جام جم آنلاین: لیلا زارع چند سال قبل برای بازی در فیلم «ما همه خوبیم» سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن را از جشنواره فیلم فجر گرفت و برای بازی در همین فیلم در نهمین جشن خانه سینما نامزد دریافت جایزه شد. با زارع درباره حضورش در سینما همصحبت شدیم.
شما بازیگری سینما را بهصورت حرفهای سالها پیش آغاز کردید، اما در این مدت در تعداد محدودی از فیلمها مقابل دوربین رفتهاید، حتی وقتی برای بازی در «ما همه خوبیم» سیمرغ هم گرفتید باز هم از این مسیر خارج نشدید، اما امسال در سه فیلم حضور پیدا کردید، چطور شد که تصمیم گرفتید در سینما پرکارتر شوید؟ برای من بازی در کار خوب اهمیت دارد، نه پر کاری و حضور دائم. بعضی اوقات پشت سر هم کار کردم و بعضی وقتها هم اصلا هیچ کاری را انجام ندادم. باید کاری را که انجام میدهم، دوست داشته باشم و به همین دلیل است که از بیشتر کارهایم تا امروز راضیام و پشیمان نیستم. اگر هم در بعضی کارها تلخی پیش آمده تجربه بوده و قطعا از اینکه تجربیاتم زیاد شده، ناراحت نیستم. در فیلمهای امسال هم با تمام علاقه و توانم بازی کردم، چه در «آذر» که فقط حضور داشتم و در واقع بازی نکردم، چه در «کمدی انسانی» که نقش مکمل داشتم و چه در «خانه دیگری» که نقش اصلی داشتم. قصد دارید همین حساسیت را در انتخاب نقشها در آینده هم ادامه دهید یا ممکن است کمی آسانگیرتر شوید؟ به نظرم بازیگری شغلی نیست که بتوان ساده به آن نگاه کرد. شخصا برای مخاطبم که وقت میگذارد و
فیلم میبیند ارزش و احترام زیادی قائل هستم. بنابراین اگر بخواهم با سهل انگاری و بیمسئولیتی وقت مردم را تلف کنم، احساس گناه میکنم. بازیگری شغل سختی است که اگر برایش زحمت نکشی سریع کنار گذاشته میشوی. از همان اولین کارم با این دید به بازیگری نگاه کردم و حتی در شرایط سخت مالی به خودم اجازه ندادم نقشی را بازی کنم که آن را باور ندارم و فکر میکنم روند کاریام هم گویای این مساله است. چه معیارهایی برای انتخاب یک نقش دارید؟ برای انتخاب نقشهایم چند معیار دارم. فیلمنامه خوب، نقش دغدغهمند و غیرتکراری، گروه سازنده و بخصوص تعامل با کارگردان. این سه مورد را در نظر میگیرم و بعد میپذیرم که در نقشی بازی کنم یا خیر. گفتید از بازی در نقشهای تکراری پرهیز میکنید، اما اغلب در نقش زنانی معصوم ظاهر میشوید و حتی در خاکستریترین نقش هایتان هم یک نوع معصومیت زیر پوستی دارید که البته شاید به خاطر میمیک چهره و نحوه بیانتان هم باشد. چهره، لحن و بیان که دست خودم نیست، اما واقعا تا به حال نقش تکراری بازی نکردم. مگر اینکه به یک کاراکتر از زاویهای دیگر نگاه شده باشد. با توجه به اینکه فیلم «خانه دیگری» که در آن نقشی محوری
دارید کار یک فیلمساز اول است، نظرتان درباره ادغام بخش نگاه نو (فیلمسازان اول) با بخش سودای سیمرغ در این دوره از جشنواره فجر چیست؟ امیدوارم این تغییرات به هر چه بهتر شدن این جشنواره بینجامد. اینکه خیلی از فیلمها به این دوره از جشنواره راه پیدا نکردند و انتخابها بر چه اساس بوده برای من و البته بسیاری از همکارانم خیلی مشخص نیست! جشنواره بخشی از حرکت سینماست و داوری و انتخاب هر چقدر بهتر و عادلانهتر بر این اساس عمل کنند،سینما روند رشد بهتری پیدا خواهد کرد. شما بهترین بازیگر نقش اول جشنواره جامجم به خاطر بازی در سریال «ارمغان تاریکی» شدید و با این سریال عموم مردم شما را شناختند. سینما، تلویزیون یا تئاتر کدامیک برایتان اولویت دارد؟ هر مدیومی جایگاه و مختصات خودش را دارد. بازیگر اگر کارش را بلد باشد وعلاقهمندی و تواناییاش را بشناسد، میتواند در همه آنها موفق باشد. مساله این است که بعضی از سوژهها در ظرف سینما جای میگیرند، بعضی دیگر در تلویزیون و بعضی هم در تئاتر. وقتی این ظرف و مظروف بخوبی با هم هماهنگ شده و قصه خوبی پیش رویم گذاشته باشند که احتمال خوب در آمدنش روی پرده سینما یا در تلویزیون بالاست، آن
را با کمال میل قبول میکنم. در واقع به کار خوب فکر میکنم و این که کارم در یک فضای درست به نتیجه برسد. البته هر بازیگری در هر جای دنیا خوب میداند تلویزیون چه امتیاز بزرگی در ایجاد ارتباط با مردم و شناخته شدنش نسبت به سینما و تئاتر دارد و طبیعتا بازیگر متمایل است در تلویزیون کشورش هم دیده شود، اما این دیده شدن هم مختصات و شرایط خودش را دارد. تفاوتی هم برای بازی در سینما، تلویزیون و تئاتر قائل میشوید؟ به هر حال هر بازیگری خصوصیاتی دارد که جنس بازیاش را مشخص میکند. قطعا این جنس بازی با قرار گرفتن در رسانههای مختلف (سینما، تلویزیون و تئاتر) میتواند دستخوش تغییر شود و من هم همیشه میکوشم در وهله اول شرایط هر مدیومی را رعایت کنم.
دیدگاه تان را بنویسید