سوریه چگونه به قرون وسطی بازگشت؟ / آماری تاسف‌بار از کشوری جنگ‌زده
بر اساس آخرین مطالعات و تحقیقات مرکز سوری تحقیقات سیاست گذاری وابسته به سازمان ملل، آوارگان سوری، با سرعتی غیر قابل باور در حال افزایش هستند. اگر این فرایند هم چنان ادامه پیدا کند، تا انتهای سال 2013, آوارگان سوری بزرگ‌ترین جمعیت آوارگان جهان در دوره معاصر را تشکیل می‌دهند. سوری‌ها در اقصی نقاط جهان پراکنده شده‌اند؛ در چادرهایی که نمی‌تواند از آنان در برابر سرمای زمستان و گرمای تابستان محافظت کند.
سرويس سياسي «فردا» ؛ پايگاه خبري المانيتور گزارشي از فجايع سوريه منتشر كرد. اين گزارش كه از سوي مرکز سوری تحقیقات سیاست گذاری -وابسته به سازمان ملل- منتشر شده است، حاوي جزئياتي از فجايع و كشتاري است كه در حدود 1000 روز از بحران سوریه اتفاق افتاده است. 
اين پايگاه خبري در اين زمينه مي‌نويسد: مخالفان سوری هزارمین روز آغاز جنبششان را با نشان دادن تصاویر و ویدئوهای تظاهرات روزهای اولیه انقلاب، جشن می‌گیرند. اما واقعیت، بر روی زمین، چیز دیگری است. تصویری سرشار از تاریکی و خون که شاید تا سال‌های سال اثرات آن از بین نرود. 1000 روز از آغاز درگیری‌ها در سوریه می‌گذرد. در این مدت، گروه های معارض کوشیده‌اند تا سرزمین‌هایی که از حاکمیت دولت خارج شده است را میان خود تقسیم کنند. هر گروهی قلمرو خود را دارد. جنگي كه شامل مليت‌هاي مختلف مي‌شود و اين افراد از كشورهاي مختلف در حال پرسه زدن در خیابان‌های سوریه، رویای فتح بهشت از طریق دروازه های سوریه را در ذهن می‌پرورانند. كودكان نيز درگير اين جنگ خانمانسوز شده‌اند و از آنها براي جنگ
با ارتش بهره‌برداري مي‌شود. در حمص کودکی از سرما می‌میرد. زمین‌های کشاورزی، به نفت آلوده شده‌اند. مردم این دیار که روزگاری بزرگ‌ترین تولید کننده گندم در کشورشان بودند، اکنون به دنبال قرصی نان هستند. حمص از سرما می‌لرزد. فرزندان این سرزمین با تمدن 7000 هزار ساله آن، اکنون رو به نابودی هستند. تصاویر فقط تا اندازه ای می‌توانند درد و رنج مردم را در خود منعکس کنند. بر اساس آخرین مطالعات و تحقیقات مرکز سوری تحقیقات سیاست گذاری وابسته به سازمان ملل، آوارگان سوری، با سرعتی غیر قابل باور در حال افزایش هستند. اگر این فرایند هم چنان ادامه پیدا کند، تا انتهای سال 2013, آوارگان سوری بزرگ‌ترین جمعیت آوارگان جهان در دوره معاصر را تشکیل می‌دهند. سوری‌ها در اقصی نقاط جهان پراکنده شده‌اند؛ در چادرهایی که نمی‌تواند از آنان در برابر سرمای زمستان و گرمای تابستان محافظت کند. در این گزارش آمده است که: در نیمه اول سال 2013 میلادی، 8 درصد از جمعیت سوریه کاسته شده و بیش از یک سوم مردم سوریه آواره شده‌اند. 5/1 میلیون نفر از کشور فرار کرده، 3/1 میلیون نفر مهاجرت کرده و حدود 8/4 میلیون نفر در درون کشور آواره شده‌اند. این گزارش که
با عنوان «جنگ در حال گسترش» منتشر شده، نتیجه همکاری برنامه توسعه سازمان ملل (UNDP) و آژانس پناهندگان فلسطینی (UNRWA) است. این گزارش می‌کوشد با ارائه آمار و ارقام، تصویری از وضعیت فعلی سوریه ارائه دهد. بر اساس این گزارش، اکنون نیمی از جمعیت سوریه زیر خط فقر زندگی می‌کنند (نزدیک به 8 میلیون نفر از آنان، از ابتدای بحران سوریه به زیر خط فقر رفته‌اند). 4/4 میلیون نفر در فقر مطلق قرار دارند. نرخ بیکاری 43 درصد است. 3/2 میلیون نفر شغل خود را از دست داده‌اند. این آمار یعنی اکنون زندگی 10 میلیون نفر در سوریه در خطر است. وحشتناک‌ترین جنبه بحران سوریه، تعداد کشته شدگان است. مرگ و میر ناشی از درگیری نظامی در نیمه اول سال 2013, 67 درصد رشد کرده است. از ابتدای بحران سوریه تا کنون، نزدیک به 100 هزار نفر کشته شده‌اند. نزدیک به 400 هزار نفر در طی جنگ، معلول یا مجروح شده‌اند. بنابراین نزدیک به 2 درصد جمعیت سوریه، یا کشته شده و یا مجروح و معلول گشته‌اند. وضعیت آموزش و پرورش، فاجعه خاموش بحران سوریه است. 49 درصد دانش آموزان سوری ترک تحصیل کرده‌اند. 3000 مدرسه در نتیجه درگیری‌ها خراب شده و 683 مدرسه هم به عنوان پناهگاه
آوارگان مورد استفاده قرار گرفته است. بسیاری از معلمان هم آواره شده و مدارس را ترک کرده‌اند. 37 بیمارستان به طور کامل خراب شده و 57 بیمارستان آسیب جدی دیده است.593 مرکز مراقبت‌های اولیه- که منبع اصلی داروهای بیماران است-صدمه دیده و 395 مرکز هم نابود شده است. در جولای 2013, به ازای هر 4000 بیمار تنها یک پزشک موجود بوده، در حالی که در سال 2010, به ازای هر 661 نفر یک پزشک در دسترس بوده است. اما بعد اقتصادی فاجعه سوریه. بر اساس این گزارش، بخش صنعت به علت تعطیل شدن کسب و کارها، ورشکستگی، مهاجرت سرمایه و غارت و تخریب، در آستانه فروپاشی است. بحران سوریه تا کنون نزدیک به 103 میلیارد دلار به اقتصاد این کشور ضربه زده است. چیزی معادل 174 درصد تولید ناخالص داخلی سوریه در سال 2010. آنچه در بالا گفته شد، تنها بخش کوچکی از فاجعه ای است که در سوریه اتفاق می‌افتد. 1000 روزی که سوریه را به قرون وسطی بازگردانده است. اکنون هیچ خانواده ای در سوریه نیست که مجروح یا کشته ای نداشته باشد. این 1000 روز برای مردم سوریه هم چون 1000 سال گذشت. در این 1000 روز سوریه توپ فوتبال قدرت طلبی دیگر کشورها شد. حتی اگر مذاکرات ژنو 2 بتواند
خونریزی ها را در سوریه تمام کند، زخمی که بر پیکر سوریه وارد شده تا سال‌های سال محو نخواهد شد.
اين پايگاه خبري در اين زمينه مي‌نويسد: مخالفان سوری هزارمین روز آغاز جنبششان را با نشان دادن تصاویر و ویدئوهای تظاهرات روزهای اولیه انقلاب، جشن می‌گیرند. اما واقعیت، بر روی زمین، چیز دیگری است. تصویری سرشار از تاریکی و خون که شاید تا سال‌های سال اثرات آن از بین نرود. 1000 روز از آغاز درگیری‌ها در سوریه می‌گذرد. در این مدت، گروه های معارض کوشیده‌اند تا سرزمین‌هایی که از حاکمیت دولت خارج شده است را میان خود تقسیم کنند. هر گروهی قلمرو خود را دارد. جنگي كه شامل مليت‌هاي مختلف مي‌شود و اين افراد از كشورهاي مختلف در حال پرسه زدن در خیابان‌های سوریه، رویای فتح بهشت از طریق دروازه های سوریه را در ذهن می‌پرورانند. كودكان نيز درگير اين جنگ خانمانسوز شده‌اند و از آنها براي جنگ
با ارتش بهره‌برداري مي‌شود. در حمص کودکی از سرما می‌میرد. زمین‌های کشاورزی، به نفت آلوده شده‌اند. مردم این دیار که روزگاری بزرگ‌ترین تولید کننده گندم در کشورشان بودند، اکنون به دنبال قرصی نان هستند. حمص از سرما می‌لرزد. فرزندان این سرزمین با تمدن 7000 هزار ساله آن، اکنون رو به نابودی هستند. تصاویر فقط تا اندازه ای می‌توانند درد و رنج مردم را در خود منعکس کنند. بر اساس آخرین مطالعات و تحقیقات مرکز سوری تحقیقات سیاست گذاری وابسته به سازمان ملل، آوارگان سوری، با سرعتی غیر قابل باور در حال افزایش هستند. اگر این فرایند هم چنان ادامه پیدا کند، تا انتهای سال 2013, آوارگان سوری بزرگ‌ترین جمعیت آوارگان جهان در دوره معاصر را تشکیل می‌دهند. سوری‌ها در اقصی نقاط جهان پراکنده شده‌اند؛ در چادرهایی که نمی‌تواند از آنان در برابر سرمای زمستان و گرمای تابستان محافظت کند. در این گزارش آمده است که: در نیمه اول سال 2013 میلادی، 8 درصد از جمعیت سوریه کاسته شده و بیش از یک سوم مردم سوریه آواره شده‌اند. 5/1 میلیون نفر از کشور فرار کرده، 3/1 میلیون نفر مهاجرت کرده و حدود 8/4 میلیون نفر در درون کشور آواره شده‌اند. این گزارش که
با عنوان «جنگ در حال گسترش» منتشر شده، نتیجه همکاری برنامه توسعه سازمان ملل (UNDP) و آژانس پناهندگان فلسطینی (UNRWA) است. این گزارش می‌کوشد با ارائه آمار و ارقام، تصویری از وضعیت فعلی سوریه ارائه دهد. بر اساس این گزارش، اکنون نیمی از جمعیت سوریه زیر خط فقر زندگی می‌کنند (نزدیک به 8 میلیون نفر از آنان، از ابتدای بحران سوریه به زیر خط فقر رفته‌اند). 4/4 میلیون نفر در فقر مطلق قرار دارند. نرخ بیکاری 43 درصد است. 3/2 میلیون نفر شغل خود را از دست داده‌اند. این آمار یعنی اکنون زندگی 10 میلیون نفر در سوریه در خطر است. وحشتناک‌ترین جنبه بحران سوریه، تعداد کشته شدگان است. مرگ و میر ناشی از درگیری نظامی در نیمه اول سال 2013, 67 درصد رشد کرده است. از ابتدای بحران سوریه تا کنون، نزدیک به 100 هزار نفر کشته شده‌اند. نزدیک به 400 هزار نفر در طی جنگ، معلول یا مجروح شده‌اند. بنابراین نزدیک به 2 درصد جمعیت سوریه، یا کشته شده و یا مجروح و معلول گشته‌اند. وضعیت آموزش و پرورش، فاجعه خاموش بحران سوریه است. 49 درصد دانش آموزان سوری ترک تحصیل کرده‌اند. 3000 مدرسه در نتیجه درگیری‌ها خراب شده و 683 مدرسه هم به عنوان پناهگاه
آوارگان مورد استفاده قرار گرفته است. بسیاری از معلمان هم آواره شده و مدارس را ترک کرده‌اند. 37 بیمارستان به طور کامل خراب شده و 57 بیمارستان آسیب جدی دیده است.593 مرکز مراقبت‌های اولیه- که منبع اصلی داروهای بیماران است-صدمه دیده و 395 مرکز هم نابود شده است. در جولای 2013, به ازای هر 4000 بیمار تنها یک پزشک موجود بوده، در حالی که در سال 2010, به ازای هر 661 نفر یک پزشک در دسترس بوده است. اما بعد اقتصادی فاجعه سوریه. بر اساس این گزارش، بخش صنعت به علت تعطیل شدن کسب و کارها، ورشکستگی، مهاجرت سرمایه و غارت و تخریب، در آستانه فروپاشی است. بحران سوریه تا کنون نزدیک به 103 میلیارد دلار به اقتصاد این کشور ضربه زده است. چیزی معادل 174 درصد تولید ناخالص داخلی سوریه در سال 2010. آنچه در بالا گفته شد، تنها بخش کوچکی از فاجعه ای است که در سوریه اتفاق می‌افتد. 1000 روزی که سوریه را به قرون وسطی بازگردانده است. اکنون هیچ خانواده ای در سوریه نیست که مجروح یا کشته ای نداشته باشد. این 1000 روز برای مردم سوریه هم چون 1000 سال گذشت. در این 1000 روز سوریه توپ فوتبال قدرت طلبی دیگر کشورها شد. حتی اگر مذاکرات ژنو 2 بتواند
خونریزی ها را در سوریه تمام کند، زخمی که بر پیکر سوریه وارد شده تا سال‌های سال محو نخواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید