تظاهرگرایی در سیاست نتیجه عکس می‏دهد

عضو جامعه روحانیت مبارز گفت: عمل ریاکارانه در سیاست هم بی ارزش است هم نتیجه عکس می‏دهد. زیرا خداوند از باطن افراد آگاه است و اوست که به انسانها ارج و عزت می‏دهد. حجت الاسلام حسین ابراهیمی در مورد تعریف تظاهرگرایی در سیاست گفت: تظاهر در سیاست همان ریاکاری است که در اسلام بیان شده است. در اسلام ریا عمل را بی ارزش و باطل می‏کند. عملی که در اسلام دارای قیمت و ارزش و مورد محاسبه الهی است اخلاص و کار برای خدا انجام دادن است که آن هم به این آسانی انجام نمی‎گیرد. عضو جامعه روحانیت مبارز گفت: به هر حال نفسانیات و تمنیات، انسان را ترغیب می‏کند که مطرح شود و مورد توجه قرار بگیرد و دیگران از او تعریف کنند و موقعیت بهتری به دست بیاورد. نتیجه‏اش این می‏شود که انسان دچار تظاهر گرایی سیاسی می‏شود. ابراهیمی افزود: هدفش از کارهایی که انجام می‏دهد این است که همه جا مطرح بشود ولی نتیجه منفی برای او به بار می‏آورد ممکن است آثار فردی دنیوی در پی داشته باشد اما در پیشگاه خدا ارزشی ندارد و برای جامعه هم مفید واقع نمی‏افتد. عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت تصریح کرد: لذا تظاهر برای مسئولین سم است. شاید مسئولی هدفش از بیان کارهایش این است که مردم به نظام علاقمند شوند و مردم هم این کارها را انجام دهند ولی اگر نیتش مطرح کردن خود باشد مبطل اعمال است لذا در روایات اخلاص و ریا در مقابل یکدیگر آمده است. وی با بیان روایتی از امام باقر(ع) گفت: حضرت می‎فرماید عمل خالص آن عملی است که فقط خشنودی و عنایت پروردگار در آن لحاظ شود. اگر کسی عزت می‎خواهد عمل خود را برای خدا انجام دهد چرا که ریا مبطل عبادت است. عضو جامعه روحانیت مبارز گفت: عمل ریاکارانه در سیاست هم بی ارزش است هم نتیجه عکس می‏دهد. زیرا خداوند از باطن افراد آگاه است و اوست که به انسانها ارج و عزت می‏دهد. ابراهیمی در مورد اینکه چقدر این رذیله اخلاقی در سیاستمداران ما مشهود است هم افزود: در جمهوری اسلامی اکثریت مسئولان برای خدا کار کرده و می‏کنند. مسئولیت پذیری افراد بر مبنای عشق و علاقه آنها به ذات اقدس الهی است که در خدمت به بندگانش متجلی می‏شود. البته ممکن است کسانی هم باشند که تظاهر می‎کنند اما گفتن مصداقی آن مطلوب نیست. وی همچنین درمورد علل فردی و گروهی تظاهرگرایی در سیاست هم اظهار داشت: بالاترین دلیل حب ریاست و حب مال است. امام(ره) همواره تأکید می‏کرد که حب دنیا در رأس همه خطاهاست. کسی که برای پیدا کردن جایگاهی میان مردم و نه برای خدا کار می‏کند تظاهر گرا است که به جایی هم نمی‏رسد. زیرا روایتی داریم که معصوم(ع) فرمود: هر کس که باطن خود را درست کند خدا ظاهرش را درست می‏کند و هرکس که بین خدا و خودش را درست کند خدا بین او و مردم را درست می‏کند. لذا کارها اگر برای خدا انجام شود خدا مشکلاتش را بر طرف می‏کند. عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز در پایان یادآورشد: روایتی داریم که کسی که دنبال کاری رود که خدا را خشمگین ولی مردم را خشنود کند خداوند لطفش را از او بر می‏دارد ولی اگر عمل را برای خدا انجام دهد ولو اینکه بخشی از مردم هم ناراضی باشند خدا خودش آن را کفایت می‏کند و ناراحتی مردم را هم برطرف می‏کند. زیرا اگر کارها برای خدا انجام شود خدا امور جانبی آنرا درست می‏کند.