کواکبیان: احمدی‎نژاد دست‎پخت ماست

هفته نامه پنجره: مصطفی کواکبیان از اصلاح‎طلبان خوش‎مشربی است که همیشه سخنانی جذاب و شنیدنی داشته است. در مصاحبه گاهی با هیجان تن صدایش هم بلند می‎شود و گاهی کنایه‎هایش شنیدنی است. شاید شنیدن فایل مصاحبه بیش از خواندن متن پیش رو جذاب باشد. به هر تقدیر مصاحبه پیش رو حاصل 2 ساعت چانه‎زنی با دکتر مصطفی کواکبیان نامزد حزب مردم‎سالاری در انتخابات ریاست‎جمهوری است. مهمترین بخش های این مصاحبه را می خوانید: - در تهران خیلی‎ها من را متهم کردند که بنده مهره حکومت و اسب تروای نظام هستم! شبکه‎‎های خارجی نیز جوّ سنگینی علیه من راه انداختند. یکی از اصلاح‎طلبان به من گفت که شما خدمتی که دارید به نظام می‎کنید، از خدمات اصول‎گرایان نسبت به این نظام بیشتر است. ولی در سمنان عده‎ای پیامک‎‎هایی علیه بنده منتشر کردند که مثلا «رای ندادن به کواکبیان دل امام زمان (عجل‎الله‎تعالی‎فرجه‎الشریف) را شاد می‎کند!» یا «رای به کواکبیان ادامه راه فتنه 88 است!» که همین پیامک‎ها و تخریب‎ها به اسم ولایت و بصیرت و... سبب شد که من در سمنان رأی نیاورم. همان شب انتخابات که مطمئن شدم رأی نیاورده‎ام، از سمنان راهی تهران شدم و زندگی عادی خودم را در پیش گرفتم. من هم بعد از انتخابات در اولین نطق خودم خدا را شکر کردم که نماینده نشدم! -برخی از سایت‎‎های اصلاح‎طلب اصلا به نقد دولت و جریان اصول‎گرایی نمی‎پردازند؛ بلکه همه تلاششان این است که من را تخریب کنند. ولی هیچ‎گاه به دوستانم در روزنامه اجازه نداده‎ام که جواب این تخریب‎ها را بدهند. به‎نظرم ما اهداف مهم‎تری داریم. بنده بدون تعارف معتقدم که ما باید در انتخابات 92 همه تلاش خود را به‎کار بگیریم تا روند مدیریت اجرائی کشور را به دست بگیریم و دولت را تغییر دهیم -اصلا باید بیایند این شعار «زنده باد بهار» دولت را تحلیل کنند که یعنی چه. در یک راهپیمایی ملی چنین سخنانی را یک رئیس‎جمهور بیان می‎کند. اصلا کسی به احمدی‎نژاد بما هو احمدی‎نژاد تریبون نمی‎دهد! ایشان به‎دلیل آنکه رئیس‎جمهور این نظام هستند دارای تریبون هستند، وگرنه به‎جای ایشان من می‎رفتم سخنرانی می‎کردم و یقینا از ایشان هم بهتر صحبت می‎کردم. -به طرف می‎گویند هلو، بعد فردا برکنارش می‎کنند؛ به دیگری میگویند تنها مرد کابینه، ولی برای یک انتصاب ایشان را عزل می‎کنند! درست است که اختیاردار، رئیس‎جمهوری است ولی نباید یک‎تنه و به‎صورت سلیقه‎ای امور را اداره کرد. -در زمینه مذاکره با آمریکا بدون شک تصمیم‎گیرنده اصلی رهبری است و اخیرا رهبری نیز موضع شفاف و روشنی در این زمینه اتخاذ کردند. اما نکته جالب اینجاست که رهبری بیان کردند که در زمان مقتضی خودم اعلام خواهم که با آمریکا مذاکره خواهیم کرد و این به آن معناست که ایشان برخلاف برخی اصول‎گرایان که معتقدند تا قیام قیامت و در هیچ شرایطی نمی‎توان با آمریکا مذاکره کرد معتقدند که اگر شرایط مطلوب فراهم شود می‎توان با آمریکا هم مذاکره کرد. به‎نظرم زمان در مذاکره با آمریکا مهم است و رئیس‎جمهوری در شرایط تحریم و در بدترین شرایط پیشنهاد مذاکره مستقیم با آمریکا را مطرح کرد. - تا حدودی قبول دارم که آفت مجلس اصلاح‎طلبان همان نگاه حزبی افراطی مشارکتی‎ها بود. -آقای احمدی‎نژاد اصالتا سمنانی و اهل آرادان گرمسار است. اما درواقع ایشان در کودکی راهی تهران شد و مدت زیادی را در سمنان زندگی نکرد و نمی‎توان ایشان را واقعا سمنانی دانست. به همین دلیل شاید برای اولین‎بار است که می‎خواهیم یک سمنانی را راهی پاستور کنیم! -در میان اصلاح‎طلبان سه نگاه مختلف به انتخابات وجود دارد. برخی معتقدند که اساسا نیازی به حضور در انتخابات نیست؛ نه اینکه بنای بر تحریم داشته باشند ولی معتقدند که چون شرایط مهیا نیست در انتخابات شرکت نمی‎کنیم. دسته دوم معتقدند که در انتخابات شرکت می‎کنیم ولی نیازی نیست که حتما کاندیدای اختصاصی معرفی کنیم. دسته سوم که بنده و دوستان بنده در جبهه اصلاح‎طلبان ایران و همچنین شورای هماهنگی جبهه اصلاحات هستیم، معتقدیم که باید هم در انتخابات شرکت کنیم و هم اینکه کاندیدای منحصربه‎فرد داشته باشیم. -همچنان در حال تعلل هستم تا شاید بتوانیم در میان اصلاح‎طلبان به یک اجماع و گزینه واحد برسیم. -در ابتدا ما طرحی با عنوان «مناسک» به‎معنای مجمع نخبگان اصلاح‎طلب سراسر کشور متشکل از 4000 اصلاح‎طلب در سراسر کشور را مطرح کردیم که در آن درنظر داشتیم مجمع روحانیون وارد میدان شود و با میدان‎داری مجمع روحانیون، کاندیدای اصلاح‎طلبان تعیین شود که متأسفانه با عدم ورود مجمع روحانیون، این طرح تقریبا با شکست روبه‎رو شد؛ زیرا مجمع روحانیون از اساس هنوز نسبت به حضور در انتخابات دچار تردید است. -ما به‎عنوان حزب نمی‎توانیم ساکت باشیم. حالا این‎ها(عبدالله نوری، آقای خاتمی و آقای خوئینی‎ها) به هر دلیلی شاید نخواستند فعال باشند، ما که نباید فعالیت‎‎های خود را تعطیل کنیم. یکی از دوستان می‎گفت شما برای کروبی و خاتمی و موسوی در انتخابات‎‎های مختلف ستاد زده‎اید و حالا وقت این است که آن‎ها برای شما ستاد بزنند! در سال 84 تنها حزبی بودیم که از آقای کروبی حمایت می‎کردیم. من آن زمان تحلیلی داشتم که آقای کروبی زمینه رأیش حداقل برای مرحله دوم از آقای رفسنجانی بهتر می‎شود. خیلی از دوستان تند ما آن زمان واقعا شرایط از ارزیابی دقیقی نداشتند و کار به‎جائی رسید که ما به‎تدریج شورا‎ها و دولت و مجلس و حتی بخشی از قوه قضائیه را از دست دادیم. - من در جایی گفتم که احمدی‎نژاد دست‎پخت خود ماست. اگر ما در آن زمان اتحاد داشتیم، الان دچار چنین وضعیتی نبودیم. من از تعدد اصول‎گرایان خوشحال نیستم اما خود این تعدد نیز برای ما یک فرصت است. -باید واقع‎بین بود. این انقلاب متعلق به مردم است و مردم هم باید حفظش بکنند و در این راهپیمایی 22 بهمن هم چون من خودم بودم دیدم چقدر مردم با شور و حرارت در آن شرکت کردند. متن مردم همین‎‎هایی بودند که آمدند راهپیمایی، البته نمی‎خواهم بگویم که هیچ اشکالی الان وجود ندارد لذا من پیش‎بینی‎ام این است که بین 60 تا 70 درصد در این انتخابات شرکت خواهند کرد و ما باید از این فرصت به‎نحو احسنی استفاده کنیم. -از آیت‎الله هاشمی نیز توقع داریم در حد یک پدر معنوی ظاهر شود. البته ایشان نیز اعلام کرده است که با توجه به کهولت سن و مشکلات دیگر کاندیدا نخواهد شد. طرح وحدت ملی نیز که ایشان مطرح کرده است یک طرح دلسوزانه است ولی عملیاتی نخواهد شد. این طرح در نظر دارد رأی اصلاح‎طلبان و اصول‎گرایان را تجمیع کند ولی این شدنی نیست. هیچ‎گاه همه اصول‎گرایان بر نامزد مورد تأیید ما اجماع نخواهند کرد و اتفاقا مخالفت‎ها با چنین کاندیدایی جدی‎تر می‎شود؛ به همین دلیل بعید می‎دانم کسی پیدا شود که بتواند چنین نقشی را برای دولت وحدت ملی اجرائی کند. البته اینکه برخی می‎گویند ما کسی غیر از ایشان را نداریم، به ما و دیگر احزاب توهین کرده‎اند! یعنی اینکه ما آن‎قدر نیرو کم داریم که باز هم مجبوریم به‎سراغ رؤسای جمهوری قبلی نظیر آقای خاتمی و آقای هاشمی برویم. بنده هم اعتقادی به حضور ایشان ندارم. - برخی به بنده گفتند که در مراسم تحلیف ریاست‎جمهوری شرکت نکن ولی بنده گفتم که رهبری در خطبه‎‎های نمازجمعه تکلیف را مشخص کرده‎اند. ما باید اصلاح‎طلبان را از براندازان تفکیک می‎کردیم.