بازی دوگانه اصلاح‌طلبان رادیکال؛ یک پا در اپوزیسیون، یک پا در انتخابات

گروه سیاست سایت فردا: اصلاح‌طلبان رادیکال دچار یک سردرگمی گسترده‌ای شده‌اند؛ از یک طرف هنوز نمی‌توانند از قدرت رسمی که راه رسیدن به آن انتخابات است دل بکنند و از سوی دیگر نیم‌نگاهی به تأمین نظر اپوزیسیون دارند. چنین شرایطی باعث شده است که مواضع آنها دوگانه باشد.

اخیرا جواد امام، عضو جبهه اصلاحات ایران، دبیر کل مجمع ایثارگران و یکی از نزدیک‌ترین افراد به سید محمد خاتمی گفته است که مانفیست اصلاح‌طلبان بیانیه 15ماده‌ای خاتمی است و باید اعتماد را به مردم بازگرداند. او مانند خود خاتمی مدعی گرچه هنوز باور به صندوق رأی داریم اما اکنون شرایط حضور مردم در انتخابات مهیا نیست.

نکته قابل تأمل آن است که چندی پیش مجمع ایثارگران به دبیرکلی جواد امام بیانیه‌ای منتشر کرد که در آن به تمام ارکان نظام از جمله ولایت فقیه حمله می‌شد؛ بیانیه‌ای که رسما موضعی اپوزیسیونی قلمداد می‌شد زیرا اصل انتخابات و نهادهای رسمی کشور زیر سوال برده می‌شد. حالا جالب است که جواد امام که باید او را در زمره اپوزیسیون‌های داخلی گنجاند، سخن از بازگشت اعتماد عمومی می‌زند.

در واقع سخنان آشفته جواد امام بازنمای تصویر کلی آشفتگی نظرات رادیکال‌های اصلاح‌طلب است؛ آنها به نوعی می‌خواهند هم از کانون‌های قدرت دور نشوند و هم در عین حال حمایت کسانی را داشته باشند که با نظام مشکل دارند. در این میان شخص خاتمی می‌داند که دیگر مانند سابق پایگاه و جایگاه ویژه در میان اصلاح‌طلبان ندارد به همین دلیل با همراهی حزب اتحاد ملت و افرادی مانند جواد امام سعی می‌کند، بازی دوگانه‌ای را در پیش بگیرد؛ یک پا در میان اصلاح‌طلبان و یک پا در اپوزیسیون.

با این اوصاف رادیکال‌ها به ویژه هرچه به انتخابات مجلس نزدیک می‌شویم بیشتر دچار فرافکنی می‌شوند. آنها می‌خواهند با سیاه‌نمایی مطلق چنین نشان دهند که هر چه مشکل در کشور وجود دارد، نه فقط بر گردن اصولگرایان بلکه بر گردن نظام است تا در این بین خود را منجی وضع کنونی نشان دهند؛ وگرنه طرح ادعای از بین‌رفتن اعتماد عمومی دستِ‌کم از سوی اصلاح‌طلبان قدری عجیب به نظر می‌رسد زیرا اگر احیانا بخش‌هایی از جامعه اعتمادشان را از دست داده‌اند، نتیجه عملکرد ناکارآمد دولت مورد حمایت اصلاح‌طلبان بوده است و البته عملکرد ضعیف فراکسیون امید در مجلس دهم که آن هم مورد حمایت شخص خاتمی قرار داشته است. به بیان دیگر خاتمی و اصلاح‌طلبان در جایگاهی نیستند که اولا بخواهند از اعتماد عمومی سخن بگویند و ثانیا شرط بگذارند زیرا عامل وضع موجود خود آنها هستند.

در پایان گفتنی است که همه اصلاح‌طلبان مانند رادیکال‌های جبهه اصلاحات فکر نمی‌کنند و باید میان میانه‌روها و رادیکال‌ها قائل به تفکیک شد زیرا در ماه‌های اخیر شاهد بوده‌ایم که تعداد زیادی از اصلاح‌طلبان بدون قید و شرطی چه به صورت فردی و چه به صورت حزبی آماده شرکت در انتخابات می‌شوند زیرا آنها می‌خواهند بدون حاشیه در چارچوب‌های رسمی و قانونی سیاست‌ورزی را ادامه دهند.