چگونگی‌قتل‌عام‌300‌سوری‌در‌نانوايی/‌اسناد

مشرق:رسانه‌هاي منظومه ضد سوري جهان و نيز رسانه‌هاي اپوزيسيون ايراني، ظرف روزهاي اخير، مانور رسانه‌اي گسترده‌اي را با عنوان "کشتار 300 زن و کودک در بمباران يک صف نانوايي در سوريه" کليد زدند در حالي که شواهد و مستندات بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد آنچه بمباران یا موشکباران منطقه "حلفایا" در حماة بوده، ادعايي دروغین بیش نبوده است. اما روز يکشنبه گذشته در"حلفایا" در حومه حماة چه رخ داد؟ آیا واقعاً قتل‌عامی در مقابل نانوایی این شهر صورت گرفت؟ واقعاً ده‌ها زن و کودک که در صف خرید نان بودند، کشته شدند؟ و آيا واقعاً بمباران هوایی یا نوع دیگری از موشک‌باران از سوي ارتش سوريه بر فراز این نانوایی انجام شده است؟ داستان روز یکشنبه 23/12/2012، ساعت سه بعد از ظهر (به وقت گرینویچ) شروع شد. یعنی پس از اینکه اطمینان حاصل شد ‌"اخضر ابراهیمی"‌ فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه وارد این کشور شده و شبکه قطری "الجزیره" اين خبر را به عنوان خبر فوري روي خروجي تلويزيوني و اينترنتي خود قرار داد:

ناگهان تمام رسانه‌های غربي و عربي ضد سوري، شروع به جنجال‌سازي درباره قتل‌عام شهروندان سوری توسط جنگنده بمب‌افکن‌هاي ارتش سوریه کردند و گفتند که این قتل‌عام، ناشی از بمباران مردم "حلفایا" هنگام خرید نان از یکی از نانوایی‌های این شهر بوده و قربانیان آن ده‌‌ها زن و کودک بوده‌اند که تعدادشان به 300 کشته افزایش یافته است! نمونه‌اي از اين دروغ‌پراکني‌ها را در تصاوير زير که برگرفته از صفحات رسانه‌هاي دشمن محور مقاومت اسلامي است، مي‌توانيد مشاهده کنيد:

پایگاه خبری "الحقیقه" برای برملا کردن واقعیت این جنایت، به بررسی سه فیلم ویدئویی پرداخت که درباره این حادثه منتشر شده است. نخستين فیلم را شبکه "شام" منتشر کرده است که از ابتدای بحران سوریه به انتشار اکاذیب معروف بوده است. دومین فیلم را گروهکي موسوم به کمیته هماهنگی "حلفایا" منتشر کرده است. سومین فیلم هم توسط یکی از اهالی منطقه فیلمبرداری و ارائه‌شده و نام و نشان خاصی ندارد. می‌توان گفت، هر سه فیلم، حاوی صحنه‌های مشابه هستند، صرف نظر از اینکه یک فیلم از لحاظ زمانی بلندتر و یکی کوتاه‌تر است. بررسی فیلم‌ها یکم: در هر یک از این فيلم‌ها هیچ مدرک یا صحنه‌ای وجود ندارد که نشان دهد قربانیان زنان و کودکان بودند، به جز یک زن و یک پسر جوان که احتمالاً رهگذر بوده‌اند بقیه همگی مردان مسن بوده‌اند. به طورکلی همه قربانيان، افرادي مظلوم بوده‌اند اما اینکه اکثر قربانیان، زنان و کودکان بوده‌اند در این فیلم‌ها هيچ مدرکی مشاهده نمی‌شود که اثبات‌کننده این ادعا باشد. دوم: حداکثر شمار قربانیانی که در صحنه‌های این فیلم‌ها می‌توان پیش‌بینی کرد، بین 20 تا 30 نفر است. نیاز به یادآوری نیست که عمق فاجعه را با تعداد افراد اندازه‌گیری نمی‌کنیم اما اینکه در خبرها آمده بود که 300 نفر قربانی این جنایت بوده‌اند، قطعاً کذب است. سوم: به طور قطع و با صراحت هیچ گونه بمباران هوایی و حتی بمب‌گذاری زمینی در آن روز در "حلفایا" گزارش نشده است. کوچکترین بمب یا موشک یا کوچکترین هواپیمای "میگ" در فيلم‌ها مشاهده نمی‌شود، در حالی که وقتی سخن از بمباران این منطقه با بمبی به وزن 250 کیلو گرم سخن به میان می‌آید، باید ویرانی و خرابی برجای مانده از آن بسیار باشد. در حالی که در نانوایی هیچ اثری از بمباران دیده نمی‌شود. مگر یک شکاف که مشخص است "راه فاضلاب" است که در جلوی ساختمان مورد نظر دیده می‌شود و در فيلم سوم کاملاً مشخص است. این راه فاضلاب به شکل سوراخی ديده مي‌شود که در آن تکه‌های سنگ ریخته‌شده به چشم می‌خورد. عجیب‌تر از همه این است که هیچ اثری از آثار خمپاره روی ساختمان و دیوارهای این نانوایی مشاهده نمی‌شود و حتی يک آجر آن هم خراب نشده است.

پوسترهاي طراحي‌شده توسط تروريست‌ها براي مظلوم‌نمايي بيشتر در فاجعه ساختگي حلفايا

تنها یک انسان ساده‌لوح است که ممکن است در چنین شرایطی، سقوط بمب یا موشک را در خیابانی کوچک و ساختمانی معمولی بدون اینکه هیچ ترکی برداشته یا حتی یک سنگ تخریب شده باشد، باور کند. چهارم: نکته قبل، این سؤال را مطرح می‌کند که این تکه‌های سنگ و خاک و بلوک موجود در مقابل ساختمان (صحنه‌ای که در فيلم سوم مشخص‌تر است) از کجا آمده است؟ فیلم نشان می‌دهد که خیابان سالم است و همان طور که مشاهده شده، در آن هیچ اثری از شکاف بزرگی نیست که ممکن باشد این تکه‌های سنگ بر زمین و اطراف آن ریخته باشد آشکار است، بنابراین این تل خاک و سنگ که بین اجساد مشاهده می‌شود، از جای دیگر میان اجساد پخش و پراکنده شده است. پنجم: در فيلم سوم ملاحظه می‌شود که امدادگران پیکری را از درِ یک ساختمان یعنی از داخل آن خارج می‌کنند. پیکرهای داخل ساختمان چه آسیبی می‌بینند، وقتی ادعا می شود که این بمباران دروغين، صفی از مردمی را که در صف خرید نان بودند هدف قرار داده است با علم به اینکه این ساختمان هم آسیبی از بمب یا موشکی ندیده، چگونه می‌توان فرض کرد که قربانیانی که از داخل ساختمان خارج می‌شوند، کارگران نانوایی هستند؟ ششم: در فيلم شماره "1" فردی صحبت می‌کند. وی در دقیقه 1 و 34 ثانیه می‌گوید که امروز مورخ شنبه 21/12 است و این را چند بار تکرار می‌کند، در حالی که متوجه نیست که تاریخ را اشتباه گفته است اما طولی نمی‌کشد که در دقیقه هشت و 52 ثانیه، فرد دیگری به وی تذکر می‌دهد که تاریخ 23/ 12 است! هفتم: در مقطع سه و 48 ثانیه فيلم اول و دقیقه دو و 16 ثانیه فيلم سوم، مردی را با لباس زیر (در حالی که بالاتنه و پاهایش برهنه است) زیر آوار می‌بینیم یعنی او توسط امدادگران یا چیزی شبیه آن برهنه نشده است؛ مگر می‌شود در سرمای زمستان در شهر بسته‌ای چون "حلفایا" که محیطی شبیه به عربستان و افغانستان دارد، فردی با لباس زیر و نیمه‌برهنه در صف نانوايی ایستاده باشد که بنابر ادعا اکثر آنان را کودکان و زنان تشکیل می‌داده‌اند؟

عکسي که از لحظه آغشته‌کردن نان به خون توسط يک شبه‌نظامي سلفي براي اکشن‌تر کردن فيلم! لو رفته است

یک صحنه منزجرکننده و نفرت‌انگیز در تمام فيلم ها مشاهده می‌شود و آن صحنه‌ای است که در آن شخصی به شخص دیگری که قرص نانی در دست دارد می‌گوید: "ع الدم، ع الدم" یعنی "خوني‌ش کن! خوني‌ش کن! (تا ازش فیلم‌برداری کنیم) صحنه قرص نان آغشته به خون، فورا به پروفایل صدها کاربر اينترنت تبدیل می شود تا آدم‌های ساده‌لوح با دیدن آن دل‌شان به رحم آید و آن را باور کنند. نهم: افراد مسلح محیط را پر کرده و فرامی‌گیرند، برخی لباس غیرنظامی به تن دارند و برخی دیگر لباس نظامی و با صورتی پوشیده، این چیزی است که بیشتر در فيلم سوم به چشم می‌خورد. دهم: تقریباً تمامی اجساد به جز دو یا سه جسد، همگی سالم هستند و در آنها هیچ زخمی مشاهده نمی‌شود که نشان دهد، آثار برجای مانده از بمباران هوایی یا زمینی است. نتیجه‌گیری نهایی این اجساد متعلق به افراد مسلحی است که در حمله به منطقه مسیحی‌نشین "محردة" قبل از قتل‌عام روز یک شنبه یعنی در قبل از ظهر روز شنبه کشته شده بودند. در جریان این جمله بیش از 10 غیرنظامی نیز کشته و زخمی شده بودند که از آنها در این فیلم‌ها استفاده شده بود و این درحالی است که بین اجساد، جسد دو نیروی پلیس هم دیده می‌شد! اجسادی که آشکارا نشان می‌دهد مرتبط با صحنه نانوایی نیستند. این نتایج تا زمانی که شواهد و قرائنی فراهم شود که این دلایل را رد کند، به قوت خود باقی خواهد بود