«فردا» گزارش میدهد
همصدایی اصلاحطلبان برای ایجاد تغییر در سیاست خارجی!
دو روزنامه اصلاحطلب «شرق» و «اعتماد» امروز در اقدامی هماهنگ یا شاید هم اتفاقی از لزوما بازنگری و تغییر ریلگذاری در سیاست خارجی نوشتهاند.
گروه سیاست سایت فردا - دولتی که معیشت مردم و اقتصاد کشور را به مذاکره و تحریم گره زد و با همین نگاه بلایی سر معاش و سفره مردم آورد که به این سادگیها قابل جبران نیست؛ رفته اما حامیانش به خصوص در رسانهها همچنان به نگاه جریان رقیب در عرصه سیاست خارجی ایراد میگیرند!
اینکه با چه رویی چنان میکنند و همچنان دم از رویکردی میزنند که در هشت سال گذشته نتیجه آن را دیدیم، معلوم نیست اما اصرار دارند که باید ریلگذاریها را در عرصه سیاست خارجی تغییر داد و در آن بازنگری کرد!
مثلا روزنامه «اعتماد» به نقل از مصطفی اعلایی دیپلمات پیشین نوشته است: «این است که سیاست خارجی ایران باید قدرتمحور باشد. اگر بخواهیم با انزوای تحمیلی از سوی امریکا مقابله کنیم، باید به سمت سیاست خارجی قدرتمحور برویم. اشتباهی که در سیاست ما رخ داده، این است که در تعریف این قدرت اشتباه کردهایم و فرضهای اشتباه باعث شده است که تصمیمهای اشتباه بگیریم. قدرت و اقتدار، چندوجهی و مرکب است. کسی نمیتواند بگوید صرف اینکه من بازدارندگی نظامی دارم و در حوزه دفاعی و نظامی قوی هستیم، با بنای سیاست خارجی بر این اساس و پایه، منافع ملیام تامین میشود. اگر چنین فرضی صحیح بود، امروز کره شمالی سیاست خارجی بسیار قدرتمندتری از همسایگانش داشت و اگر صرف قدرت نظامی به معنای توانمندی در حفظ منافع ملی بود، پیونگیانگ باید میتوانست از منافع ملی خودش در مقابل دولتهای خارجی دفاع کند. قدرت مرکب و چندوجهی است. هیچ کشوری نمیتواند صرفا به عنوان اقتدار روی قدرت نظامیاش مانور دهد. باید در کنار قدرت نظامی، قدرت اقتصادی داشته باشیم، باید اشتراک منافع اقتصادی با کشورهای دیگر تعریف کنیم. باید قدرت ائتلاف سیاسی داشته باشیم. قدرتی که نتواند در حوزه بینالملل ائتلاف ایجاد کند، جناحسازی و یار جمع کند، نمیتواند سیاست خارجی خود را پیش ببرد. به لحاظ فرهنگی باید مقتدرتر شویم.»
روزنامه «شرق» نیز به نقل از نصرتالله تاجیک، دیپلمات پیشین نوشته است: «مهم نه تغییر اصول بلکه نیاز به بازنگری در رویکرد سیاست خارجی ما در چگونگی رویارویی با این رژیم و اقداماتش است، به گونهای که هم مؤثر باشد و هم اجماعساز که تمام بار روی دوش ما نباشد، هم اینکه کمترین آسیب را به ما وارد کند. الان برعکس است. اقدامات ما نهتنها اجماعساز نیست؛ بلکه سبب تنهایی ما شده است و آسیبپذیری ما را افزون کرده است. حتی باید در قبال این رویکرد به کشورهای همسایه امتیاز هم بدهیم. رویکرد کنونی ما به این رژیم باعث شده است به دلیل قدرت مالی، سیاسی و لابیگری که این رژیم دارد، ما بهعنوان خطر امنیتی جهان تلقی شویم. قدرت سیاسی و اجتماعی و اقتصادی یهودیان در دنیا، مخصوصا در آمریکا، در غرب، در کشورهای تأثیرگذار غربی و مخصوصا قدرت برپایی تشکیلات سیاسی، سازماندهی و لابیگری و تأثیرگذاری بر افکار عمومی از سوی صهیونیستها بر کسی پوشیده نیست. شاید ما با دنیا در زمینه مسائل هستهایمان راحتتر کنار بیاییم تا مسئله نحوه نگرش ما به رژیم صهیونیستی.»
روزنامههای اصلاحطلب و سیاسیون این جریان درحالی این مواضع را گرفته و حرفها را میزنند که پیشتر از رئیس جمهور گرفته تا وزیر خارجه و ... با همین نگاه عمل کرده و راه هم به جایی نبردند. در این شرایط کاش اصلاحطلبان قدری تامل کرده و منتظر نتیجه پیگیری اهداف سیاست خارجی با نگاه دولت و جریان مستقر میماندند.
دیدگاه تان را بنویسید