تسنیم: روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» در گزارشی به علت دخالت نظامی آمریکا علیه داعش در عراق و موضع دولت واشنگتن در برابر تروریست های سوریه پرداخت. بر این اساس، «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا ماه ها تلاش کرد تا مردم این کشور و کنگره آمریکا را متقاعد کند که مداخله نظامی در سوریه یک ضرورت است اما این مداخله نظامی به روشی انجام شد که خیلی ها را متعجب کرد؛ آمریکا در حال حاضر، در حال مداخله علیه «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه و یا نظام سوریه نیست بلکه به جای آن، به یکی از بزرگ ترین دشمنان سوریه یعنی گروه تروریستی داعش، حمله کرده است و این مداخله نظامی در سوریه صورت نگرفته بلکه در همسایگی سوریه یعنی عراق در حال اجراست. درخواست های اوباما برای مداخله نظامی در سوریه با شکست روبرو شدند اما در حال حاضر بمب های آمریکا در عراق می افتند. چرا؟ واشنگتن پست در ادامه به بررسی پنج فاکتور بزرگ درباره چرایی مداخله نظامی آمریکا در عراق پرداخته است که در ادامه ارائه می گردد؛ *فاکتور اول: سال گذشته و زمانی که اوباما اصرار به اقدام نظامی علیه سوریه داشت، سایر کشورها آمریکا را مجبور به عقب نشینی کردند؛ «ولادمیر پوتین» رئیس جمهور
روسیه که از متحدان کلیدی اسد است نیز به انتشار مقاله ای انتقاد آمیز از مداخله نظامی در سوریه در روزنامه «نیویورک تایمز» پرداخت؛ ایران نیز یکی دیگر از متحدان سوریه بود که منجر به عقب نشینی آمریکا برای حمله نظامی به سوریه شد. حتی در میان کشورهای اروپایی نیز که از شورشیان سوری حمایت می کردند، حمایت از مداخله نظامی آمریکا در سوریه قوی نبود؛ «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس بعد از آنکه از پارلمان این کشور خواست تا از مداخله در سوریه حمایت کنند، با یک شکست سیاسی روبرو شد. فرانسه نیز که احتمالا یکی از خشونت طلب ترین کشورهای اروپایی است، از رهبری مداخله نظامی در سوریه ممانعت کرد. بر اساس این گزارش، یکی از فاکتورهای کلیدی برای عدم حمله به سوریه این بود که نظرسنجی های آمریکا و کشورهای اروپایی نشان می داد که عموم از مداخله نظامی در سوریه حمایت نمی کنند. *فاکتور دوم داعش متحدان کمی دارد و قدرت های بزرگ بین المللی مانند روسیه از این گروه تروریستی حمایت نمی کند و قدرت های منطقه ای مهم مانند ایران نیز مخالف داعش هستند؛ در حال حاضر حتی القاعده نیز مخالف داعش است و این در حالیست که داعش از القاعده شکل گرفت. در حالیکه
اینطور تصور می شود که داعش از طریق گروه های مستقر در عربستان سعودی و قطر تامین مالی می شود، اما هیچ کس شکایتی ندارد که آمریکا به کشتار داعش بپردازد؛ انگلیس و فرانسه نیز با احتیاط نشان داده اند که ممکن است به اقدام نظامی آمریکا علیه داعش در عراق ملحق شوند. با این حال، داعش منزوی می تواند تهدیدی برای آمریکا به حساب بیاید و حداقل این است که این گروه تروریستی جایگزین القاعده و چهره ای بین المللی از افراط گرایی شده است؛ در حال حاضر داعش در استانبول حضور دارد و پرچم های آن در لندن وجود دارد. واشنگتن پست نوشت که ممکن است که تهدید عملی داعش در شرایط فعلی محدود باشد اما در آینده می تواند رشد کند؛ سوئد نیز اخیرا اعلام کرده است که هشداری دریافت کرده است مبنی بر اینکه جنگجویان افراط گرایی که در حال بازگشت از جنگ داخلی سوریه هستند، در حال برنامه ریزی برای انجام یک حمله تروریستی در این کشورند. فاکتور سوم: واشنگتن پست نوشت: مشکل این بود که همزمان با طولانی شدن جنگ، کمتر و کمتر مشخص می شد که چه کسی از چنین مداخله ای سود می برد؛ سوالی که مطرح می شد این بود که آیا گروه های افراط گرا مانند داعش جای خالی در سوریه را پر می
کردند یا نه؛ این سوال به نگرانی مخالفان مداخله نظامی در سوریه و هم سران خارجی مانند پوتین تبدیل شد. «آری راتنر» عضو پروژه امنیت ملی «ترومن» و مشاور سابق دولت اوباما در امور خاورمیانه آوریل سال گذشته میلادی در این باره اعلام کرد که از دیدگاه آمریکا، برخی از مخالفان افراط گرا در سوریه بسیار ترسناک هستند و این امر ما را با انواع مشکلات روبرو می کند؛ راتنر گفت وضعیت فعلی حاکم در لیبی بعد از سقوط معمر قذافی و تسلط گروه های خشن افراط گرا در این کشور، هشداری است درباره عواقب مداخله نظامی آمریکا در سوریه. فاکتور چهارم: تاکنون مداخله نظامی آمریکا در عراق محدود و اهداف آمریکا از این مداخله نیز محدود بوده است؛ بمب های لیزری پانصد پوندی به مواضع داعش در عراق هدف گیری شده اند به ویژه این هدف گیری ها به سمت توپخانه ای بوده است که داعش از آن برای حمله به نظامیان کرد در اربیل استفاده می کرد. واشنگتن پست نوشت که شرایط فعلی در عراق به معنای آن ست که مداخله نظامی محدود می تواند یک تاثیر بزرگ داشته باشد و درحالیکه داعش خودرا جنگجویان تاکتیکی باهوش نشان داده اند اما ابزار محدودی در مقابله با تهاجم هوایی دارند. فاکتور پنجم:
واشنگتن پست در پایان گزارش خود نوشت که اوباما در دفاع از تصمیم خود برای حمله نظامی به عراق گفت که آمریکا وظیفه دارد تا از پرسنل نظامی خود در اربیل عراق حفاظت کند؛ اما آنچه ارزش فکر کردن دارد این است که در وهله اول باید بدانیم که علت حضور این نظامیان آمریکایی در اربیل چیست؟ اربیل یک پایتخت منطقه ای برای کردهای عراق محسوب می شود؛ این کردها خود را متحدان کلیدی آمریکا در عراق می دانند و بنابراین، حضور این کردها برای اجرای هر طرحی که هدف از آن بازگردان عراق به حالت یک دولت کارآمد باشد، حیاتی است. واشنگتن پست در پایان گزارش خود به میراث آمریکا در منطقه اشاره کرده و نوشته است که بسیاری از مشکلات فعلی عراق نتیجه مستقیم و غیرمستقیم ناشی از تهاجم سال 2003 میلادی آمریکا به این کشور هستند و در حالیکه دولت اوباما و عموم مردم از ایده مداخله نظامی گسترده تر آمریکا در عراق بیزار هستند، اما این حس وجود دارد که آمریکا این شرایط نابسامان در عراق را ایجاد کرده و خودش هم مجبور است آن را درست کند.
دیدگاه تان را بنویسید