هاشمی تا آخرین لحظات از ستون‌های اصلی انقلاب دفاع کرد

خبرگزاری مهر: اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور درکنگره بزرگداشت آیت الله هاشمی رفسنجانی اظهارداشت: هاشمی به لحاظ سیاسی، سیاست‌ورزی را مبتنی بر مردم می‌دانست، به انتخابات باور داشت و همواره درباره انتخابات آزاد صحبت می‌کرد؛ هاشمی علی رغم اینکه در مهم‌ترین مسئولیت‌هایی که مورد نقد مردم قرار می‌گرفت، همواره خود را در معرض رای مردم قرار می‌داد. وی افزود: در انتخابات سال ۹۲ آمد و ناباورانه رد صلاحیت شد؛ فکر می‌شد که صحنه را ترک کند، اما هاشمی قهر نکرد و برای همان انتخابات برنامه ریزی کرد و رئیس جمهور درست کرد. جهانگیری ادامه داد: من حداقل سه مرتبه در سال ۹۵ با هاشمی صحبت کردم، هاشمی اصرار می‌کرد که روحانی باید در انتخابات کاندیدا شود. وی تصریح کرد: هاشمی تا آخرین لحظات از ستون‌های اصلی انقلاب دفاع کرد. هاشمی شناسنامه و سند هویت نظام و انقلاب ماست. نمی‌توان وی را نادیده گرفت. جهانگیری گفت: کسی هاشمی را ناامید ندید. هاشمی امروز را خوب می‌فهمید و برای آینده برنامه داشت. هاشمی حضور در میانه میدان داشت. امروز ایران بیش از گذشته به مشی هاشمی نیاز دارد؛ مشی‌ای که به اعتدال فکر می‌کند. از هیچ تهمتی هراس نداشت. با بیان اینکه نام هاشمی همواره در بین فعال‌ترین روحانیون، انقلابیون و مدیران برجسته انقلاب اسلامی همواره شاخص‌ترین نام است، گفت: هیچ صحنه‌ای از انقلاب، تشکیل جمهوری اسلامی، دفاع مقدس، سازندگی، اصلاحات و اعتدال نیست که هاشمی رفسنجانی در میانه آن نباشد. این وسعت میدان حضور از سویی قدرت شناخت و تجزیه تحلیل مسائل و از سویی به او قدرت تفکر چند بعدی و مدیریتی همه جانبه داده بود. وی افزود: آیت الله هاشمی رفسنجانی به لحاظ معرفتی عالمی روشن بین بود. قرآن در کانون فهم دینی او قرار داشت و هیچگاه از آموختن و تدبر در مفاهیم دینی غافل نبود. معاون اول رئیس جمهور با بیان اینکه هاشمی رفسنجانی ایران را عمیقا می‌شناخت، خاطرنشان کرد: او همواره در اندیشه توسعه ایران بود و الگوی خود را نیز امیرکبیر قرار داده بود و در زمان قبل از انقلاب کتاب امیرکبیر و مبارزه با استکبار را نوشت. ارتباطات و مطالعات آیت الله هاشمی رفسنجانی به گونه‌ای بود که تمام ایران را می‌شناخت و به جزئیات فرهنگ ایران آشنایی داشت. جهانگیری ادامه داد: مرحوم هاشمی رفسنجانی از لحاظ سیاسی یک آرمانگرای واقع بین بود و از ابتدا تا انتهای زندگی فردی آرمانگرا بود و آرمان‌های بزرگی برای ایران تصور کرده بود و به واقع یک انقلابی جامع نگر بود.