تأیید مدل «تحریم-آشوب» دربرابر ایران

تنها یک روز پس از انتشار این موضع‌گیری «رابرت مالی»، نماینده ویژه امریکا در امور ایران مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی قصد ساخت سلاح هسته‌ای ندارد، «جیک سالیوان»، مشاور امنیت ملی کاخ سفید از تصمیم واشنگتن برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه کشورمان خبر داد. «سالیوان» که در یک نشست خبری حضور یافته بود این تصمیم را در پاسخ به پرسشی که درباره وقوع اعتراضات در ایران مطرح شد، اعلام کرد و یادآور شد که ایالات متحده از ناآرامی‌ها در ایران حمایت می‌کند. او با این ادعا که دولت امریکا نه فقط در حرف که در عمل نیز کنار ملت ایران می‌‌ایستد، افزود: «ما تاکنون چندین تحریم علیه نهادهای ایرانی به خاطر این اقدامات آنها صادر کرده‌ایم و همچنان به دنبال اهدافی برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران خواهیم بود.»

مشاور امنیت ملی کاخ سفید پیش از این نیز در گفت‌وگو با شبکه خبری «سی‌بی‌اس» امریکا مدعی شده بود که پیگیری ماجرای بی‌پایان مذاکرات هسته‌ای ایران در تضاد با اعلام همبستگی واشنگتن با معترضان ایرانی نیست و اینکه ایالات متحده می‌تواند هم به مذاکرات هسته‌ای با تهران ادامه دهد و هم به طور همزمان «سرکوب اعتراضات زنان» در ایران را محکوم کند. او در حالی که در تلاشی بی‌فایده می‌‌کوشید نشان دهد تلاش‌های به ظاهر دیپلماتیک دولت امریکا برای دستیابی به توافق وین مغایرتی با اقدامات مداخله‌جویانه در ایران ندارد، رسماً اعلام کرد که امریکا هر دو سیاست را دنبال می‌‌کند؛ حال آنکه در واقعیت همان «سیاست تحریمی» ترامپ با «نمایش مذاکره» بایدن در جریان است.

تزویر امریکایی

این اظهارات مقام ارشد امنیت ملی ایالات متحده بخوبی از تزویر فاحش در رویکرد دولتمردان امریکایی در قبال جمهوری اسلامی پرده برمی‌‌دارد. مثال روشن این تناقض از یک سو در اهداف اعلامی امریکا مبنی بر مقابله با سلاح هسته‌ای ذیل هدف ادعایی دفاع از امنیت در منطقه و جهان دیده می‌‌شود و از سوی دیگر در پرشمار کردن فهرست تحریم‌هایی رخ می‌‌نماید که طراحان آن چشم خود را بر تبعات انسانی آن بسته و حالا از همان ابزار به مثابه ابزاری برای حمایت از یک رویداد داخلی در جمهوری اسلامی و به بهانه حمایت از آشوبگران استفاده می‌کنند.

راهبرد ناامن‌سازی

غیرمتعارف‌ترین موضع‌گیری مقام‌های امریکایی در حمایت صریح از بروز ناآرامی‌هایی است که در پی وقوع یک مسأله داخلی در ایران رخ داده است. این مسأله که نقش‌آفرینی و همسویی جریان‌های اپوزیسیون، گروهک تروریستی منافقین، محافل اطلاعاتی و امنیتی غربی و صهیونیستی در آن پوشیده نیست، با هدف گستراندن آشوب‌ها در ایران، تهدید امنیتی در جمهوری اسلامی را نشانه رفته است. این در حالی است که مقام‌های امریکا که همواره در مواضع ادعایی خود حل موضوع پرونده هسته‌ای ایران را در امتداد سیاست ایجاد امنیت در منطقه خاورمیانه دنبال می‌‌کرده‌اند، در عمل راه جریان‌هایی را می‌‌پیمایند که در مهم‌ترین دستور کار، امنیت جمهوری اسلامی را هدف قرار داده است.

به این ترتیب هدف دستور کار امریکایی در روزهای اخیر به سیاق سال‌های گذشته پس از انقلاب اسلامی و در ضدیت با امنیت آن فاش شده است. آنها امنیت ملی را هدف گرفته‌اند و مسیر اقدام‌شان مخدوش ساختن اعتماد عمومی است و راهبرد دوربرد خود را تبدیل ایران به کانون بحران و ناامن کردن آن و به تعبیر دیگر «سوریه‌سازی» تعیین کرده‌اند. امری که ذیل نقش اثرگذار جمهوری اسلامی در مواجهه با رویدادهای بحران‌ساز منطقه همچون تروریسم می‌‌تواند به کل منطقه تسری یابد و چتر ناامنی را بر خاورمیانه پرآشوب بگستراند. بی‌تردید چنین چشم‌اندازی از نگاه استراتژیست‌های امریکایی دور نمانده است. از این رو به وضوح پرونده‌سازی علیه روند فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای جمهوری اسلامی تنها یک دلیل واضح دارد و آن زمینگیر کردن ایران برای محقق کردن زیاده‌خواهی‌های واشنگتن در منطقه است. هدفی که نظام تحریم‌های سختگیرانه امریکایی در سال‌ها و ماه‌های اخیر به واسطه رویکرد مقاومت فعال جمهوری اسلامی در مرحله اجرا برای محقق کردن آن با ناکامی روبه‌رو شده است و شاید همین نتیجه سبب شده مسئولان کاخ سفید به سیاه‌نمایی و ایجاد اعتراض در خیابان‌ها و تشویش  اذهان عمومی روی بیاورند و از این طریق به دنبال کوتاه و آسان کردن راه امتیازگیری از دولت جمهوری اسلامی در زمینه مذاکرات هسته‌ای باشند.  

نقض حقوق ملت با تحریم

وجه دیگر تناقض فاحش امریکایی در حمایت از مردم ایران در بهره‌گیری تمام‌قد از سلاح تحریم نمایان می‌‌شود. جایی که مقام‌های امریکا کوشیده‌اند با تحریم‌های یکجانبه مقدمات نقض تمامی حقوق بشری مردم ایران از جمله حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و توسعه را فراهم کنند. اقدامات قهری یکجانبه‌ای که عملاً مصداق واضح جنایت علیه بشریت است و تاریخ نشان داده که هیچ استثنای بشردوستانه‌ای را نیز قائل نشده است.

از همین رو بود که پیش از همه شاید این مردم ایران باشند که از ادعاهای مقام‌های امریکایی متحیر شوند و با خود این پرسش را مطرح کنند که به راستی اگر مسئولان امریکایی این اندازه دغدغه حمایت از مردم ایران را دارند چرا به تعهدات بین‌المللی خود در قالب یک توافق پشت پا زدند و تماماً در مسیر تکمیل ساختمان تحریم گام برداشتند. از این منظر می‌توان مواضع اخیر دولتمردان واشنگتن از جمله مشاور امنیت ملی در حمایت از مردم ایران را بزرگ‌ترین تناقض و تزویر در مواضع ایالات متحده به حساب آورد. آنها در حالی مواضع به ظاهر بشردوستانه در حمایت از حقوق ملت ایران اتخاذ می‌‌کنند که در سال‌های اخیر از هیچ اقدامی در ایجاد فشار و تحریم علیه همان مردم دریغ نورزیده‌اند.

به همین دلیل به نظر می‌‌رسد مقام‌های امریکایی که اینک در تعیین تکلیف مذاکرات رفع تحریم‌ها در وین از خود تعلل نشان می‌‌دهند، نه تنها کوچک‌ترین علاقه‌ای ندارند که ذیل رویکرد دیپلماسی گره‌ای از مشکلات کشور ایران باز کنند! که می‌‌کوشند از بروز کمترین فرصت برای تشدید سیاست خصومت و دشمنی برای تحقق خواسته‌های ناحق خود نهایت بهره‌برداری را کنند و دراین میان از تبدیل ملت ایران به حربه‌ای برای گام برداشتن در این مسیر نامشروع هیچ ابایی ندارند.

منبع: روزنامه ایران