بانوی سیاه در کاخ سفید کیست؟

مهر: «سوزان رایس»، نماینده ی دائمی آمریکا در سازمان ملل و معتمد باراک اوباما، مدتی است که به عنوان اصلی ترین گزینه ی انتخاب برای وزارت امورخارجه ی آمریکا مطرح شده است. حالا همه ی چشم ها به کاندیدای وزارت امور خارجه آمریکا است.«سوزان رایس»، نماینده ی دائمی آمریکا در سازمان ملل و معتمد باراک اوباما، مدتی است که به عنوان اصلی ترین گزینه ی انتخاب برای وزارت امورخارجه ی آمریکا مطرح شده است. گزینه ای که البته کم موافق و مخالف ندارد. اوباما می گوید رایس قابلیت های زیادی دارد و کاخ سفید قدردان زحمات او است.اما محافظه کاران پیشنهاد دیگری برای رئیس جمهور دارند؛ آنها ترجیح می دهند فردی مانند جان کری این پست را تحویل بگیرد.چرا که معتقدند گافهای دیپلماتیک رایس، برای امریکا گران تمام خواهد شد. همیشه پای یک زن در میان است یک زن برای وزارت امور خارجه. تصمیمی که اوباما می خواهد در دوره دوم ریاست جمهوری اش هم آن را عملی کند.سنتی که سالهاست در کاخ سفید دنبال می شود.پیش از این ها با حضور «مادلین آلبرایت» و «کاندولیزا رایس» و حالا سوزان رایس که می خواهد دومین وزیر زن امورخارجه در دولت اوباما باشد. 4 سال پیش و زمانی که اوباما به عنوان رئیس جمهور برگزیده شد،اصلی ترین رقیب انتخاباتی اش یعنی «هیلاری کلینتون» را به کاخ سفید برد تا وزارت امورخارجه کابینه اش را به او بسپارد. وزیری که البته قرار نیست در دور دوم حضور اوباما در کاخ سفید همراه او باشد. اما اوباما قصد دارد سوزان رایس را به جای خانم وزیر بگمارد. اتفاقی که خود هیلاری هم مانند همراهان جمهوری خواهش با آن اصلا موافق نیست :«سوزان رایس به اندازه کافی رفتارش دوستانه نیست و به همین دلیل برای جانشینی من و تکیه زدن بر صندلی وزارت خارجه آمریکا مناسب نیست! به اعتقاد من جان کری برای این شغل مناسب تر است.البته حق انتخاب با اوباما است؛ ولی اگر من جای او بودم سکان وزارت خارجه را به خانم رایس نمی سپردم.»اما سوزان رایس کیست و دلیل مخالفت جمهوری خواهان با او چیست؟ گاف بزرگ خانم دیپلمات رایس، ۴۸ ساله واهل واشینگتون است. پدرش ایمت رایس استاد اقتصاد دانشگاه کرنل و دومین سیاهپوست بانک مرکزی آمریکا(فدرال رزرو) و مادرش لوییس دیکسون فیت، یک کارشناس آموزشی و محقق موسسه بروکینگر بود. او دانش آموخته دانشگاه استنفورد و آکسفورد است.بعد از پایان تحصیلات در سال ۱۹۹۰ رایس به عنوان مشاور مدیریت بین الملل در کمپانی مکینزی در کانادا شروع به کار کرد. او در سال ۱۹۹۲ با ایان کامرون تهیه کننده خبر در شبکه سی بی سی ازدواج کرد آنها دو فرزند دارند که هم اکنون در واشنکتن زندگی می کنند.آنها تا سال ۱۹۹۳ در کانادا زندگی می کردند تا زمانی که سوزان با کمک مادلین آلبرایت وارد وزارت امور خارجه شد و به واشینگتن نقل مکان کرد و از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۷ عضو شورای امنیت دولت کلینتون بود، همچنین مدیر گروه سازمان های بین المللی و دستیار ویژه رئیس جمهور در امور آفریقا بود. رایس این دوران کاری را سخت ترین تجربه ی زندگیش می داند، او در این دوران به رواندا سفر کرد و شاهد صدها جسد در یک کلیسا در پی یک نسل کشی بود.رایس می گوید«این وحشتناک ترین چیزی بود که در زندگیم دیدم.چنین تجربه ای به من یاد داد که حتی اگر کسی با تو همصدا نشد باید واقعیت را فریاد بزنی و هرچقدر می توانی برایش تلاش کنی» بازدید از رواندا باعث شد او به عنوان دستیار رئیس جمهور در امور آفریقا بیشتر به دنبال فعالیت های صلح طلبانه برود. در سال ۱۹۹۷ با پیشنهاد آلبرایت او یکی از معاونان وزیر در امور آفریقا شد. رایس جوانتریین شخصی است که تا کنون به این منصب رسیده است.بسیاری از سیاستمداران آمریکا به خاطر کم تجربگی و جوانی، مخالف اعطای این تصدی به او بودند.اما رایس در این منصب جدید بسیار موفق بود.در این دوران او با فعالیت های القاعده آشنا شد و در بمب گذاری های ۱۹۹۸ در کنیا و تانزانیا با گروه های تروریستی درگیر بود. بسیاری سوزان را با کاندولیزا رایس مقایسه می کنند.هر دوی این زنان سیاستمدار آمریکایی،سیاهپوست هستند و مناصب دولتی مشابهی داشتند اما این دو زن با وجود تشابه اسمی هیچ نسبی با هم ندارند.سوزان رایس عضو حزب دموکرات است و کاندولیزا یک جمهوری خواه است.دموکرات ها می گویند «اگر جمهوری خواه ها رایس خودشان را دارند ماهم رایس دموکرات خودمان را داریم.» پس از به قدرت رسیدن جمهوری خواهان سوزان رایس از فعالیت های دولتی فاصله گرفت و به حوزه تحقیقات دانشگاهی پیوست. او در سال ۲۰۰۸ بار دیگر وارد فعالیت های دولتی شد و به عنوان مشاور سیاست خارجی اوباما فعالیت می کرد و سرانجام به عنوان نماینده دایم آمریکا در سازمان ملل انتخاب شد. او اولین زن سیاهپوستی است که به این مقام دست یافته است. رویارویی با فقر کتابی است که او در سال ۲۰۱۰ به چاپ رساند. در این کتاب او به خطرات پیش روی امنیت ملی آمریکا، تروریسم، گسترش تسلیحات، بحران اقتصادی جهان، بیماری، مواد مخدر و تغییرات آب و هوایی اشاره کرده است. یکی از مهمترین فعالیت های او در تنظیم سند استراتژی امنیتی ۲۰۱۰ ایالات متحده است، برای اولین بار در متن این سند ، موضوع ایران به چشم می خورد. هدف از مطرح شدن ایران در این سند تلاش برای منزوی کردن و فشار بیشتر به ایران بود.پیش از آغاز تحریم ها رایس مدافع مذاکره ی مستقیم با ایران بود و مسئولیت این کار به عهده ی او گذاشته شده بود.اما با آغاز تحریم ها رایس خواستار اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران شد.او معتقد است اقدامات شدیدتر می تواند برنامه ی هسته ای ایران را آهسته تر کند. سخنان رایس به عنوان نماینده آمریکا در شورای امنیت تاثیر مهمی در تصویب قطعنامه ۱۹۲۹ علیه ایران داشت. سوزان رایس و همسرش علاقه زیادی به سرمایه گذاری در شرکت های بزرگ دارند. آنها سهامی در شرکت شل از بزرگترین شرکت های نفتی خریداری کرده اند که تا سال گذشته با وجود تحریم ها با ایران همکاری می کرد. همچنین آنها سهامدار شرکت نفتی انی هستند که با ایران فعالیت تجاری داشت. این موضوع نیز می تواند یکی از چالش های پیش روی رایس برای رسیدن به بالاترین مقام دیپلماتیک آمریکا باشد.جان مک کین از رایس بخاطر بده بستان مالی رایس با ایران به شدت انتقاد می کند . گاف بنغازی جمهوری خواهان سوزان رایس را متهم به اظهار نظر نادرست درباره ی حادثه ۱۱ سپتامبر 2012 در شهر بنغازی می کنند.حادثه ای که در پی حمایت دولت امریکا از انتشار فیلم موهن درباره پیامبر اسلام(ص) رخ داد و با یورش معترضان لیبیایی به کنسولگری امریکا در بنغازی،سفیر امریکا را به کشتن داد. اما جمهوری خواهان که رقیب دموکراتشان را بر مسند ریاست جمهوری در کاخ سفید می بینند، تصمیم اوباما برای سپردن وزارت خارجه به سوزان رایس را بهانه خوبی برای مخالفت با سیاست های دولت می دانند. مک کین،لیندسی گراهام سوزان کولینز و سناتورهای دیگر جمهوری خواه با این که فردی مانند رایس در مناصب مهم دولتی وارد شود، به شدت مخالفت می کنند. اظهارنظری که گران تمام شد ۵ روز پس از حمله به کنسولگری آمریکا در بنغازی سوزان رایس برای دفاع از باراک اوباما گفته بود که این حمله یک تظاهرات برنامه ریزی نشده ضد آمریکایی در اعتراض به فیلم ضد اسلامی بود که از کنترل خارج شد و باعث مرگ سفیر آمریکا در لیبی و سه آمریکایی دیگر شد.درست فردای این اظهار نظر ،مخالفت ها با سوزان رایس آغاز شدند.از نظر جمهوری خواهان او مرتکب یک اشتباه بزرگ سیاسی شده است.ا و با پنهان کردن یک اقدام تروریستی واقعی در آستانه ی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا،سعی کرده است تا به حمایت از سخنان اوباما مبنی بر نابودی القاعده و شبکه های تروریستی پس از مرگ بن لادن بپردازد.سناتور گراهام ،جمهوری خواه تندرو به رئیس جمهور پیشنهاد داده تا افراد شایسته تری را برای این پست در نظر بگیرد. بسیاری از نمایندگان جمهوری خواه در کنگره می گویند سوزان رایس صلاحیت این سمت را ندارد و قابل اعتماد نیست. اما سوزان رایس تلاش می کند تا از خودش دفاع کند، او می گوید:«اظهار نظر من درباره ی حادثه ی بنغازی بر اساس اطلاعاتی بود که جامعه ی اطلاعاتی در اختیارم گذاشته بود.ما فکر می کردیم بعد از چند روز اطلاعات کاملی از این موضوع در دست داریم.» چرا اظهار نظر رایس تا این اندازه مهم است؟ آمریکا تلاش می کند تا حادثه ی بنغازی را به گردن تروریست های القاعده بیندازد، زمانی که رایس می گوید این حادثه تروریستی و با برنامه ریزی قبلی نبوده است در واقع تنها متهم اصلی حادثه ی بنغازی را دولت آمریکا می داند که در کشورش فیلمی ضد اسلامی ساخته می شود و در آن به مقدسات مسلمانان توهین می شود و احساسات آنها را جریحه دار می کند.این مساله ای است که سناتورهای جمهوری خواه قصد دارند به اثبات برسانند. محافظه کاران می گویند کسی که اطلاعات درستی درباره ی حوادث مهم بین المللی ندارد، نباید در بالاترین مقام دیپلماتیک آمریکا قرار بگیرد. محافظه کاران همچنین او را بسیار به اوباما وابسته می بینند و معتقدند رایس چشم بسته دنباله روی اوباماست و چنین شخصیتی نمی تواند محافظ امنیت آمریکا باشد. اکنون سوزان رایس، فرصت بزرگی برای قدرت نمایی هر دو جناح چپ و راست است؛ اگر او رای بیاورد دموکرات ها می توانند دوباره قدرت نمایی کنند و اگر سناتورهای جمهوری خواه، انتقادهایشان را پیش ببرند، شاید بتوانند شکست دوباره در انتخابات ریاست جمهوری را جبران کنند. اگر چه سوزان رایس می تواند رای دموکرات ها که بیشترین رای سنا را در اختیار دارند به دست بیاورد اما پا فشاری اوباما برای این انتخاب با وجود مخالفت های جمهوری خواهان بدون هزینه نخواهد بود. او اکنون نیاز به همراهی جمهوری خواهان برای تایید بودجه کشور و اصلاحات مورد نظرش دارد. آیا او از این گزینه منصرف می شود؟