مسیر انحرافی نروی!

همشهری جوان: گفت و گو با قاسم جعفري درباره بازي فرزاد حسني در مسير انحرافي چیزی که در مورد فرزاد حسنی وجود دارد این است که ما نمی‌دانیم بازی‌اش تحت تاثیر اجرایش است یا برعکس یا هیچ‌کدام. من اجراهای فرزاد را به طور کامل ندیده‌ام. ولی حس می‌کنم سال‌های زیاد اجرا، باعث شده روی بازی‌اش اثر بگذارد. مثلا در همین مجموعه مسیر انحرافی اجرایش سوار بر بازی‌اش شده. در صورتی که قبلا بازی و اجرایش خیلی با هم تفاوت داشت. مثلا در سریال کمکم کن، بازی‌اش از اجرایش خیلی فاصله داشت. در سریال نقشی منفی داشت که یک آدم جدید ارائه می‌داد. اتفاقا آن دوره به طور همزمان در شبکه سه هم یک برنامه زنده‌ای اجرا می‌کرد و جالب است که هیچ شباهتی با نقشش نداشت. در واقع بیننده باور کرده بود که فرزاد سریال با فرزاد مجری خیلی خیلی فرق دارند. فکر می‌کنم در این سریال به دلیل تعدد کاراکترها، بهرنگ توفیقی کار را به خود بازیگرها سپرده. به نظر باید اندکی بخش اجرایش گرفته می‌شد و به بازی‌اش می‌رسید ولی این اتفاق نیفتاده است. غیر از بازی، از دایره لغات گسترده‌ای استفاده می‌کند. همان‌طور که در بازی‌ها معمولا دست بازیگر باز است تا بداهه‌هایی داشته باشند، او هم از تعابیر و لغاتی استفاده می‌کند که در اجرا! این حرف شما را قبول دارم. فرزاد در این دو، سه ساله اخیر با انتخاب‌هایی که کرده، به نظر می‌رسد می‌خواهد بیشتر به عنوان بازیگر قلمداد شود. او جزو معدود بازیگران اهل مطالعه ماست. در هر زمینه‌ای می‌توانی با او مشورت کنی. بسیاری از فیلمنامه‌هایی را که می‌خواهم کار کنم، به او می‌دهم تا نظرش را بگوید. نظراتی که می‌دهد بسیار راه‌گشاست. مطالعه‌اش خیلی خوب است و در همه زمینه‌ها اطلاعات دارد. اگر فرزاد خوب راهنمایی شود و خوب در مسیر قرار گیرد، می‌تواند در دهه ۹۰ به عنوان یک بازیگر ستاره مطرح معرفی شود. به نظر من پتانسیل و سوادش را هم دارد. گفتید می‌خواهد خودش را بیشتر به عنوان بازیگر نشان دهد؟ بله. من این‌طور احساس می‌کنم. چون حتی در جشنواره هم فیلم داشت. و آن نکته اجرا و بازی چه می‌شود؟ به نظر من باید تکلیفش را معلوم کند. در یک دوره‌ای شهاب حسینی هم از اجرا شروع کرد و به بازیگری رسید و برای این امر، به کل بی‌خیال اجرا شد و ستاره هم شد. ولی مسئله این است که مخاطب عادت کرده که فرزاد را همیشه در هیبت مجری ببیند. همین باعث شده بیشتر، بخش اجرای فرزاد در ذهن بماند و مدام با آن مقایسه‌اش کند؛ یعنی هنوز بازی ای که در ذهن بماند از او دیده نشده. حرف شما قبول! ولی مثل اینکه خودش می‌خواهد در کنار بازی، اجرا را هم ادامه دهد. ببینید، فرزاد در اجراهایش فراغ بال زیادی دارد. معمولا در برنامه‌هایی که اجرا می‌کند متنی ندارد و هر چه که می‌گوید در واقع بداهه است و از ذهن قوی‌اش الهام می‌گیرد. همین بداهه را در بازی‌اش هم آورده ولی چون در اینجا باید در یک قالب و چهارچوب مشخص حرکت کند نتوانسته آن را به خوبی در بیاورد. اجرا و بازیگری دو دنیای کاملا متفاوت هستند. شهاب حسینی خوب توانست این کار را انجام دهد. به نظر من فرزاد هم باید طوری این دو را تفکیک کند که وقتی بازی می‌کند، کاملا بازی باشد و وقتی اجرا می‌کند، فقط اجرا. از حرف شما برداشت می‌کنم که فرزاد حسنی می‌خواهد تفکیک کند ولی هنوز نتوانسته؟ فرزاد حسنی می‌خواهد و تلاشش را هم می‌کند. ولی بخشی‌اش هم به عهده کارگردان کاری است که او در آن بازی می‌کند. در واقع فرزاد باید به کارگردان اعتماد کند و از او بخواهد که بازی‌اش را کنترل کند. البته این کار را می‌کند ولی باید بیشترش کند. پس یعنی بخشی‌اش تقصیر کارگردان است؟ خب به هر حال این کار، اولین کار بهرنگ توفیقی است و کسی از او انتظار ندارد که هم بتواند سوار متن شود و هم حواسش به دکوپاژ باشد و هم بازی‌ها را دانه دانه و با آن همه بازیگر کنترل کند. در این بازی نقش‌ها شبیه همان رول‌های قبلی بازیگرها انتخاب شده. به نظر من فرزاد هنرمندی است که اگر تکلیفش را با خودش روشن کند، مسیر خوبی در پیش دارد. الان دارد مسیر انحرافی می‌رود! اگر صراط مستقیم برود، بازیگری است که حرف‌هایی برای گفتن خواهد داشت.