نگاهی به آلبوم عکس‌های شبه‌نظامیان فالانژ

فرادید: «14 تیر سال 1361 خودروی سیاسی سفارت جمهوری اسلامی ایران که در حمایت پلیس دیپلماتیک لبنان از شهر بندری طرابلس به بیروت باز می‌گشت، در منطقه "برباره" توسط شبه‌نظامیان مسیحیِ"فالانژ" متوقف شد و احمد متوسلیان، فرستاده نظامی، سیدمحسن موسوی، کاردار، تقی رستگارمقدم، کارمند، و کاظم اخوان، عکاس و خبرنگار ایرنا، دستگیر و به مکانی نامعلوم منتقل شدند.

معمای این ربایش و سرنوشت این چهار تن همچنان پس از 34سال لاینحل مانده و اخیرا با اظهارنظر برخی مقامات و شخصیت‌ها و نیز ساخت فیلمی درباره احمد متوسلیان ابعاد تازه‌ای پیدا کرده است. اظهارات و اخبار ضد و نقیض، از شهادت تا اسارت این چهار تن در زندان‌های اسرائیل را شامل می‌شود.

گفته می‌شود برای نخستین بار «سمیر جعجع»، یکی از رهبران فالانژها پس از آزادی از زندان اعتراف کرد که گروگان‌های ایرانی به نیروهای وی تحویل داده شده و سپس توسط آنان به شهادت رسیده‌اند. این سخنان اما به تازگی با اظهارنظر مقامات ایرانی رد شده است. سردار حسین دهقان، وزیر دفاع، یکی از مقامات ارشد نظامی ایران است که به تازگی بار دیگر از زنده بودن این چهار تن و اسارتشان در زندان‌های اسرائیل خبر داد.

این اظهارات در حالی از 34سال اسارت 4 ایرانی در زندان‌های رژیم صهیونیستی خبر می‌دهد که در همه روایت‌ها فالانژهای مارونی متهمان اصلی ربایش و تحویل آنها به اسرائیل عنوان می‌شوند.

«حزب کتائب» یا همان «حزب فالانژ لبنان»، حزبی دست راستی و تندرو به شمار می‌رفت که پس از تاسیس در سال 1926 به دست «پیر جمیل» برای به قدرت رسیدن مسیحیان مارونی در لبنان تلاش می‌کرد. این جریان بعدها با همراهی اسرائیل دست به اقدام مسلحانه علیه سازمان آزادی‌بخش فلسطین و نهضت ملی زد که منجر به جنگ داخلی لبنان بین سال‌های 1975 تا 1990 شد.

در زیر نگاهی می‌اندازیم به عکس‌های بر جا مانده از جنگ داخلی لبنان که جبهه مارونی‌های فالانژیست را به تصویر می‌کشد. عکاسان این عکس‌ها «کریس استیل پارکینز»و «ریموند دپاردون» هستند.

اجساد قربانیان حملات فالانژها به اردوگاه فلسطینیان در صبرا و شتیلا در سپتامبر 1982. در آن سال «بشیر جمیل» 9 روز پس از تحویل گرفتن مقام ریاست‌جمهوری لبنان و قبل از ادای سوگند رسمی به همراه ۲۵ تن از همراهانش در مقر حزب در منطقه اشرفیه به وسیله انفجار بمب به قتل رسید. نیروهای فالانژ نیز در مقابل به دو اردوگاه صبرا و شتیلا در جنوب لبنان حمله کردند و بین 700 تا 3500 تن از فلسطینیان را قتل‌عام کردند.