پیوند مبارک دولت و ملت چه فوایدی دارد؟/ «همدلی و همزبانی دولت و ملت» رمز پیشرفت و تعالی کشور
تجربه نشان داده است که دولت‌های دمکرات و مردمسالار به عنوان یک دولت مدرن در دنیای امروز شناخته می شود و چنین دولتی است که می تواند زمینه‌های رفاه عمومی و پیشرفت ملی را حادث شود.
سرویس سیاسی «فردا»؛ موضوع نامگذاری سالها که به عنوان سنتی حسنه از سوی رهبر معظم انقلاب پایه گذاری شده است، مساله‌ای است که تاثیر بسزایی در رشد و توسعه کشور می گذارد. درواقع نامگذاری سالها ه
م هدف و راهبرد را تعیین می کند و هم باعث انسجام ملی برای رسیدن به پیشرفت و تعالی می شود. رهبر معظم انقلاب همواره در این سالها با رصد دقیق مسائل کشور و نیازسنجی خاصی که دارند نام‌هایی برای سال پیش رو انتخاب کرده‌اند که نیاز روز کشور است و البته در بلند مدت نیز فرهنگسازی عمومی آن باعث بروز رفتار و تفکری می شود که لازمه رشد و پیشرفت است. درواقع اگر این مولفه‌ها در درون هر یک از افراد جامعه و مسئولین نهادینه شود، فردی می‌سازد که خود به خود در جهت و مسیر درست که همان مسیر رشد و پیشرفت است، حرکت می‌کند. اما این مساله با اما و اگرهایی همراه است که بایستی بدان توجهی ویژه صورت گیرد. یکی از این موارد گفتمان سازی است. گفتمان سازی یکی از اهداف اصلی نامگذاری‌ها در این چند سال بوده است. رهبر معظم انقلاب همواره بر مساله گفتمان سازی تاکید
داشته‌اند. گفتمان سازی از این حیث دارای اهمیت است که زمینه حرکت جامعه به سمت هدف مورد نظر را فراهم می کند. یعنی تا جامعه در خصوص مساله‌ای احساس نیاز نکند و انگیزه و دغدغه در آحاد مختلف جامعه و مسئولان ایجاد نشود، نمی توان انتظار داشت که جامعه به سمت موضوع مورد نظر حرکت کند. از همین رو مساله نامگذاری سالها دارای اهمیت بسزایی است. از سوی دیگر نامگذاری سالها تنها یک عنوان برای نامیدن یک سال نیست، بلکه یک هدفگذاری ویژه است. بدین معنا که نامگذاری یک سال بر اساس یک هدف مشخص سبب انسجام نیروها و وحدت آحاد جامعه برای حرکت به سوی هدفی خاص می‌شود. هدفگذاری سبب جلوگیری از بطالت وقت و نیرو می شود. به دنبال هدفگذاری برنامه ریزی مطرح می شود زیرا برای رسیدن به هدف باید برنامه ریزی و تاکتیک و ابتکار عمل وجود داشته باشد. از این رو نامگذاری امسال به نام « دولت و ملت همدلی و همزبانی» یک نامگذاری صرف نیست بلکه هدفی است که در پی آن گفتمان سازی و برنامه ریزی باید انجام گیرد و متعاقب آن از سوی تک تک آحاد جامعه و مسئولین کشور با هر نقش و هر مسئولیتی گامی رو به جلو برداشته شود. حس مسئولیتی که نامگذاری ها در جامعه ایجاد می‌کند نیز
در جای خود حائز اهمیت است. نامگذاری‌ها هم هدف را مشخص می کنند هم وظیفه را. متاسفانه در طی سالهای گذشته برخوردی که با مساله نامگذاری سالها صورت گرفته بیشتر سطحی و شعاری بوده است و بعضا منحصر به برگزاری سمینارها و نصب بیلبوردهای تبلیغاتی در ادارات و سطح شهرهای مختلف کشور شده است، درصورتی که باید طوری عمل شود که آحاد جامعه به اهمیت نامگذاری‌ها واقف شوند. از این نظر نامگذاری سالها یک حس مسئولیتی را در تک تک آحاد جامعه ایجاد می کند. در نامگذاری سالها نمی توان گفت که دولت یا مجلس و یا نهاد و سازمانی به طور اختصاصی متولی هستند؛ بلکه این موضوع با همه افراد جامعه سرو کار دارد و همه در تحقق شعار سال متولی هستند. نامگذاری سالها در زمینه گسترش فرهنگ متولی گری و مسئولیت پذیری در جامعه نیز حائز اهمیت است و درجهت تغییر فرهنگ انتقادگری به سمت متولی گری و مسئولیت پذیری در جامعه عمل می کند. نامگذاری امسال به نام « دولت و ملت همدلی و همزبانی» بیش از هر مساله‌ای موضوع انسجام و وحدت داخلی که موتور محرک هر عملی است را در ذهن آدمی متبادر می سازد. همدلی و همزبانی و نزدیک تر شدن تفکر و عملکرد دولت و ملت پیوندی مبارک است که سبب
می شود هم مسئولان با نیازها و دغدغه‌های مردم آشنا شوند و هم مردم امکانات و تواناییهای دولتمردان و مسئولان را دریابند. همین مساله سبب اتفاقات مبارکی در فضای داخلی کشور می شود. اول اینکه واقع نگری در میان عموم مردم و سیاستمداران و سیاستگذاران جاری و ساری می شود؛ واقع نگری برای رصد و تصمیم گیری برای هدفگذاری و برنامه ریزی لازمه هر کاری است. ثانیا با نزدیکی دولت و ملت نیاز‌های واقعی بهتر رصد می شود و در این میان هم دولت می تواند در جهت برنامه ریزی منابع محدود بهتر عمل کند و هم ملت ایران می توانند دولت را درجهت رسیدن به مقصود یاری دهند و همین موضوع سبب جلوگیری از اتلاف سرمایه ملی می شود. سرمایه ملی که محدود به منابع زیر زمینی و طبیعی ایران زمین نیست و بعضا جوانانی را شامل می شود که با نیروی جوانی شان و با تخصصی که بدست آورده اند، می‌توانند مسئولان را در جهت به چرخش درآوردن چرخ‌های پیشرفت بهتر یاری دهند. از سوی دیگر هرچه دولت و ملت به هم نزدیکتر باشند و خلائی در این زمینه وجود نداشته باشد، دشمنان کمتر می توانند از رخنه جدایی ملت و دولت سوء استفاده کنند. رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی‌شان فرمودند: «دولت،
کارگزار ملت، و ملت کارفرمای دولت است، و هر چه همکاری دولت و ملت بیشتر باشد، کارها بهتر پیش خواهد رفت، بنابراین هم دولت باید واقعاً ملت را قبول داشته باشد و ارزش، اهمیت و تواناییهای مردم را به‌درستی بپذیرد، و هم ملت باید به معنای واقعی کلمه به دولت اعتماد کند.» همین موضوع رمز پیشرفت هر کشوری است. هر چه دولت با ملت پیوند و ارتباط بیشتری داشته باشد، دستیابی به تعالی و پیشرفت زودتر حاصل می شود. تجربه نشان داده است که دولت‌های دمکرات و مردمسالار به عنوان یک دولت مدرن در دنیای امروز شناخته می شود و چنین دولتی است که می تواند زمینه‌های رفاه عمومی و پیشرفت ملی را حادث شود. از سوی دیگر بایستی در تبیین و فرهنگسازی این نامگذاری حرکت ویژه‌ای صورت گیرد. این وظیفه بیشتر از هر فردی به دوش نخبگان جامعه است. نخبگان در این عرصه بایستی میان دولت و ملت پیوندی عمیق ایجاد کنند و مرحله اول این پیوند قطعا و یقینا تبیین درست نامگذاری سال است. به هر ترتیب نامگذاری سالها دارای فواید و حسنات بسیاری است که بایستی توجه ویژه‌ای به آن صورت گیرد و در جهت گفتمان‌سازی و فرهنگسازی آن تلاش شود تا شاهد فواید و حسنات آن در مقام عمل باشیم.
م هدف و راهبرد را تعیین می کند و هم باعث انسجام ملی برای رسیدن به پیشرفت و تعالی می شود. رهبر معظم انقلاب همواره در این سالها با رصد دقیق مسائل کشور و نیازسنجی خاصی که دارند نام‌هایی برای سال پیش رو انتخاب کرده‌اند که نیاز روز کشور است و البته در بلند مدت نیز فرهنگسازی عمومی آن باعث بروز رفتار و تفکری می شود که لازمه رشد و پیشرفت است. درواقع اگر این مولفه‌ها در درون هر یک از افراد جامعه و مسئولین نهادینه شود، فردی می‌سازد که خود به خود در جهت و مسیر درست که همان مسیر رشد و پیشرفت است، حرکت می‌کند. اما این مساله با اما و اگرهایی همراه است که بایستی بدان توجهی ویژه صورت گیرد. یکی از این موارد گفتمان سازی است. گفتمان سازی یکی از اهداف اصلی نامگذاری‌ها در این چند سال بوده است. رهبر معظم انقلاب همواره بر مساله گفتمان سازی تاکید
داشته‌اند. گفتمان سازی از این حیث دارای اهمیت است که زمینه حرکت جامعه به سمت هدف مورد نظر را فراهم می کند. یعنی تا جامعه در خصوص مساله‌ای احساس نیاز نکند و انگیزه و دغدغه در آحاد مختلف جامعه و مسئولان ایجاد نشود، نمی توان انتظار داشت که جامعه به سمت موضوع مورد نظر حرکت کند. از همین رو مساله نامگذاری سالها دارای اهمیت بسزایی است. از سوی دیگر نامگذاری سالها تنها یک عنوان برای نامیدن یک سال نیست، بلکه یک هدفگذاری ویژه است. بدین معنا که نامگذاری یک سال بر اساس یک هدف مشخص سبب انسجام نیروها و وحدت آحاد جامعه برای حرکت به سوی هدفی خاص می‌شود. هدفگذاری سبب جلوگیری از بطالت وقت و نیرو می شود. به دنبال هدفگذاری برنامه ریزی مطرح می شود زیرا برای رسیدن به هدف باید برنامه ریزی و تاکتیک و ابتکار عمل وجود داشته باشد. از این رو نامگذاری امسال به نام « دولت و ملت همدلی و همزبانی» یک نامگذاری صرف نیست بلکه هدفی است که در پی آن گفتمان سازی و برنامه ریزی باید انجام گیرد و متعاقب آن از سوی تک تک آحاد جامعه و مسئولین کشور با هر نقش و هر مسئولیتی گامی رو به جلو برداشته شود. حس مسئولیتی که نامگذاری ها در جامعه ایجاد می‌کند نیز
در جای خود حائز اهمیت است. نامگذاری‌ها هم هدف را مشخص می کنند هم وظیفه را. متاسفانه در طی سالهای گذشته برخوردی که با مساله نامگذاری سالها صورت گرفته بیشتر سطحی و شعاری بوده است و بعضا منحصر به برگزاری سمینارها و نصب بیلبوردهای تبلیغاتی در ادارات و سطح شهرهای مختلف کشور شده است، درصورتی که باید طوری عمل شود که آحاد جامعه به اهمیت نامگذاری‌ها واقف شوند. از این نظر نامگذاری سالها یک حس مسئولیتی را در تک تک آحاد جامعه ایجاد می کند. در نامگذاری سالها نمی توان گفت که دولت یا مجلس و یا نهاد و سازمانی به طور اختصاصی متولی هستند؛ بلکه این موضوع با همه افراد جامعه سرو کار دارد و همه در تحقق شعار سال متولی هستند. نامگذاری سالها در زمینه گسترش فرهنگ متولی گری و مسئولیت پذیری در جامعه نیز حائز اهمیت است و درجهت تغییر فرهنگ انتقادگری به سمت متولی گری و مسئولیت پذیری در جامعه عمل می کند. نامگذاری امسال به نام « دولت و ملت همدلی و همزبانی» بیش از هر مساله‌ای موضوع انسجام و وحدت داخلی که موتور محرک هر عملی است را در ذهن آدمی متبادر می سازد. همدلی و همزبانی و نزدیک تر شدن تفکر و عملکرد دولت و ملت پیوندی مبارک است که سبب
می شود هم مسئولان با نیازها و دغدغه‌های مردم آشنا شوند و هم مردم امکانات و تواناییهای دولتمردان و مسئولان را دریابند. همین مساله سبب اتفاقات مبارکی در فضای داخلی کشور می شود. اول اینکه واقع نگری در میان عموم مردم و سیاستمداران و سیاستگذاران جاری و ساری می شود؛ واقع نگری برای رصد و تصمیم گیری برای هدفگذاری و برنامه ریزی لازمه هر کاری است. ثانیا با نزدیکی دولت و ملت نیاز‌های واقعی بهتر رصد می شود و در این میان هم دولت می تواند در جهت برنامه ریزی منابع محدود بهتر عمل کند و هم ملت ایران می توانند دولت را درجهت رسیدن به مقصود یاری دهند و همین موضوع سبب جلوگیری از اتلاف سرمایه ملی می شود. سرمایه ملی که محدود به منابع زیر زمینی و طبیعی ایران زمین نیست و بعضا جوانانی را شامل می شود که با نیروی جوانی شان و با تخصصی که بدست آورده اند، می‌توانند مسئولان را در جهت به چرخش درآوردن چرخ‌های پیشرفت بهتر یاری دهند. از سوی دیگر هرچه دولت و ملت به هم نزدیکتر باشند و خلائی در این زمینه وجود نداشته باشد، دشمنان کمتر می توانند از رخنه جدایی ملت و دولت سوء استفاده کنند. رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی‌شان فرمودند: «دولت،
کارگزار ملت، و ملت کارفرمای دولت است، و هر چه همکاری دولت و ملت بیشتر باشد، کارها بهتر پیش خواهد رفت، بنابراین هم دولت باید واقعاً ملت را قبول داشته باشد و ارزش، اهمیت و تواناییهای مردم را به‌درستی بپذیرد، و هم ملت باید به معنای واقعی کلمه به دولت اعتماد کند.» همین موضوع رمز پیشرفت هر کشوری است. هر چه دولت با ملت پیوند و ارتباط بیشتری داشته باشد، دستیابی به تعالی و پیشرفت زودتر حاصل می شود. تجربه نشان داده است که دولت‌های دمکرات و مردمسالار به عنوان یک دولت مدرن در دنیای امروز شناخته می شود و چنین دولتی است که می تواند زمینه‌های رفاه عمومی و پیشرفت ملی را حادث شود. از سوی دیگر بایستی در تبیین و فرهنگسازی این نامگذاری حرکت ویژه‌ای صورت گیرد. این وظیفه بیشتر از هر فردی به دوش نخبگان جامعه است. نخبگان در این عرصه بایستی میان دولت و ملت پیوندی عمیق ایجاد کنند و مرحله اول این پیوند قطعا و یقینا تبیین درست نامگذاری سال است. به هر ترتیب نامگذاری سالها دارای فواید و حسنات بسیاری است که بایستی توجه ویژه‌ای به آن صورت گیرد و در جهت گفتمان‌سازی و فرهنگسازی آن تلاش شود تا شاهد فواید و حسنات آن در مقام عمل باشیم.
دیدگاه تان را بنویسید