نواصولگرایی، تغییر به سود مردم/اگر اصولگرایان آرمان‏های انقلاب را با زبان ساده مطرح کنند پیروزند/نواصول‌گرایی می‌تواند اصولگرا‌ها را از این وضع نجات دهد/چرا وحدت تنها عامل پیروزی نیست؟

کد خبر: 845178

نسخه نواصولگرایی می تواند زمینه خروج اصولگرایان از شرایط فعلی را مهیا کند. آن ها می بایست با ایجاد فضایی بازتر درصدد جذب حداکثری بر اساس متر و معیار اسلام و بر پایه اصول راهبردی متناسب با مشی امام و رهبری باشند.

نواصولگرایی، تغییر به سود مردم/اگر اصولگرایان آرمان‏های انقلاب را با زبان ساده مطرح کنند پیروزند/نواصول‌گرایی می‌تواند اصولگرا‌ها را از این وضع نجات دهد/چرا وحدت تنها عامل پیروزی نیست؟

پایگاه خبری تحلیلی فردا؛ دکتر یعقوب توکلی: سیاست‏مدارانِ خبره اصلی‏ترین توجه خود را به طرح‌‏ریزی مختصات زمین بازی معطوف می‏‌کنند و این همان چیزی است که اصولگرایان باید به آن توجه ویژه ای داشته باشند. سیاستمداران در جریان های سیاسی مختلف اساسا می‌‏کوشند زمین بازی را به گونه‏‌ای شکل دهند که شیب زمین به سوی آنها قرار گیرد و بازی‏ نکرده، پیروزیشان را تا حد زیادی تضمین کند.

اگر اصولگرایان آرمان‏های انقلاب را با زبان ساده مطرح کنند پیروزند

دوقطبی سازش- مقاومت، دوقطبی‏‌ای بود که در انتخابات 92 ایجاد شد و دو قطبی جنگ و صلح نیز در سال 96 پایه ریزی شد. دوقطبی اشرافیت‏‌گرایی و مردم ‏گرایی، خدمت و قدرت، عدالت‏خواهی و نابرابری‏ طلبی، پاکدستی و آقازاده ‏پروری و دوقطبی ‏های بسیاری از این دست همان چیزهایی هستند که زمین بازی را شکل می ‏دهند.

دوقطبی‏ ها باید واقعی و مطابق ادراک فطری و بی ‏طرفانه‏ مردم باشد و الّا از آن تلقی تخریب می‏شود و با ایجاد فضای مظلوم ‏نمایی برای طرف مقابل، اثرگذاری معکوس پیدا می‏کند. علاوه بر این هر چقدر دوقطبی‏ ها فطری ‏تر طراحی شود، اثرگذارتر و تعیین‏ کننده ‏تر خواهند بود، منتها دوقطبی هایی که از دل فریب افکارعمومی خارج شود قطع به یقین در درازمدت با شکست آن جریان سیاسی مواجه خواهد شد.

واقعیت این است که اگر اصولگرایان آرمان‏های انقلاب را با زبان ساده و مردمی بیان کنند، مورد اقبال قرار خواهد گرفت. هر جا این اقبال وجود نداشته، نتوانسته اند پیام رسان خوبی برای آرمان‏های انقلاب باشند. راه این پیام رسانی هم عدول از آرمان‏ها و عرفی کردن آن نیست؛ طرح ناب‏ترین حرف‏ها با زبانی ساده، خاکی، صادقانه و مردمی است. با مردم باید خودمانی سخن گفت.

یعقوب توکلی

گفتمانِ امیدبخش:

بعد از زمینِ بازی، مهمترین عنصر در ترغیب افکار عمومی به سوی جریان های سیاسی، گفتمان است. اینکه واقعاً طرفین چقدر حرف برای گفتن دارند و چقدر لیست‏ها مأموریت‏ محور بسته شده‏ اند، توجه زیادی را به خود جلب می‏کند. مردم نگاه می‏ کنند چه کسی حرف نو برای گفتن دارد و چه کسی می ‏تواند آنها را بیش از دیگران به رقم خوردن آینده‏ای مطلوب ‏تر امیدوار سازد. کلیدواژه ‏ها، جملات بنیادین و حتی نمادهایی که در انتخابات طراحی می ‏شود، باید منتقل‏ کننده‌ی همین گفتمان و ایجاد کننده‌‏ی همین امید باشند. طرح "کلید" در انتخابات 92 را از این حیث می ‏توان طرحی هوشمندانه و اثرگذار تلقی کرد. در مقابلِ لیستِ مأموریت‏ محور، لیست‏های با مدلِ شرکت سهامی قرار دارد. این لیست‏ها بیشتر رسیدن به قدرت را طلب می‏کنند و بانیان‌شان بیش از آنکه دغدغه‏‌ی مردم یا دغدغه‏‌ی حرفی که برای مردم دارند را داشته باشند، دغدغه‏‌ی پیروزی در انتخابات و افزایش سهم گروه خود در لیست نهایی را دارند. مردم به کسانی که از آنها صرفاً بوی قدرت‏ طلبی استشمام کنند نه مأموریت‏ محوری، اقبال نشان نمی‏دهند.

واقعی بودن و تصنعی نبودن:

در کنش گری سیاسی خصوصا در کارزار انتخابات هر کاندیدایی شعار اقتصاد و معیشت و... می‏دهد. صرفِ شعار مهم نیست؛ مهم آن است که آنچه گفته می‏شود باید از دل برآید تا بر دل بنشیند. فرد یا جریانِ مطرح ‏کننده‌‏ی شعار باید به گونه‏‌ای باشد که تبلور عینی شعار قلمداد شود. مردم اداهای تصنعی را می‏فهمند و فریب نمی‏خورند. درست از همین روست که سیاسی‏‌کارانی که از مردم فاصله می‏‌گیرند و تنها می‏کوشند با طرح شعارهای عوام ‏فریبانه به قدرت دست یابند، در موارد بسیاری ناکام می‏‌مانند.

هر جریانی در بطن جامعه بدنه ‏ای اثرگذار دارد که به میدان آوردن او و فعال کردنِ ظرفیتش موجب شکل‌‏گیری فضا و موج انتخاباتی به نفع او می‏شود. در نتیجه‌‏ی تعریف درست زمینِ بازی، برخورداری از گفتمانِ امیدبخش، واقعی بودن و فعال کردن بدنه‏ی اثرگذار، توده‏ها تهییج می‏‌شوند و اقبال نشان می‏‌دهند. هر کس در گام‏‌های پیش‏‌گفته درست عمل کند، اولاً بدنه اجتماعی خود را فعال می‏کند و به نفع خود پای صندوق‏‌های رأی می‌‏آورد و ثانیاً بخش قابل توجهی از آراء خاکستری را نمایندگی می‏کند.

سیاست‏های انتخاباتی:

بحث‏‌هایی نظیر تکثّر لیست‏ها و مانند آن در اولویت های نهایی است. آنچه تعیین‏‌کننده‏ی واقعی است، همان گام‏های پیش گفته است نه تکثر و وحدت و... . اینها هدف نیست؛ وسیله است برای نیل به آن گفتمان و هدف اصلی انتخاباتی. البته وحدت اثرهایی دارد اما به عنوان یک عامل دستِ چندم! درست از همین روست که در انتخابات 84 با وجود تکثّری جدی، اصولگرایان پیروز می‏شوند.

پیش به سوی نواصول‌گرایی

نسخه نواصولگرایی می تواند زمینه خروج اصولگرایان از شرایط فعلی را مهیا کند. آن ها می بایست با ایجاد فضایی بازتر درصدد جذب حداکثری بر اساس متر و معیار اسلام و بر پایه اصول راهبردی متناسب با مشی امام و رهبری باشند. نواصولگرایی خانه تکانی اساسی در اردوگاه اصولگرایی ست که بستر را برای حرکت این جریان سیاسی به سوی جلب اعتماد بیش از پیش مردم در راستای خدمت رسانی و توفیق در کارزارهای انتخاباتی غراهم خواهد کرد.

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندیها

تازه های سایت