خوانشی از روشنفکری در عصر احیاگری اسلامی؛
سعید آجرلو: اندیشه شریعتی قابلیت ارائه و مصرف در زمانه حاضر را دارد
«نوشریعتی»، روشنفکری ملی و شیعی برای بازگشت به «بازگشت به خویشتن» است. ساختن مبانی فکری برای حرکت به سمت «توسعه ملی» و «پیشرفت بومی.»
سعید آجرلو، مدیر مسئول روزنامه صبح نو در مقالهای با عنوان "نوشریعتی؛ بازگشت به «بازگشت به خویشتن»"، نوشته: گمان میکنم با بازخوانی و تفسیر جدید، بخشهای زیادی از اندیشه علی شریعتی همچنان قابلیت ارائه و مصرف در زمانه حاضر داشته باشد. در طول سالهای گذشته، اندیشه او مورد توجه جریانهای مختلف قرار گرفته است و از همین رو ما با چند شریعتی روبهرو هستیم؛ شریعتی چپ التقاطی، شریعتی چپ اسلامی، شریعتی روشنفکران دینی و نهضت آزادی، شریعتی اصلاحطلبان.
«نوشریعتی» در زمانه حاضر بر هویت دینی و فرهنگی مسلمانان تأکید و «هویتخواهی» انسان مسلمان معاصر را به گذشته غنی اسلامی گره میزند. در مقابل ایده «توسعه غربی» دکتر سریعالقلم و «سنتگرایی» محافظهکارانه دکتر نصر، ایده بازگشت به خویشتن روشنفکران مسلمان، قابل اتکاء و مفید است که نه به «بنیادگرایی» و «سلفیسم» میانجامد و نه در دامن «نئولیبرالیسم» میغلطد.
شریعتی فرزند زمانه خویش بود. روشنفکر زمانه و عصر احیاگری اسلامی که دل به انبان معارف شیعه سپرده بود و گرچه «سارتر» خوانده بود، «اگزیستانسیالیسم» را درک کرده بود و با «سوسیالیسم» مأنوس شده بود؛ اما علاج را در بازگشت به خویشتن و مکتب امام- امت میدانست. از دل غرب رفتن او «شیفتگی» به غرب زاده نشد که هیچ، بلکه سخنان ساحرانه او به ابزاری در نقد غرب تبدیل شد.
«نوشریعتی»، روشنفکری ملی و شیعی برای بازگشت به «بازگشت به خویشتن» است. ساختن مبانی فکری برای حرکت به سمت «توسعه ملی» و «پیشرفت بومی.»
دیدگاه تان را بنویسید