خبرگزاری فارس: شبکه آی فیلم ۲ را مخاطبان افغانستانی و تاجیکستانی خیلی خوب میشناسند. شبکهای که ۲۴ ساعته برنامه پخش میکند و اتفاقا در مناطق مدنظر شبکه هم بسیار موفق عمل کرده است. «نادیا پروانی» نیز یکی از مجریان شبکه آی فیلم۲ است که افغانستانی است و به صورت کاملا اتفاقی وارد این حیطه شده است. او از همان سنین نوجوانی به عکاسی و بازیگری علاقه پیدا میکند و در کارنامه این مجری جوان کارهایی در تئاتر وسینما دیده میشود. به بهانه سالگرد تأسیس آی فیلم ۲ گفتوگویی با این مجری داشتهایم که در ادامه میخوانید: ضرورت وجود مستندهای خوب در برنامههای برون مرزی «نادیا پروانی» با بیان اینکه ازسال گذشته کارش را باشبکه آی فیلم شروع کرده، معتقد است: توجه به فیلمهای مستند و مخصوصا مستندهای خوب اجتماعی و فرهنگی با محوریت فرهنگ غنی کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان بسیار ضروری و مهم است که باید مورد توجه مدیران و دست اندرکاران قرار بگیرد. وی معتقد است: برای غنیتر شدن برنامههای آی فیلم ۲ تهیه مستندهای جذاب و عامه پسند یک احساس نیاز جدی است. همچنین میتوانیم فیلمهای سینمایی از کشورهای فارسی زبان
را در کنداکتور برنامه داشته باشیم که قطعا با استقبال مخاطبان مواجه خواهد شد. پیوندمان را با اشتراکات بیشتر کنیم او میگوید: بدون تردید کشورهای فارسی زبان که برنامههای «آی فیلم ۲» برای آنها برنامه پخش میشود و همه فارسی زبانهایی که در جای جای این کره خاکی هستند همگی از لحاظ فرهنگی و اجتماعی اشتراکات زیادی دارند که باید از این ظرفیت استفاده شود و پیوندمان را نزدیکتر از قبل کنیم. در این راه توجه به برنامههای تولیدی در کنار پخش فیلمها و سریالهای پرمخاطب و جذاب، میتواند بیننده را بیشتر با تلویزیون و مخصوصا شبکه آی فیلم پیوند دهد. بازخوردها نسبت به برنامههای آی فیلم۲ مثبت است پروانی تاکید میکند بخش عمده نظرات مردم از طریق فضای مجازی و شبکههای اجتماعی مانند اینستاگرام و فیس بوک که مشتری زیادی مخصوصا در افغانستان دارد، نشان میدهد که اقبال عمومی از برنامههای «آی فیلم ۲» خوب و مثبت بوده است. همچنین همکاران ما در شبکه هم نظرات و پیامهای بینندگان را با دقت رصد و درکم و کیف برنامهسازی لحاظ میکنند. ژانرهای طنز و تاریخی محبوب مخاطبان افغانستانی جالب
است که این مجری غیر ایرانی آی فیلم اظهار میکند: برخی کارهای طنز با بازی و کارگردانی عطاران مورد علاقه مخاطبان آی فیلم۲ است. بخصوص افغانستانیها طنز ایرانی را خیلی خوب میفهمند و با آن ارتباط برقرار میکنند. فیلمهای تاریخی مانند مختارنامه، یوسف پیامبر (ع)، امام علی (ع) و... هم طرفداران زیادی دارد. نکتهای که به ذهنم میآید این است که مردم افغانستان همانند مردم هند بسیار شاد و بانشاط هستند و هر چند که همیشه با مشکلات زیادی مانند جنگ و مسائل اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند، اما در فیلمها به دنبال قهرمان و ناجی هستند که وجه اشتراک افغانستانیها و هندیهاست. با این حال افغانستانیهایی که بخش عظیمی از مخاطبان آی فیلم ۲ را تشکیل میدهند خیلی به ژانرهای اجتماعی و پلیسی علاقهای ندارند و کلا فیلمی که درون مایه غم و ماتم داشته باشد را نمیپسندند و این حاکی از میل آنها به شادی و نشاط است. البته سریالهایی با مضمون اجتماعی هم داشتیم که بسیار استقبال شده، مانند ستایش؛ که خیلی از بینندگان ما پیام میدهند و تماس میگیرند که ستایش ۳ کی ساخته میشود؟ فیلمهای عاشقانه هم مشتریهای زیادی دارد مخصوصا در بین مخاطبان
افغانستانی. جالب است بگویم سریال شهرزاد که در نمایش خانگی توزیع شده است بارها از سوی ببینندگان ما درخواست پخش میشود. سینما و موسیقی ایرانی را دوست دارم نادیا پروانی میگوید: با توجه به نوع کارم سعی میکنم بیشتر فیلمهای سینمایی را که در ایران اکران میشوند، ببینم. کاری هم به محتوای فیلم ندارم و از قبل قضاوت نمیکنم همین قدر که بتوان از یک فیلم لذت برد، شاید کافی باشد. آخرین فیلمی که دیدم «کاتیوشا» است که به نظرم خوب و سرگرم کننده بود. در کل سینمای ایران را دوست دارم. موسیقی هم که به عنوان بخش مهمی از ذائقه بینندگان در برنامههای تلویزیونی مورد استفاده قرار میگیرد، دوست دارم. به اعتقاد من هر کشوری یک اصالت در موسیقی دارد و من آن اصالت راخیلی دوست دارم و فرقی نمیکند موسقی پاپ باشد یا سنتی. موسیقی محلی و نواحی ایران هم خیلی فاخر و دارای قدمت است. شما وقتی موسیقی منطقهای مثل شمال یا کردستان و ... را میشنوید حال و هوای آن منطقه برایت تداعی میشود و این بسیار ارزشمند است. از سوی مدیران و برنامه سازان در برنامههای برون مرزی هم توجه خاصی به موسیقی میشود. افغانستان و تاجیکستان هم موسیقی
خوبی دارند و مردم این کشورها هم علاقه زیادی به آن دارند. ما درخواستهای زیادی داریم که از خوانندگان ایرانی برای آنها آهنگهای مختلف و متنوعی پخش کنیم. بخاطر شباهت به ایرانیها به من بازی ندادند پروانی در بخشی از گفتگو بغض میکند و میگوید من کار تئاتر و عکاسی را سالها پیش به خاطر علاقهای که داشتم انجام میدادم. برای بازی در نقشی کاندیدا بودم و به یکی از کارگردانها مراجعه کردم که وقتی مرا دید گفت: مگر افغانستانی نیستی؟ پس چرا چشم بادامی نیستید؟ و بخاطر اینکه شبیه ایرانیها بودم به من کار ندادند. ولی خدا را شکر میکنم که با راه اندازی کانال آی فیلم۲ ویژه فارسی زبانان این فرصت برای من مهیا شد. خوشبختانه در فیلم «مزارشریف» حسن برزیده هم بازیگر و هم مشاور لهجه بودم و در فیلم «سربه زیر» هم بازی کردم. هیچ وقت یادم نمیرود در سنین نوجوانی به اتفاق بچههای افغانستانی مقیم ایران تئاتری به نام «حسینقلی مردی که واسه خندیدن لب نداشت» برگرفته از شعر شاملو را آماده اجرا داشتیم که هر جا میرفتیم و هر فرهنگسرایی سر میزدیم به ما اهمیت ندادند. تا اینکه این کار را در خانه سفیر هلند اجرا کردیم و بعد از
آن موفق شدیم در تالار مولوی اجرا کنیم که با استقبال خوبی مواجه شدیم. خوشبختانه الان این ارتباط بین ایرانیها و افغانستانیها به نسبت گذشته بسیار بهتر شده است و امیدوارم این ارتباط و دوستی در آینده بیشتر از گذشته شود. راه اندازی آی فیلم ۲ بسیار ضروری بود به نظر این مجری افغانستانی، راهاندازی کانال آی فیلم ۲ بسیار ضروری و حتی واجب تراز انگلیسی بود. ما کشورهای فارسی زبان با توجه به دوستیهایی که در گذشته داشتیم با ایجاد یک شبکه مشترک به نام آی فیلم۲ این دوستی را عمیقتر کردیم و هر روز بهتر و بهتر میشود و این ظرفیتی است که باید قدردان باشیم و به نحو مطلوب از آن استفاده کنیم. کتاب و عکاسی و برای من جذاب هستند پروانی خیلی کتاب میخواند و کلا به کتاب خواندن علاقه زیادی دارد. او معتقد است: کتاب است که آگاهی و دانش شما را زیاد میکند. مخصوصا یک مجری از کتاب بینیاز نیست و همیشه و در همه حال باید به احترام مخاطبان مطالعه داشته باشد. وقتی احساس میکنید که مخاطب دارید و دیده میشوید ناخودآگاه انرژی و انگیزه زیادی پیدا میکنید که بیشتر بدانید. همچنین به عکاسی از نوع مستند و
اجتماعیاش علاقه زیادی دارم و هر وقت امکان باشد به عکاسی میپردازم. به نظرم جا دارد در پایان سالگرد تاسیس شبکه آی فیلم را هم تبریک بگویم. آی فیلم بود که باعث شد من دیده شوم و در مسیر علایقم حرکت کنم و در کنار همکاران آی فیلمی باشم. فرصتی که این شبکه در اختیار من گذاشت یک فرصت مغتنم بود و اعتمادی که به من کردند جای تقدیر و تشکر دارد. من ابتدا به عنوان مشاور لهجه دری همکاریام را با این شبکه دوست داشتنی آغاز کردم و بعد به اجرا رو آوردم. امیدوارم این شبکه سالیان سال مهمان خانههای مردم باشد و بتوانیم موفقیت چشمگیر آن را روز به روز بیشتر از قبل ببینیم.
دیدگاه تان را بنویسید