بی‌مبالاتی چندباره در دادن پاس‌گل به دشمن
«آخرین سخنان رئیس‌جمهور، گل زدن به دروازه خودی بود.»
روزنامه کیهان: داریوش سجادی همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب نوشت: روحانی فاقد ادبیات متوقع در تراز ریاست‌جمهوری است. او در مصاحبه اخیر صدا و سیما گفت: «اگر برجام نبود ما با درآمدهای نفتی‌مان حداکثر می‌توانستیم با آن پول، حقوق ماهیانه کارمندان‌مان را پرداخت کنیم! چنین اظهاراتی قرینه بی‌مبادلاتی قبلی ایشان است که در اوج مذاکرات اتمی با ابراز این مطلب که «خزانه خالی است» عملا تیم مذاکره‌کننده ایران را در مقابل 5+1 خلع سلاح کرد تا ایشان نیز به قوت بتوانند فضای مانور طرف ایرانی را محدود کنند با این گوشزد متوقع که؛ شما که خزانه‌تان خالی است حق ندارید در مذاکرات سخت‌سری کنید!
اکنون نیز معلوم نیست رئیس‌جمهوری که سال‌ها در بالاترین سطوح امنیتی عهده‌دار مسئولیت بوده چگونه تا این اندازه فاقد حزم‌اندیشی است که با چنین اظهارات نسنجیده‌ای در مقابل آنتن زنده تلویزیون، دست وزیر خارجه خودش را در مذاکرات آتی با 5+1 می‌بندد و طرف خارجی را در موضع تفوق قرار می‌دهد تا بتوانند به برکت پاس خودی «جناب روحانی» بر سر ایران منت بگذارند و مدیون بودن ایشان را به خود بابت توانمند کردن «دولت تدبیر و امید»! در تامین حقوق کارمندانش را به ایشان گوشزد کنند!
جناب آقای روحانی - آیا این است معنای ادعایتان درباره 3 گل زده در مقابل 2 گل خورده!؟ خیر جناب روحانی - به این نمی‌گویند «گل زده» و عنوان صحیح‌اش دسته گل به آب دادن است! اگر این «گل زده‌تان» است باز جای شکرش باقیست گل بیشتری نزدید!
جناب روحانی - حضرتعالی جمهور ایرانیان را نمایندگی می‌کنید و بر شما فرض است تا سخنگوی قابل وثوقی برای ایرانیان باشید تا از موضع اقتدار و با کلامی استوار بتوانید موجبات عزت ایرانیان در مقابل دشمن خارجی باشید!
جناب روحانی - ابجدخوانان دنیای سیاست هم می‌دانند در مواجهه با دشمنی که مترصد نخستین نقطه ضعف شماست و می‌گوید «ما برجام را پاره می‌کنیم»، شما نیز با زبان اقتدار گوشزد کنید؛ «اگر برجام را پاره کنید ما آن را آتش می‌زنیم» نه آن که خائفانه و از موضع ضعف و قابل شماتت بفرمایید؛ برجام نبود کارمندان‌مان هم بی‌حقوق می‌ماندند!
با این توصیف تصور می‌کنید دیگر وزیر خارجه‌تان روئی برای نشستن مقابل حریف و از توانی برای دفاع مقتدرانه از مواضع و منافع ملی ایران در مقابل دشمن بدسیرت برخوردار خواهد ماند؟
مگر آن که بپذیریم عامدانه به جای آن که موظف به انتقال فشار از داخل به خارج باشید می‌کوشید از طریق انتقال فشار خارجی به داخل اسب مراد خود را در زمین «لزوم تعامل با کدخدا» زین کنید!
دیدگاه تان را بنویسید