سرویس اجتماعی فردا: صبح سه شنبه صبحانه کاری شهردار و اعضای شورای شهر تهران در حالی برگزار شد که در این جلسه دستاوردهای سفر نجفی به ورشو هم بررسی شد.
این اولین جلسه رسمی شهردار تهران با اعضای شورای شهر بعد از سفر ورشوی محمدعلی نجفی به حساب میآید.
اینجا بخوانید: بهانههای اصلاحطلبانه برای ناکارآمدی نجفی
رسانههای حامی شهردار تهران کوشیده اند سفر اخیر نجفی به لهستان که دومین سفر وی به خارج از کشور در پنج ماه گذشته به عنوان شهردار تهران است را در قالب دیپلماسی شهری سفری موفقیت آمیز و ضروری جلوه دهند.
درباره اهمیت این سفر و چرایی انجام آن در حالی که اساسا در شش ماه گذشته نجفی نتوانسته کار چندانی در تهران انجام دهد حتی در میان اصلاح طلبان هم منتقدانی دارد.
نجفی در سه بحران زلزله تهران، برف و در نهایت آتش سوزی ساختمان وزارت نیرو عملا از مدار فعالیت خارج بود. در ماجرای زلزله تهران وی تا ساعتها پس از زلزله عملا در تهران نبود و جلسات مدیریت بحران بدون حضور شهردار تهران که بر اساس قانون موظف به مدیریت وضع پیش آمده بود، تشکیل شد. برخی رسانهها از حضور نجفی در کیش نوشتند و وی اگرچه سفرش به کیش در شب زلزله تهران را تکذیب کرد، اما بالاخره نگفت در ساعاتی که مردم تهران در سرمای محسوس شبانه بیرون خانههای خود خوابیدند شهردار تهران کجا بود.
در ماجرای برف تهران هم که موضوع سوءمدیریت نجفی عیانتر شد بگونهای که شهرتهران عملا قفل شد و به گفته برخی اعضای شورای شهر شهرداری در ماجرای برف عملا غافلگیر شد. در نهایت چندهزار درخت زیر سنگینی برف شکست و بسیاری از سرمایههای محیط زیستی تهران دریک برف چند سانتی متری بر باد رفت.
در ماجرای آتش سوزی ساختمان وزارت نیرو هم نجفی ۲۴ ساعت بعد از آتش سوزی چند دقیقهای را به میان آتش نشانها رفت. چند عکس یادگاری گرفت و با لب خندان سوار اتومبیل شد و به شهرداری بازگشت. این در حالی است که چندین آتش نشان به دلیل صدمات ناشی از آتش سوزی در بیمارستان بستری شده بودند.
شهر تهران در شش ماه گذشته اینگونه اداره شده است. نه نشانی از یک پروژه بزرگ و نه حتی قول و وعدهای برای انجام کاری بزرگ به مردم داده نمیشود. تهران دچار روزمرگی شده است. در این شرایط سفر شهردار تهران به ورشو چه دردی از دردهای مردم تهران را درمان کرده است؟
اینجا بخوانید: وقتی نجفی در «مدیریت بحران پیشبینی شده» هم مردود است!
دیپلماسی شهری بیش از آنکه معطوف به دیدار از چند نقاشی و گالری باشد، یک هنر است. اقدامی است بزرگ برای بیشتر دیده شدن شهرهای بزرگ در فراسوی مرزها. پا به پای دیپلماسی خارجی یک کشور میتواند حرکت کند اگر سکان آن به دست توانمندها باشد نه کسانی که در انجام وظایف عادی خود هم مانده اند.
دیدگاه تان را بنویسید