هدف هجمه‌های اخیر به عارف چیست؟/ تلاش برای کنار گذاشتن دوباره «اصلاح‌طلب معتدل»
انتقادات و هجمه های اخیر به عارف در حالی است که پیش از این نیز از عدم انتخاب عارف در جایگاه معاون اولی و انتخاب یک چهره کارگزارانی و نزدیک به هاشمی رفسنجانی در سمت معاون اولی میشد حدس زد که جریان کارگزاران به این راحتی ها سمتی را به اصلاح طلبان تحویل نخواهد داد و عارف راهی سخت برای رسیدن به کرسی ریاست مجلس در پیش رو خواهد داشت.
به گزارش سرویس سیاسی «فردا»: پس از گذشت چند ماه از انتخابات ریاست جمهوری و استقرار دولت یازدهم، این روزها همه نگاهها به انتخابات مجلس شورای اسلامی معطوف شده و در این میان به لحاظ فعالیت های گسترده جناح اصلاح طلب در مقابل اصولگرایان، استراتژی این طیف برای انتخابات بعدی مجلس بیشتر در کانون توجهات قرار گرفته است. اما در میان تمام خبرهای انتخاباتی جریان اصلاحات آنچه که بیشتر نمود می یابد اظهارنظرهای برخی چهره های سیاسی نزدیک به دولت و جریان هاشمی رفسنجانی در حمایت از حجت الاسلام والمسلمین ناطق نوری به عنوان سرلیست این طیف در انتخابات آینده مجلس است، موضوعی که شاید سبب شود سرنوشت اصلاح طلبان و جریان سیاسی راست سنتی بار دیگر به یکدیگر گره بخورد. اظهارات چند روز گذشته غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی که نزدیکی بسیاری با هاشمی دارد مبنی بر احتمال اجماع اصلاح طلبان حول محور ناطق نوری برای انتخابات مجلس شورای اسلامی، بازار گمانه زنی ها مبنی بر کنار گذاشتن دوباره عارف از فعالیتهای انتخاباتی را داغ کرده است. در همین زمینه
برخی سخنان کرباسچی را بخشی از استراتژی احتمالی اصلاح طلبان برای انتخابات آینده مجلس برشمرده و بر این عقیده اند که ظاهرا قرار است این بار نیز یک اصلاح طلب در راه تلاش رسیدن کارگزاران به صدر مجلس دهم با میان داری ناطق، قربانی شود. از سوی دیگر موضگیری اطرافیان محمدرضا عارف از مواضع کرباسچی درخصوص ریاست آینده مجلس توسط ناطق نوری و بیان اینکه "حزب چندنفره کارگزاران حق ندارد از نجابت عارف سوء استفاده کرده و برای جریانهای اصلاح‌طلب تعیین تکلیف کند" نشان از اختلاف نزدیکان هاشمی با عارف دارد. این در حالی است که تا چند ماه پیش و در روزهای پس از انتخابات جریان رسانه ای اصلاحات عارف را بهترین گزینه برای انتخابات مجلس و سرلیستی اصلاحات در این جایگاه معرفی می کردند. البته این تنها کارگزاران و جریان نزدیک به رفسنجانی نیست که مخالف حضور عارف در صدر لیست اصلاح طلبان برای انتخابات مجلس است بلکه از گفته سایر اصلاح طلبان نیز می توان فهمید که آنها نیز تمایلی به سرلیستی عارف ندارند. سخنان محمدرضا راه‌چمنی دبیرکل حزب همکاری و وحدت ملی دلیلی بر این مدعاست. این فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که در صورت حمایت از ناطق رویکرد
اصلاح‌طلبان به عارف چگونه خواهد شد گفته است:« حزب همکاری و وحدت ملی از عارف هم حمایت می‌کند اما طبیعتاً مجلس نمی‌تواند دو رئیس داشته باشد و دو نفر به عنوان سرلیست معرفی شوند در نتیجه چنانچه ناطق نوری برای انتخابات مجلس دهم نامزد شود می‌توان عارف را به عنوان نفر دوم لیست معرفی نمود!» موضع گیری اصلاح طلبان بر علیه عارف تنها به مخالفت نزدیکان هاشمی با سرلیست بودن وی در انتخابات آینده مجلس ختم نمی شود بلکه عارف که روزی به عنوان کاندیدای اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم مطرح بود پس از کناره گیری و عدم دعوت برای حضور در مسند معاون اولی تصمیم به تشکیل حزبی فراگیر برای حضور طیف های مختلف اصلاح طلب گرفت اما بنابر شنیده ها با اعتراض خاتمی روبرو و متهم به در سر داشتن سودای ریاست اصلاحات نیز شده است. از سوی دیگر موضع گیری چند روز اخیر عارف در قبال مقاله توهین آمیز روزنامه بهار دلیل دیگری برای هجمه گسترده اصلاح طلبان بر وی شد. محمدرضا عارف در جلسه شورای مشورتی بنیاد امید ایرانیان، با اشاره به انتشار مقاله روزنامه بهار، گفته بود: «انتشار این مقاله آن هم در آستانه عید غدیر خم به دلیل سهل‌انگاری متولیان این
رسانه موجب ناراحتی جامعه متدینین و شیفتگان امام علی(ع) شده است و اینجانب هم بعد از خواندن این مقاله بسیار متاثر شدم. عارف به مطالب برخی سایت‌های خبری که روزنامه بهار را منتسب به وی دانسته‌اند، اشاره و افزوده بود : «شخصا صاحب رسانه‌ای نیستم و تنها مطالبی که در سایت شخصی من منتشر می‌شود مورد تایید است.» هم طیفان عارف با ذکر این نکته که روزنامه بهار تنها رسانه حامی وی در جریان انتخابات ریاست جمهوری و پس از آن بوده است سیلی از انتقادات را متوجه وی کرده و مدعی شده اند وی راه خود را از اصلاح طلبان جدا کرده است. انتقادات و هجمه های اخیر به عارف در حالی است که پیش از این نیز از عدم انتخاب عارف در جایگاه معاون اولی و انتخاب یک چهره کارگزارانی و نزدیک به هاشمی رفسنجانی در سمت معاون اولی میشد حدس زد که جریان کارگزاران به این راحتی ها سمتی را به اصلاح طلبان تحویل نخواهد داد و عارف راهی سخت برای رسیدن به کرسی ریاست مجلس در پیش رو خواهد داشت. از سوی دیگر هر چند شنیدن اینکه ناطق نوری ممکن است به عنوان سرلیست اصلاح طلبان برای انتخابات آتی مجلس انتخاب شود کمی عجیب و غریب به نظر برسد، اما با نگاهی به تحرکات اصلاح طلبان می
توان به این نکته دست یافت که جریان اصلاحات به این نتیجه رسیده که برای موفقیت در انتخابات مجلس نیازمند همراهی راستی های سنتی است. برخی نیز معتقدند مطرح شدن گزینه هایی چون ناطق نوری که عضوی از راست سنتی به شمار می رود در کنار نام محمد رضا عارف که یک اصلاح طلب صرف بوده، به این دلیل است که اصلاح طلبان و اعتدالگرایان، ارائه لیست مشترک را بهترین راه برای کسب پیروزی در انتخابات آینده مجلس قلمداد کرده و از همین حربه نیز برای پیروزی در برابر اصولگرایان استفاده خواهند کرد. حال باید منتظر ماند و دید آیا فشار جریانهای نزدیک به هاشمی، کارگر می افتد و محمدرضا عارف از تشکیل حزب جدید و حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی منصرف می شود؟ باید دید آیا بار دیگر یک اصلاح طلب، قربانی اهداف کارگزارانی ها و جریان موسوم به هاشمی می شود و یا این موضوع چهره ای دیگر به خود خواهد گرفت.
دیدگاه تان را بنویسید