اولین طرح برای لباس فضایی چه شکلی بود؟ +تصاویر
لباس فضایی هم مانند دیگر پدیده‌های مربوط به صنعت فضانوردی با توسعه علم و فناوری طی چند دهه گذشته تغییرات زیادی پیدا کرده و تکامل یافته است. دلیل این ترقی، بالا رفتن دانش بشر از شرایط زیست در فضا از یک سو و کشف و ساخت موارد جدید و فن آوری‌های پیشرفته‌تر است.
خبرگزاری ایسنا: اگر امروز ما به طرح‌هایی که در اوایل دهه ۱۹۶۰ برای ساخت لباس فضانوردان اعزامی به کره ماه به ناسا داده شد نگاهی بیندازیم در میان آن‌ها به بعضی طرح‌ها بر می‌خوریم که بسیار بی‌معنی و خنده‌دار هستند.
اما فراموش نکنید که ۵۰-۶۰ سال قبل، انسان نه امکانات و نه دانش امروز را داشت. یکی از این طرح‌های خنده‌دار لباسی بود که هیچ‌گاه مورد استفاده قرار نگرفت و در بین اهل فن به "بشکه‌ای با دو دست و دو پا" معروف شد.
این به اصطلاح لباس فضایی که توسط آلن هازارد استاد دانشگاه کالیفرنیا طراحی و حتی نمونه‌هایی از آن ساخته و آزمایش گردید گرچه ظاهری خنده‌دار دارد، اما اگر تنها عیبش یعنی جای‌گیری زیاد آن را کنار بگذاریم تمامی مشخصه‌هایی را که ناسا اعلام کرده بود، داشت.
مفصل‌های قابل انعطاف در ناحیه دست و پا، دید خوب و وسیع برای نگاه به اطراف و به دلیل فلزی بودن، امنیت کامل در برابر خورده ذرات فضایی و ریز شهاب سنگ‌ها را تامین می‌کرد. همچنین می‌توانست فضانورد را از تشعشات زیان آور کیهانی و خورشیدی محافظت کند.
یکی از مسایلی که آن روز برای دانشمندان هنوز حالت معمایی داشت، وضعیت گرد و غبار بر سطح ماه بود و بسیاری از دانشمندان به دلیل اینکه ماه جو ندارد همچنین جاذبه‌اش نسبت به زمین اندک است تصور می‌کردند سطح ماه به دلیل برخورد مرتب شهاب سنگ‌ها غبارآلود باشد و این لباس می‌توانست با دادن دیدی بسیار وسیع به فضانوردان در بررسی اطراف کمک کند.
مجله‌های معتبری، چون "لایف" در آن زمان به معرفی این لباس دست زدند، ولی ناسا در نهایت از قبول آن خودداری کرد، چون کارشناسان این سازمان آن را پر حجم تشخیص دادند. علاوه بر آن معتقد بودند اگر به هر دلیل فضانورد در ماه به زمین بخورد مانند لاکپشتی که روی لاکش قرار بگیرد، توانایی بلند شدن را نخواهد داشت و تحرک بیشتری از لباس توقع داشتند.
اما جالب است بدانید که بدنه فلزی همین لباس خنده دار ایده ساخت لباس‌هایی با بدنه فلزی را به طراحان لباس‌های فضایی داد و اینک لباس‌های ویژه راهپیمایی فضایی، چه در نوع آمریکایی و چه روسی دارای بالاتنه فلزی، اما متناسب با فرم و شکل بدن انسان است و تنها دست و پای فضانورد در لایه‌های متعدد پارچه‌ای یا مواد ترکیبی قرار دارد که آن‌ها هم در ناحیه آرنج و زانو تقریبا با الهام از لباس هازارد ساخته شده‌اند تا تحرک لازم را به فضانورد بدهد.
دیدگاه تان را بنویسید