچنين توسعه منافع استراتژيك و اقتصادي و استفاده از گفت‌وگو براي حل درگيري‌هاي قديمي؛ " عطوان در ادامه يادداشت خود به ارايه نمونه‌هاي مهمي از سياست خارجي جديد مصر اشاره مي‌كند: 1- بازديد سري رئيس جديد اطلاعات مصر يعني سرتيپ "مراد موافي " كه جايگزين عمر سليمان شده است، ‌از سوريه و ديدار با مقامات ارشد اين كشور به منظور بحث بر سر حوزه‌هاي همكاري‌هاي استراتژيك و امنيتي بين دو كشور و بررسي مسايل مختلف؛ 2- اجازه دادن به چند تن از سران حماس در نوار غزه براي سفر به دمشق از طريق فرودگاه قاهره كه براي اولين بار در ماه‌هاي گذشته انجام مي‌شود. اين اتفاق در واقع ضربه بزرگي به محاصره‌اي است كه رئيس‌جمهور مخلوع مصر عليه نوار غزه اعمال كرده بود و به سران حماس اجازه نمي‌داد تا بدون همراه داشتن مجوز از سوي اسرائيلي‌ها نوار غزه را ترك كنند. 3- صدور اجازه عبور ناوهاي جنگي ايران از كانال سوئز براي رسيدن به بندر "لتاكيه " سوريه بدون آنكه هيچ دردسري براي اين ناوها ايجاد شود. اين در حالي بود كه آمريكا و اسرائيل شديدا به اقدام مصر اعتراض مي‌كردند. 4- روي آوردن به حزب‌الله و متحدانش در لبنان و اتخاذ مواضع دوستانه‌تر با اين جنبش، همزمان با فاصله گرفتن از جريان 14 مارس به رهبري سعد حريري نخست‌وزير سابق لبنان. 5- انتخاب سودان به عنوان اولين مقصد سفر "اسام شرف " نخست‌وزير جديد مصر كه نشان حوزه نيل يكي از اولويت‌هاي دوره جديد مصر خواهد بود و از همه مسايل ديگر پيشي خواهد گرفت. * مصر، وزن قابل توجه خود را به محور ايران-سوريه-تركيه اضافه خواهد كرد گزارش ريس‌فور ايران مي‌افزايد: برخي از صاحب‌نظران منطقه و همچنين تحليل‌گران و مفسران آمريكايي معتقدند كه با گذشت زمان، مصر شروع به رقابت با ايران براي تاثيرگذاري در منطقه خواهد پرداخت زيرا به دليل سني بودن اين كشور، جذابيت خاصي براي سوريه، تركيه و برخي كشورهاي ديگر دارد. از اين نظر، مصر به نقش سنتي خود در دنياي عرب و اسلام بازخواهد گشت و انتخاب‌‌هاي ديپلماتيك بيشتري را به ديگر كشورهاي منطقه ارايه مي‌دهد. تصور مي‌شود كه مصر در نظام سياسي بعد از مبارك، به شدت تمايل دارد تا روابط بهتر با جمهوري اسلامي ايران و ديگر اعضاي "بلوك مقاومت " دنبال كند. از نقطه‌نظر استراتژيك نيز ما معتقديم كه مصر وزن قابل توجه خود را نيز به محور ايران - سوريه - تركيه ( و شايد عراق) اضافه خواهد كرد. * مصر در كنار ايران و تركيه، سياست‌هاي خود را پيش مي‌برد ايران و تركيه كشورهاي بزرگي هستند كه تحت حاكميت فعلي خود، سياست خارجي دارند كه براي افكار عمومي داخل و خارج از كشورشان جذابيت دارد. مصر نيز كشور بزرگي است اما تحت حاكميت سادات و مبارك با ساخت و پاخت با اسرائيل و همكاري استراتژيك با ايالات متحده، جذابيت خود را از دست داد. اما هم‌اكنون مصر با توانايي ارايه سياست خارجه جذاب‌تري بار ديگر به بازي برگشته است. اما با وجود آنكه مصر مي‌تواند با ايران و تركيه رقابت كند، به نظر مي‌رسد كه اين كار را نخواهد كرد و در كنار ايران و تركيه، سياست‌هاي خود را پيش مي‌برد. بشار اسد رئيس‌جمهوري سوريه سال گذشته گفته بود كه ايران، سوريه و تركيه قادرخواهند بود تا با يكديگر در حوزه تاثيرگذاري منطقه‌اي رشد كنند. هم‌اكنون نيز پيش‌بيني مي‌شود كه مصر نيز به اين اتحاد وارد خواهد شد و قاهره بعد از مبارك نيز اين ورود را با ارزش خواهد ديد. * ديگر نمي‌توان از مصر توقع داشت تا بلافاصله به خواسته‌هاي اسرائيل پاسخ دهد البته ديپلمات‌هاي ارشد مصر مي‌گويند كه اين كشور تنها به دنبال "روابط عادي و ابتدايي، نه كمتر و نه بيشتر " با ايران است. اما اين دقيقا همان كاري است كه حزب عدالت و توسعه تركيه نيز انجام داد و روابط خود را با كشورهاي منطقه‌اي عادي كرد. در واقع تركيه روابط خود با ايالات متحده را قطع نكرد و يا از ناتو خارج نشد. بلكه به سادگي حوزه روابط منطقه‌اي خود را گسترش داد. البته همانطور كه شاهد بوديم، اين سياست نيز مي‌تواند عواقب ژئوپوليتيكي بي‌شماري داشته باشد. اين همان اتفاقي است احتمالا براي سياست خارجه جديد مصر نيز خواهد افتاد. ديپلمات‌هاي ارشد مصري در رابطه با روابط اين كشور با رژيم‌صهيونيستي مي‌گويند كه اين روابط كم و بيش باقي خواهد ماند اما ديگر نمي‌توان از مصر توقع داشت تا بلافاصله به نگراني‌ها و خواسته‌هاي اين رژيم پاسخ گويد. به هر روي، اگر مصر "روابط عادي ابتدايي " با ايران و ديگر بازيگران بلوك مقاومت خاورميانه برقرار كند، عواقب ژئوپوليتيكي آن بسيار وسيع خواهد بود. حتي اگر قاهره بسياري از عناصر رابطه خود با ايالات متحده و رژيم‌صهيونيستي را حفظ كند.