وقتی کُشتی با اختاپوس یک ورزش بود! +عکس
در صبح یکی از روزهای بهار در سال ۱۹۶۳ میلادی بیش از ۵ هزار تماشاچی در ساحل پوژه ساند در نزدیکی تاکوما ناروز در ایالت واشنگتن گرد هم جمع شده بودند تا یکی از عجیب ترین و دیدنی ترین رویدادهای تاریخ را نظاره کنند: مسابقات لیگ قهرمانی کشتی با اختاپوس!
روزیاتو: در صبح یکی از روزهای بهار در سال ۱۹۶۳ میلادی بیش از ۵ هزار تماشاچی در ساحل پوژه ساند در نزدیکی تاکوما ناروز در ایالت واشنگتن گرد هم جمع شده بودند تا یکی از عجیب ترین و دیدنی ترین رویدادهای تاریخ را نظاره کنند: مسابقات لیگ قهرمانی کشتی با اختاپوس!
قانون این ورزش بسیار آسان بود: تیمی متشکل از سه غواص باید به عمق ۱۰ تا ۱۵ متری دریا می رفتند و یک اختاپوس را گرفته و به سطح آب می آورند. هر گروهی که بزرگ ترین اختاپوس را از زیر آب بیرون می کشید، برنده مسابقه بود.
در روز برگزاری مسابقات جهانی، مجموعا ۲۵ اختاپوس بزرگ از دل آب بیرون کشیده می شد. بر اساس مستندات بر جا مانده از آن زمان، سنگین ترین وزنی که برای اختاپوس های شکارشده ثبت شده، ۳۰ کیلوگرم است.
تاریخ شکلگیری این ورزش بسیار عجیب به دهه ۱۹۴۰ میلادی باز می گردد.
در همین راستا بد نیست به مقاله ای با عنوان «کشتی با اختاپوس سرگرمی من است» اشاره کنیم که در نشریه Mechanix Illustrated در آوریل سال ۱۹۴۹ میلادی منتشر شد. نویسنده این مقاله، ویلمون منارد، داستان سفر خود به تاهیتی و نحوه صید کردن اختاپوس عظیم الجثه ای را به کمک یک صیاد محلی شرح داده که پاهایی به بلندی ۷٫۶ متر دارد.
کمتر از یک دهه پس از این رویداد، ورزش کشتیگرفتن با اختاپوس در سواحل غربی ایالت متحده آمریکا رواج پیدا کرد و غواصان و صیادان برای نمایش قدرت و توانایی خود، به اعماق آبها رفته و غولپیکرترین هشتپایی که می توانستند را صید کرده و به خشکی می آوردند.
گفتنی است که نخستین مسابقات قهرمانی این ورزش در یک روز بارانی در نوامبر سال ۱۹۵۷ در تاکوما برگزار شد. تعداد تماشاچی های این رقابت دویست نفر اعلام شده است.
در نسخه آمریکایی این ورزش، دو دستهبندی وجود داشت: با لباس غواصی و بدون لباس غواصی. گروهی که با لباس غواصی به زیر آب می رفتند، امتیازشان دو برابر وزن جانور محاسبه می شد. دلیلش هم این بود که پاهای هشتپا می توانست لوله تنفسی آن ها را قطع کند و لازم بود تا صیاد، مراقبت بیشتری از خود داشته باشد. البته از آن جا که اختاپوس حیوان پرتحرکی نیست، گرفتن و محدود کردن پاهای آن کار چندان دشواری به شمار نمی رفت. در نتیجه، این ورزش هم هرگز خطر جانی به دنبال نداشت.
پس از آوردن حیوان به سطح خشکی، وزن آن اندازه گیری می شد و بعد از آن احتمال داشت که دوباره به دریا بازگردانده یا به آکواریوم محلی اهدا شود یا در نهایت پخته و خورده می شد.
علاقه به کشتیگرفتن با اختاپوس خیلی زود از بین رفت و در اواسط دهه ۶۰ میلادی، دیگر چنین ورزشی وجود نداشت. در سال ۱۹۷۶، ایالت واشنگتن، با صدور بیانیه رسمی مبنی بر غیرقانونی بودن صید یا آزار اختاپوس، عملا به این ورزش پایان بخشید.
دیدگاه تان را بنویسید