دوئل دو سر باخت کیهان و وزیر خارجه/ اصرار عجیب بر ارسال پالس منفی به غرب/ سابقه مجادلات کیهان و ظریف

سرویس سیاسی «فردا»- " برخورد صادقه وزیر خارجه" این تیتر خبری بود که روز گذشته روزنامه کیهان در خصوص صحبت های رد و بدل شده مابین وزیر امور خارجه و برخی از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی روی صفحه اصلی خود قرار داد تا نگاه مخاطبان را به خود جلب کند. طی روزهای اخیر جلسه ای بین محمد جواد ظریف و برخی از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی برگزار شد که موضوع اصلی این جلسه بررسی سفر رئیس جمهور و وزیر امور خارجه کشورمان به نیویورک و واکنش های موجود نسبت به گفتگوی رئیس جمهور آمریکا با حسن روحانی بود. اما چند ساعت از این جلسه نمی گذرد که خبر مطالب مطرح شده در این جلسه از سوی یکی از حاضران به بیرون درز می کند و صبح روز بعد، روزنامه کیهان صحبت های ظریف را به اعترافات صادقانه وی تشبیه می کند. البته درج این خبر در روزنامه کیهان با واکنش وزیر امور خارجه نیز روبرو شد. وی در صفحه شخصی فیس بوک خود نوشت که بعد از مشاهده این تیتر در روزنامه کیهان دچار کمردرد شدیدی شده و کار تا جایی پیش رفته که وی به دکتر مراجعه کرده است. البته وزیر امور خارجه اشاره نکرده که درج صحبت های وی در روزنامه کیهان چه ربطی به کمردرد وی دارد اما به نظر می رسد که ظریف خواسته با بیان این مطالب، این مفهوم را برساند که از رسانه ای شدن اظهاراتش ناراحت است.

ظریف در صفحه فیس بوک خود چه نوشت؟ وزیر امور خارجه در واکنش به نقل قول های برخی نمایندگان مجلس از خود در رابطه با سفر نیویورک نوشت:ساعت 9 و نیم شب است و تازه از بیمارستان و مطب پزشک برگشته ام و توانسته ام قدری بنشینم تا این مطلب را برای شما بنویسم. امروز صبح، بعد از دیدن تیتر یک روزنامه، کمردرد و پادرد شدیدی گرفتم. حتی نمی توانستم راه بروم یا بنشینم. فکر کردم دیسک کمر و سیاتیک گرفته ام. فقط توانستم دو ملاقات خارجی را انجام دهم. بقیه برنامه ها را لغو کردم. جلساتم با بعضی از معاونین وزارت خارجه را در حالت استراحت انجام دادم. وقتی 4-5 ساعت استراحت مشکل را حل نکرد، ساعت 5 بعدازظهر دفترم در وزارت امور خارجه را ترک کردم و به بیمارستان رفتم. خدا را شکر ام آر آی نشان داد که مشکل من بیشتر عصبی و اسپازم عضلانی است و با ورزش درست می شود. از برادر و دوست عزیزم دکتر سید رضا رضوی، پزشک بزرگوار و عارفی که بیش از 90 دقیقه با محبت فراوان تلاش کرد که درد مرا آرام کند بی نهایت سپاسگزارم. به هر حال، روز تلخی بود ولی برای من بسیار آموزنده. یاد گرفتم که هرچه می خواهم بگویم علنی و عمومی بگویم و گرنه بازار سوءاستفاده بسیار داغ است. باعث تاسف است که یک و نیم ساعت بحث جدی، صمیمانه و خصوصی با نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، که صراحتا توافق شده بود محرمانه و غیرقابل نقل خواهد ماند، در چندجمله خلاصه شد که هیچ ارتباطی با بحث مفصل من نداشت و به مطبوعات درز داده شد. بدتر از آن افرادی که خود را قاضی صداقت بنده دانسته و با تیتر کوچک صداقت مرا می ستایند، با بزرگترین تیتر ممکن جمله ای را از من به عنوان نقل قول مستقیم از بنده منتشر کردند که با آنچه گفته بودم مطابقت نداشت. جالب آنجاست که کسانی که ادعای ولایتمداری دارند جلوتر از رهبری حرکت می کنند و هیچ از خود نمی پرسند که اگر ایشان مصلحت می دیدند خودشان مصادیق را روشن می فرمودند. به هرحال سخنگوی وزارت امور خارجه مطلب را تکذیب کرد، ولی من درس مهمی را آموختم. دوستان عزیزی که مطالب جلسه محرمانه را بدون توجه به محتوای مطلب به سلیقه خود به بیرون منعکس کردند، منبعد تنها توقع اظهارنظر رسمی در جلسات علنی از بنده داشته باشند. جلسه محرمانه نبود در عین حال منصور حقیقت پور، نماینده مردم اردبیل در مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون امنیت ملی در گفتگو با خبرنگار «فردا» عنوان کرد که جلسه کمیسیون امنیت ملی مجلس با ظریف محرمانه نبوده است. از سوی دیگر سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس در نطق میان دستور خود در صحن علنی امروز مجلس با بیان اینکه جلسه کمیسیون امنیت با ظریف محرمانه و غیرعلنی نبود، گفت: مطالب رسانه‌ها از جمله روزنامه کیهان را تکذیب نکردم بلکه گفتم این مطالب در گزارش مکتوب کمیسیون نبود لذا نگفتم این مطالب تکذیب می‌شود. پالس های منفی به غرب و سابقه یک مجادله سابقه چالش ظریف و کیهان به مسئله اخیر محدود نمی شود و به نظر می رسد ریشه درازی داشته باشد. ظریف همیشه در معرض نقد کیهان بوده است. در این خصوص ظریف در کتاب خاطرات خود گفته است: «اردیبهشت 81 روزنامه کیهان گزارشی در مورد مرکز سی.تی.بی.تی چاران کار کرده بود و در آن گزارش نوشته بود: گروهی که در وزارت خارجه به باند نیویورک معروف اند در جاده کرج چالوس یک ایستگاه جاسوسی درست کرده اند که اطلاعاتش مستقیم به وین می رود...این از آن دروغ پردازی هایی بود که که ظاهرا فردای آن روز بعد از تماسی که از بالاترین مرجع کشور با کیهان گرفته شد مجبور شد بنویسد که این کار با هماهنگی مقامات کشور انجام شده است....همان اقدامی هم که در مورد ایستگاه لرزه نگاری سی تی بی تی صورت گرفت با هماهنگی بالاترین مقامات کشور انجام گرفته بود و مصوبه شورای عالی امنیت ملی را هم داشت.» او در مورد ماموریتش در نیویورک نیز می گوید: «در بهمن ماه سال 1380 بین من و آقای خرازی برای رفتن به نیویورک توافق صورت گرفت ظاهرا آقای دکتر خرازی نیز همان موقع موضوع اعزام من را به رهبری هم گفته بودند.ایشان بعدها مرا خواستندکه به دیدارشان بروم صحبت های بسیار محبت آمیزی نیز با من داشتند.به من فرمودند که همان روز من به آقای حجازی گفتم که بهترین گزینه برای نیویورک شما هستید.همان روز که من با ایشان ملاقات کردم روزنامه کیهان در صفحه اول نوشته بود که گروهی در وزارت خارجه سعی می کنند ظریف را با استفاده از روش های دبیرخانه ای علی رغم مخالفت مقامات عالیه نظام به نیویورک بفرستند.» ظریف پس از این سخنان در بیان گلایه خود از رونامه کیهان و مدیر مسئول آن سخن می گوید: در دو مورد کیهان نسبت به من تهمت زده و همیشه می گویم که از مسئول آن نمی گذرم البته بگویم که ایشان هیچ گاه از من معذرت خواهی نکرده است بلکه از خواننده هایش معذرت خواهی کرده که به آنها دروغ گفته است. باری نمی دانم این چه شرعی است و ایشان چه متشرعی است که از کسی که به او تهمت زده معذرت خواهی نمی کند و حلالیت نمی طلبد.» با ذکر این نمونه‌ها به نظر می رسد مجادله کیهان و ظریف رنگ و بوی دیگری هم دارد. معمولا کیهان اگر کسی را سیبل قرار دهد به این راحتی ها گریبانش را رها نمی کند و می‌کوشد به هر نحوی که شده او را به صراط مستقیم هدایت کند! فارغ از این امر، اینکه سخنان وزیر امور خارجه که نماینده رسمی ایران در مذاکره با کشورهای غربی نیز هست درباره «مهمترین مسئله دیپلماتیک» ایران مدام تایید و تکذیب شود چیزی جز عدم صلاحیت حرفه ای در خصوص مسائل راهبردی کشور را نشان نمی دهد.در این میان به نظر می رسد روزنامه کیهان به علت علاقه دیرینه! و سابقه مجادله با ظریف تصمیم گرفته به هر قیمت وی را منکوب و تحت فشار قرار دهد بی انکه به این امر توجه کند که ظریف اکنون نماینده ملت و نظام در مذاکرات هسته ای است! . در مقابل نیز پاسخ محمد جواد ظریف به کیهان و انتقادات وی از نمایندگان مجلس نیز مشخص است از روی عجله صورت گرفته و همین مسئله نیز می تواند دستمایه سودجویان غربی شود. آقای ظریف باید بیاموزد که خویشتن‌داری در سیاست حربه ای موثر تر از نشان دادن مظلومیت در نوشته های فیس بوکی است . اینکه وزیر خارجه یک کشور در فیس بوک به نمایندگان مجلس پیغام بفرستد که از این به بعد فقط رسمی با شما سخن می گویم، از قبح اصرار کودکانه کیهان بر تحت فشار قرار دادن ظریف چیزی کم ندارد. از همین رو به نظر می رسد که این اختلافات به وجود آمده یک بازی دو سر باخت برای کیهان و نمایندگان از یک سو و محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه است. دوباره تاکید می شود مجادله جناحی بر سر یک مسئله راهبردی امنیت ملی، چیزی جز فرستادن نشانه های «تزلزل»و بی پشتوانه بودن نماینده کشور در مذاکره با کشورهای غربی نیست.