«ننه علی» با پسرش همخانه شد

کد خبر: 189500

این چند خط نمی تواند تقدیری از «ننه علی» و سایر مادران شهیدی باشد که عزیزانشان را برای انقلاب فدا کرده اند. بگذریم.... کم نیستند مادرانی که بعد از 23 سالی که ازپایان جنگ گذشته، همچنان چشم انتظار استخوانی و سربند «یا زهرا» فرزندانشان مانده اند. «ننه علی» بهانه ای بود تا یادی کنیم از هزاران نفر از مادران شهدا. مادرانی که همچنان با افتخار از انقلاب و ارزش های آن دفاع می کنند.

«ننه علی» با پسرش همخانه شد
سرویس فرهنگی «فردا»-احسان تقدسی:

برای آنانکه در سال های جنگ و پس از آن برای زیارت قبور مطهر شهدا و حضرت امام(ره) به بهشت زهرا می رفتند، «ننه علی» نام غریبه ای نیست. قطعه 24 بهشت زهرای تهران و همان حوالی قبر حسین فهمیده، کلبه ای بود که سال ها ماوای عشق یک پیرزن روستایی به فرزندش بود. پیرزن دوست داشتنی که مادر شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست بود و از سال 1359 در کنار قبر فرزندش کلبه ای محقر زد و زندگی کرد. ننه علی اگر چع حدود 3 سال پیش در پی نامه مقام معظم رهبری به خانه دخترش رفت و در آنجا ساکن شد اما تا آخر عمر و با وجود کهنسالی و بیماری لااقل ماهی یک بار به زیارت قبر فرزندش می رفت. خیلی ها که گذرشان به بهشت زهرا می افتاد حال و روزشان تغییر می کرد. مادری را در کنار قبر فرزند دیدن سخت است چه برسد به آنکه مادر حتی بعد از مرگ فرزندش هم نتواند دوری از اورا تحمل کرده و در کنار قبر فرزندش بیتوته کرده و همانجا هم روزگار بگذراند.

او که فرزندش به دست ساواک به شهادت رسید، بعد از شنیدن خبر شهادت فرزندش در اهواز راهی این شهر شد و در گرمای سوزان این شهر کنار مزار فرزندش بیتوته کرد. بعد از پیروزی انقلاب به حضرت امام اطلاع می‌دهند که مادری از تهران به اهواز آمده و در کنار مزار فرزند شهیدش زندگی می‌کند، البته بدون هیچ سرپناهی که او را در مقابل گرمای طاقت فرسای جنوب محافظت نماید. به دستور امام (ره) پیکر این شهید از اهواز به بهشت زهرا (س) در تهران منتقل می‌شود. از سال ۱۳۵۸ تا 1387 ننه علی تک و تنها در این اتاقک فلزی زندگی کرد، به گفته دوستان خانه شهید بهشت زهرا (س) تا مدتها این اتاقک، برق نداشت وسیله گرمایشی و سرمایشی نداشت. در میان این اتاقک مزار فرزند شهیدش قرار گرفته که بر روی سنگ آن نوشته شده «شهید قربانعلی رخشانی مهماندوست». خیلی ها این روزها گرم اخبار انتخاباتی اند و از فردا هم تبلیغات انتخاباتی آغاز می شود و شاید خبر از دست رفتن «ننه علی» مردم ایران، در هیاهوی انتخابات گم شود. همانگونه که خبر از دست رفتن حاجی بخشی خیلی زود فراموش شد. این چند خط نمی تواند تقدیری از «ننه علی» و سایر مادران شهیدی باشد که عزیزانشان را برای انقلاب فدا کرده اند. بگذریم.... کم نیستند مادرانی که بعد از 23 سالی که ازپایان جنگ گذشته، همچنان چشم انتظار استخوانی و سربند «یا زهرا» فرزندانشان مانده اند. «ننه علی» بهانه ای بود تا یادی کنیم از هزاران نفر از مادران شهدا. مادرانی که همچنان با افتخار از انقلاب و ارزش های آن دفاع می کنند.

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندیها

تازه های سایت