شغلی که در دربار قاجار ارثی بود! +عکس
شاطران مردان تند پایی بوده‌اند که پیشاپیش اسب شاهان و دیگر رجال بزرگ می‌دویده‌اند و با یک چوب دستی بلند راه را برای عبور آنان از میان مردم باز می‌کردند.
سرویس عکس و فیلم فردا: شاطران مردان تند پایی بوده‌اند که پیشاپیش اسب شاهان و دیگر رجال بزرگ می‌دویده‌اند و با یک چوب دستی بلند راه را برای عبور آنان از میان مردم باز می‌کردند.
پیترو دلا واله جهانگرد ایتالیایی که در اوایل سده هفدهم میلادی (دوران حکومت شاه عباس بزرگ) به ترکیه، ایران و هند سفر کرده‌است، شاطر را چنین توصیف کرده‌است:
شاطر وظیفهٔ نامه‌رسانی را بر عهده دارد و به علاوه، جلو اسبان حرکت می‌کند و کلاه پردار بر سر و زنگوله‌هایی بر کمر دارد که در موقع حرکت، صدا می‌کنند و مردم با شنیدن آن کنار می‌روند.
سال ۱۲۸۹؛ شاطران دوران قاجار
شاطرها در دویدن و تند رفتن از کودکی تمرینها می‌کردند و پس از امتحان استاد می‌شده‌اند و تصدیق یا منشور شاطردوانی می‌گرفته‌اند. غالباً این شغل ارثی بوده‌است. رئیس شاطران دربار شاطرباشی نام داشته. در عهد قاجاریه وجود این شاطرها در مراسم استقبال سُفرا نیز متداول شد. از آغاز عهد مشروطیت به سبب رواج کالسکه و ماشین ، استخدام شاطر برافتاد. شاطر در لغت به معنی زیرک، باهوش، چالاک و چابک است. امروزه شاطر به نانوا اطلاق می‌شود، یعنی کسی که در دکان نانوایی نان به تنور زند. شاید علت این امر، تحرک پیوسته نانوایان به هنگام خمیرگیری و پخت نان است.i
دیدگاه تان را بنویسید